4106 resultaten.
King Clear
gedicht
2.0 met 17 stemmen 5.748 Op een avond komt ze aan
in het huis van de bewoner
alles is van glas
de deur de tafel
zijn hoofd is van glas zijn voeten
rinkelend karkas
hij wil drinken uit een glas
ziet haar niet komen
ze draagt een glazen jas
love you tintelt hij
ping!
----------------------------
uit: 'Glazen jas', 2007.…
Nee, ze heeft niet verloren
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 477 Heb je echt verloren
fluistert de wind
zachtjes in haar oren
nu je geen winnaar bent
nee, zegt ze
vol overtuiging
winnen hoeft niet
er is liefde
haar glimlach is
als de lentezon
de maan kust
kersenrode lippen
haar voeten lopen
daar waar haar hart
naar verlangt…
sporen in schemering
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 377 ze weende
want ze kreeg een kamer
en vier hoeken
waarin ze zich kon opsluiten
zelfs toen het helemaal
over was
voor zijn voeten
schreeuwde zij om traagheid
en het naakte van de slakken
die de zonde
lieten neervallen
en verkleurden tot purperrood
-------------------------------------
illustratie: Beeldentuin Dehullu 2008…
Aphrodites douche
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 254 Een elastiekje even verder
laat na je tooi te tomen
Zusterdruppeltjes heb jij gedept,
je lokken los gelaten
Met als achteloze groet
het water van je voet
en een bandje
dat niet knelt
Zo
zijn wij samen.…
Boerend blubber en de bel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 87 Boerend blubber
moederschoot
ademloos het riet
de boot
naar de bodem
naakte voeten
langs het spiegelglad karkas
tot mijn tenen wroeten
deze bel
geef ik een naam
want wie benoemd is
mag bestaan
ja ik weet
het is maar even
dan pats weg
net als het leven.…
Een nieuwe waslijn
gedicht
2.0 met 62 stemmen 20.681 Veeg je voeten. Doe het licht uit.
En kom bij me.
------------------------------
uit: 'Men zegt liefde', 2003.…
Houvast
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 267 Door een plotseling
vochtig wordende
mist
wordt
de lucht
voelbaar zwaar
geen hand
voor
oog
te zien
ze zucht
haar wangen nat
de wind steekt op
haren
wapperen
voeten
zoeken
houvast
waar je ook bent
ik zal je
vinden
klinkt
haar fluister
door
de nacht…
Borgtocht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 106 Een inkeer naar vaste grond,
op voeten gedragen naar zelfoverwinning.
De schaduw biedt de luwte van beslotenheid,
gelijk een vlucht naar veilig gebied.
Echter behoed u; er ligt slechts een gang naar Canossa
in het verschiet.…
De velden, bossen
poëzie
2.0 met 7 stemmen 790 Zij ruist, zij lokt ; zij trekt, zij deint,
Zij murmelt: mee, kom mee,
En als uw voet op 't land u pijnt
Wees dan een golf in zee.…
Voorbij is de vriendschap
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.167 Maar niks is minder waar,
want je betrad mijn vriendschap met voeten,
dus hield de verbintenis op, te bestaan,
onze vriendschap is finito, compleet naar de maan!
Voor altijd!…
Zoon
gedicht
2.0 met 8 stemmen 3.773 Hij hijst het nog warme katoen
tot aan zijn knieën op,
alsof het antwoord
in de stand van de voeten
valt te lezen, kijken ze er beiden naar.
----------------------------------------------------
uit: 'Het wasgoed van een onbekende jongen', 1999.…
Lokroep
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 310 Verharde wegen
aangestampte paden
soms een nieuwe route
op blote voeten
door de modder
het mulle zand
een hek
een bord
stop
eigen terrein
niet buiten de paden lopen
honden aan de lijn
maar in de verte
blijft de buizerd
roepen…
De Spiegeling van de stad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 188 Het land ter zielen
aan de oevers van
de kade, uiterwaarden
Het tegenlicht
van glinstering
weerkaatst het
zwevend gruis
Lichtend pad
kabbelt het spreken
in de wuivende kraag
Het land ter zielen
houdt de voeten staande
rond de spiegeling van
het stadsgezicht…
Verklonken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 70 onweer klettert
gegrepen door onbegrip
wakkert het een intense
boosheid aan
die diep verklonken zit
binnenin, veilig weggeborgen
totdat een zeker iemand
gehuld in schimmen
zich uit de voeten maakt
hij had beter moeten weten
of dichtte zij hem echt
te veel wijsheid toe…
open
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 337 en wreekt de tijd zich in minuten,
geen idee
waarom
men altijd
lacht
wanneer mijn voeten kraken.
de dagen zijn te vaag
om zich voldaan
van de lange nachten te onderscheiden,
het leven is…
In de maneschijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 455 In haar slaap kreunt zij zacht
ik kan het niet als taal verstaan
Zij draait zich traag om en warmt
haar koude voeten tegen mij aan
De maan is rond en vol door het raam
de maan denkt niet over het bestaan
zij is oud en weet al millennia lang
hoe snel mensen komen en rapper gaan…
vluchtig
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 172 de mist is opgeklaard
zie weer wolken
proef letters
en voel woorden
die onder aarde
zich verstoppen
voeten lopen op zinnen
benzine van komen en gaan
vluchtig
verdampen
letter
tjes
een gesprek
lost op
stilte valt
breekt
aan.…
Gehouwen in steen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 220 koud is de muziek
die in wind sneeuw
door de herfst jaagt
mijn composities
laten dansen
op ijzige voeten
gehouwen in steen
waaruit eonen geleden
het vuur verdween
de zijkant gewit
door koude muziek
kaal de kant die echo geniet…
voor de maan langs
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 88 in de donkerte een koppel
smienten, ruggelings gekeerd naar licht
mijn zicht getrokken tot het wit
hun buikjes glanzend en gericht
naar mij
de aardling, die slechts ziet
dat aarden aan mijn voeten ligt
in zichtloos duister, nu de zon haar
weggetrokken werk verricht
maar waar ze is…
ik weet het niet…
Dit ben ik
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 390 Mijn voeten zijn zwaar, mijn benen verlamd.
Ik ben moe, helemaal opgebrand
Mijn vingers zijn koud, mijn armen slap.
Ik wil iets doen, maar kap
Mijn hoofd is vol, mijn ogen zijn nat.
Ik denk aan vroeger, aan wat ik nooit had
Mijn hart is warm door pijn en verdriet.
Ik ben gebroken, maar ken de oorzaak niet…
Toen de wereld jou vergat
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 227 waar is de tuin
die je betrad toen
de wereld jou vergat
waar jij voor even
alleen mocht leven een
paradijs onder de voeten had
voor het eerst
de vrijheid voelde zonder
dwang van jan en alleman
die tuin is niet vergeten
heeft altijd bestaan maar
nu kun jij het onderhoud ook aan…
gedeeld
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 96 het licht haalde ons
uit huis toen de zon
besloot te schijnen
ze kleurde onze woorden in
we namen de tijd
met eigen handen en voeten
gaven we vorm
aan gedeelde herinneringen
waarvan we nooit zouden weten
hoe het eigenlijk was geweest…
De weg liep dood
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 259 hoe konden zij
niet zien
dat de wereld
aan hun voeten lag
welke angst
strooide er zand
in de ogen
van hen beiden
dat de maatschappij
te intens was
te groot leek
om te overkomen
waar woorden
stokken, en tranen
het verdriet niet
stelpen kunnen
blijft het gemis
voor altijd
voelbaar…
deining
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 183 ze voelt geen vaste
grond onder haar voeten
ze is niet bestand
tegen het land
deining heeft ze nodig
deining, donker water en
de zoute wind die vertelt
wat haar te doen staat
op weg naar de horizon
haar houvast duurt niet langer
dan een paar golven lang
ze gaat nooit aan land…
Eerste Herfstdag
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 88 nooit gaat het opeens
eerder waren er al
tekenen te zien
paddenstoelen, veel in tal
op rottende resten
elfenbankjes sieren boomstronken
de geur is kruidiger
hertenhoefjes haasten zich
naar beschuttende struiken
steeds meer bladeren
op het smalle bospad
waar mijn voeten treden…
Zweefstand
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 79 Geef mij een zweefstand waar ik
met behagen kan vertoeven
op de rand van grond
onder de voeten
en het eeuwig zijn daarboven.
Laat me op mijn uiterste gemak
beide beelden vredig bestuderen.
Laat me eindeloos overwegen
waar ik me wil bevinden.
Geef mij een zweefstand
die mijn veilig huis wil zijn.…
Maar briljant uniek
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 462 zag een glans
een steentje bij
mijn voeten en
een nieuwe kans
ik raapte haar
ze straalde in
het licht van raken
de setting daargelaten
haar facetten
kon ik later
met veel zorg
weer helder maken
ze straalt niet
in mijn ring maar
briljant uniek boven
dat te lang gedragen ding…
doorbraak
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 70 laten we ons aanmatigen
de mist met handen
en voeten eten, het land
voorbij de grens betreden
in dubbelgang voortgaan
doorwaadbaar, hadden
we al een vliegende schotel
gevangen, dichter dan nabij
naar een mateloos helder-
laten we verblijven, hier, nu…
de horizon voorbij
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 181 maagdelijke vroege ochtend
voeten in het mulle zand
waar meeuwen op 't nog lege strand
In verwachting samenscholen
loop ik op mijn schaduw mee
tot in de kabbelende zee
Stilletjes glijden witte zeilen
onder blauw met schapenwolkjes
aan de horizon voorbij
...…
ongekend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 de vuurtoren
seiner van stavast
stuurt in nachtelijke
uren haar lichtende
codetaal over
ondoorgrondelijk water
dat golven als rollende
stenen naar de voet van
de duinen stuwt
in dit zeelandschap waar
lichttoren en duinenrij
van geen wijken weten
stroomt ondergronds
een ongekend verlangen…