Alle inzendingen over emoties

Bang Zo graag willen Niet durven 't Is zo wrang! Gebroken Beschadigd Door 't verleden Angst onuitgesproken Breekbaar Twijfelend Tot hier, niet verder Zo steek ik in elkaar Verward Zo graag willen Die stap zetten... Naar jouw hart Verdriet Geesten uit 't verleden Die alles steeds verpesten Op liefdesgebied.…

Flinterdun Maar ook ijzersterk Is het web Waarin jij Mij gevangen hebt Verstrikt Bij iedere beweging Meer de jouwe Ik voel Je laat me Nooit meer gaan Leg me Erbij neer...…

luister, luister dan en hoor hoe een godverlaten kind in een lijf vol liefde schuilt maar zijn onschuld toch verloor ik noem je 'lieve' keer op keer omdat ik geloven blijf in de warmte van het leven ondanks winter in mijn lijf niemand die ik paaien wil niemand die ik storen zal in een stad gevuld met leven is het ware leven stil…

De achtervolging blijft plagen, Elke vluchtpoging is tevergeefs Onmacht tot afschakelen, Destructief voor de dikste muur Onrust knaagt zijn weg, Sluipende onzekerheid Angst regeert … Angst voor teleurstelling, Falen, mislukking Angst voor verlies van eigenwaarde, Afkeuring, schaamte Angst voor leegte, Eenzaamheid, verdriet…

Mijn dochter een meisje je bent nooit geboren had je zo graag gehad liefgehad vertellen over `t leven en jij mij eerst een staartje in je haar of ik zou `t leren vlechten later vertellen over liefde jongens hoe ze zijn jongens keuren samen hoe ze zijn of moeten worden want je zou mijn dochter zijn.…

zonnemorgen zonder zorgen sans souci oui oui oui zon der zorgen opgeborgen opgegeten in bloemenregen ha ha ha alles is mooi alles in lentetooi blij als een kind, door allen bemind o wat fijn in het hier en nu te zijn…

Wat letters en woorden en heel veel wit dat hier of daar er misschien tussen zit, dat maakt de ontmoeting, dat maakt het verschil, en of jij of ik dat nu wel of niet wil, de taal gaat haar gangen, het denken zijn weg, het leven stroomt verder, weet heg soms noch steg maar laat ons maar dulden wat ons overkomt, de zon en de regen,…

Weggerukt uit de werkelijkheid in verwarring verbaas ik mij over gevoel waarvan ik niet meer wist dat ik het bezat alles was grauw het dal was diep de weg omhoog leek lang en eenzaam het einddoel onbereikbaar het kronkelend pad dat ik nu volg leidt mij langzaam naar de top in het licht van jouw ogen ...…

Er komt iets van vrede aangewaaid, al weet ik dat dit niet zal duren, al is enkel as waar eens vuren van hartstocht en tederheid brandden. Hoe vaak zal ons hart nog stranden? De eb en de vloed zijn het ritme van 't leven dat wentelt en keert, dat zo moeilijk de lessen hier leert... Er komt iets van vrede aangewaaid, al weet ik dat dit niet…

Deze kleuren zo mooi dit gevoel zo warm is dit nou geluk? Zo ongrijpbaar een momentopname 't brengt me van m'n stuk Het zit diep van binnen borrelt op en wil eruit Accepteer wie je bent geniet iedere dag en leef voluit.…

Wederzijds diep genegen zien ogen elkaar ontvangt zij en voegt haar bevlogenheid toe de wereld is lang al wakker zij draait haar lijf sloom in zalig serene droom vloeiend versmeltend in een tijdloos bestaan.…

Nog half in slaap voel ik jouw aanwezigheid In mijn hoofd tussen mijn lakens uren van vergetelheid ...Langzaam straal voor straal zonlicht op mijn hoofd Was dit echt? toch een droom? had er zo graag in geloofd...…

Diep verborgen, in massa grillig grijs. Niet aanschouwelijk te bespeuren. Gedachten, vrij en ongeschonden. Mijn mensbeeld, mijn ongekend uniek bestaan. Door mijn gedachten ben ik vrij, kan ik dromen. Zelfs in een land van oorlog, een land van verdrukking. In benauwdheid van ziekte zijn mijn gedachten ongebonden. Mijn schepsel dat…

Strelende wind warme zon op m'n huid maar mijn hart voelt kil Liggend in het zand denkend aan 't verleden en dat ik alles anders wil Als op een eiland gevangen door het water ingesloten voel ik mij Hoop is ingeslapen wachtend op genezing op iemand zoals jij Voel de bries sluit m'n ogen leg m'n benen van elkaar Fantasie…

Er komt iets van vrede aangewaaid in het blauwe van de lucht doorheen de grijsheid, in de glimlach van een kind vol wijsheid, in kleine, alledaagse dingen die ons met tederheid omringen.…

Het enige wat ik nu verlang is kunnen kiezen tussen altijd maar kiezen tussen Pluk een bloempje Kiezen...tussen Welk blaadje eerst? En als het laatste blaadje valt telt het steeltje dan ook nog mee?…

Een mist van zwarte gedachten dwarrelt langzaam over mij heen Waar is mijn kracht gebleven. Ik voel dat de donkere dreiging mij verstikt en dat de stilte een verlammende werking heeft. Waar is de weg gebleven die ik altijd ben gegaan die veilige vertrouwde weg. De mist lost langzaam op komt dat door mijn gebed door mijn geloof in God…

Het zat diep weggestopt, maar 'k kan het nu benoemen en dus is klaarheid over wat ik sinds jou mis Bij ieder seintje in mijn lijf dat me weer doet herinneren merk ik: 't is het nabije, dat na jou nu zo op afstand is Eén foto met, toevallig, jouw gezicht en ik kan als het ware met mijn lippen voelen waar grijs en zwart in elkaar overvloeien…

Ik ben verdrietig zoals voorheen. Want vaders handen deden me bloeden, moeders gal heeft me weer uitgespuwd. Dit, wat u niet wou weten, zeg ik nu met spijt. Maar hoe ik ook liefde deel, het draait altijd op hetzelfde uit. Mijn excuses voor dit dwaze, op de hoop dat u mij vergeeft, vergeet.…

Ik leef mijn leven Op de manier die ik wil soms wil ik heel even een kamertje zo stil.. Om me in terug te trekken Van alles om me heen Van al die dorps gekken Nu zie ik er geen een Waarom stellen ze al die vragen En dat alleen maar aan mij Ze willen zich niet eens beklagen Iedereen is 100% blij Maar Waarom sta ik nog stil…

Mijn voeten droegen mij al langs zovele wegen en kijk ik soms eens achterom vielen dingen mee en tegen Sommige dingen niet te bevatten triest en ook ontroerend vaak andere als een nachtmerrie waaruit in soms huilend ontwaak Er ligt een leven achter mij waar menige traan is gevloeid maar door al die ervaringen ben ik als mens enorm gegroeid…

Terwijl het afscheid nog te drogen hing aan de waslijn begaf ik mij te zolder waar onze geuren nog lagen te verstoffen een web waarin verstrooide levens groeiden wapperde in een hoekje waar het licht half door het klapraam met de lakens speelde groeischaduwen en klimop het harde hout waarop geklopt zo vaak de oude veren kreunden en…

Heerlijk dromen vrijheid zonder schuld zonder zonde madeliefjes rijgen bomen beklimmen spellen spelen één tot zeven wie zal mij een kusje geven spel en nooit te oud hoepelen, tollen, verstoppen dropveters stelen er touwen van vlechten droptouw springen volwassen overgeven aan passie los van rede irrationeel zonder schuld.…

Van herfst wil ik nog niet weten Mijn hoofd zot van zon en zee Regen krijgt me nog niet mee Van wind... beter te zwijgen Ik wil nog 'n ijsco op 'n terrasje eten Nog bruin en bronzen in een ligstoel Maar wind wil niet langer liggen Avond aan zee toch wat koel Goudgeel blad ligt op m'n pad Zomer wil niet op z'n schreden…

Bij de grote souvenirstand Op het landgoed Graceland staan huilende fans te dringen en ze dansen en ze zingen van jailhouse rock tot teddybeer gaan protheseheupen wild tekeer Ik wil wel One night with you fluistert zij hem blozend toe maar koop voor je me bemint eerst condooms met Elvis print want ik wil een rolletje King Ach weet je, ieder…

ik vraag me af waar je nu bent als ik je nodig heb ik vraag me af waarom je niet ziet dat het niet gaat ik vraag me af waarom je alles verpestte je laat ons zitten ik vraag me af waarom je ons alleen liet mama, je hebt niets door wij zitten vol met verdriet ik vraag me af, waar mijn lieve mama is ze is kwijt.…

Van buiten zo gelukkig, geen traan over haar wang. Maar van binnen diep gekwetst, somber en heel bang. Geen mens die zal vragen, hoe het met haar gaat, want niemand geeft oom haar, overal maar haat. Mensen die om haar geven denken het is wel goed. Maar niemand ziet hoe het is en hoe het verder moet. Haar uiterlijk is een dekmantel,…

Hoe worden onze herinneringen wakker gemaakt de fijne fluwelen en zachte gedachten wat opent toch die soms stijf gesloten deuren die het leven van een mens’lijk bestaan verzachten De gedachte aan een lang vergeten vriend komt ineens naarboven door het ruiken van warm brood dat wordt opgediend of het horen van een hele oude hit blijkt te…

Met haat kom je nergens kun je nergens naar toe ook niet naar Timboektoe nergens kun je heen je staat helemaal alleen want waar je ook gaat je treft alleen je eigen haat ------------------------------------ uit: 'De obscure camera', 1983.…

ik zie je nog steeds liggen, lief aan levensreddende slangen van gestapelde apparatuur en de buis die zuigend leven ademt in onwerkzame longen rode en groene lijnen waaraan mijn ogen zich vastpinnen lezen golvend jouw lichaam naast opspringende cijfers als tussen strakke lippen zwijgend woorden hangen aan de spoedeisende wens het…