zij in stilte lijdt
Ik dacht de nacht te horen vallen
in duister waar het was gebleven
zo zorgzaam was de dag en nu
verlaten schimpt de schim
dwars door ‘t donker heen
geen sterrenlicht voorziet
in dromen geen akker omgeploegd
waar velden dun bezaaid met bloemen
de ware trots van slechts de éénvoud zoent
hoezeer de rust van binnen stilt
de storm de bomen buigt verblijdt
de maan zich aan de hemel
daar ook zij in stilte lijdt
Geplaatst in de categorie: lichaam
De moeite waard dus,
heel mooie openingsregel en ook:
'geen sterrenlicht voorziet in dromen'.