Alle inzendingen over humor

Mijn naam is Koos Al een hele poos. En ik ben een weinig boos Met de naam die men koos. Op deze foto lijk ik net Jan met de pet.…

De biechtende vrouw tot de jonge pastoor "Eerwaarde ik heb gezondigd" "Welke zonde heeft u begaan" vroeg de pastoor met stijgende spanning "Eerwaarde, ik heb mijzelf beroerd" dat liet de eerwaarde niet onberoerd Zijn benen wat uit elkaar zijn hoofd nog dichter naar haar liet hij zijn roede stijgen zijn stem sloeg over in hijgen…

geen wind geen wolk geen zon geen regen weerloos zit ik in m'n teleconferentie verslagen aan de haak geen zintuiglijke concurrentie enkel uitgesproken eloquentie luister ik met volle attentie naar mijn en dijn en tegenspraak met haar pure concentratie zakelijke consternatie lijkt deze conferentie op beroepsmatige detentie…

Het paard van ome Lou was altijd moe niet vooruit te branden Hij at zelfs langzaam zeer bedachtzaam en met lange tanden Lou wilde zo graag hopperdehop een eindje rijden in galop maar het gebeurde niet Zelfs een rustige draf kon er echt niet af Lou had verdriet Maar op een dag wat hij toen zag zijn paard ging heel hard rennen…

Als je alles iets sneller doet... Heb je ook iets meer tijd!…

Mijn beide zonen kan ik niet betichten Van interesse in het werk van mij. Mijn hobby gaat geheel aan hen voorbij, Sporadisch lezen die twee mijn gedichten. Eens kijken of ze hier op reageren, Want anders dan onterf ik beide heren.…

Ben je niet zo tevreden Kun je werk uitbesteden. Er zijn tenslotte zaken Die jou nauwelijks raken Om er aandacht aan te besteden. Outsource Off course.…

Blind verlangen stond niet toe kleine lettertjes te lezen, te groot de wervende kopij: ‘boter, suiker, melk en honing…..’ Door ogen wagenwijd gesloten voor wat er schuil ging achter wat op onschuld leek, vond pijnlijke struikeling plaats. Dus eigen schuld aan dikke bult.…

Ik beheers natuur schiet die gezond was de uitleg op mijn vraag hier wees hij op zijn hoed een zelf geschoten gaai even naar binnen en weer terug ging ik kijk is wat ik zei dit wil ik laten zien ik schoot de jager en werd wakker jankend rende hij nog weg uit mijn droom…

in de eenzaamheid van een zwoele zweterige zomernacht zoemen doorheen flarden sluimerslaap bloeddorstige muggen en verlangen naar jou alleen dat laatste blijft onbevredigd.…

had nog behoorlijk de pest in toen bleek dat ik daar geen ritje op een kanonskogel kon maken…

een tuin vol bloemen zonverlicht zoemt gevleugelte en wij lachen de dag voorbij ik zorgzaam jij huisje, boompje, beestje en dan verlies jij jezelf in sekte onzeker lever jij je over aan een gekregen beeld een tuin vol bloemen gebroken lach jij smeet mij aan diggelen kleurrijk, dat dan weer wel…

glinsterend tegenvlak met de vraag of er nog gemorreld moet worden stoppels gekortwiekt lippen in glanzende lijnen wimpers zonder klontjes geur, kleur en fleur avonduur tegemoet een avontuur in spiegelschrift…

Dat zwarte pieten Zelf ook discrimineren, Wordt niet geloofd En laat men passeren. Minderheden worden misschien Te vaak over het hoofd gezien. Maar geldt dat dan ook niet, Voor de zielen- en de zeurpiet ?…

Hij zegt: ik woon om de hoek Zij zegt: ga zo het hoekje om Hij zegt: niet letterlijk mag ik hopen Zij zegt: zullen we dan maar rechtdoor lopen Zodat we geen misverstanden oplopen? Want al woon je " om de hoek" Ik hoef je niet kwijt en wil niet naar je op zoek!…

Hoewel zij niet wist wat het was hetgeen zij bij broerlief zag hangen begeerde zij zo’n hebbeding, trok zich terug vol stil verlangen. Moeder vroeg: ‘wat is er kindje ik zie aan jou je bent niet blij, anders kijk je altijd vrolijk lucht je hartje maar bij mij’. Zus verhaalde van ’t gemiste spaarde daarbij niet haar tong, moeder schoot…

Er zijn van die dagen Dan wordt er nauwelijks kwink geslagen. Zo’n hele sfeer Nu geen grappen meer Zelfs de plank wordt misgeslagen. Doe daarom ieder dag Maar een kwinkslag.…

Straks staan de Russen op de stoep Hoe moet ik dan communiceren. Ik bestelde daarom bij NTI Een cursus Russisch leren. Want om de vijand te verslaan Moet je hem kunnen verstaan.…

Wie werd er niet groot Met een petticoat. Een kledingstuk dat moest verhullen Het weinige op moest vullen Een blik omsloot. Petticoat dragen, Aandacht vragen?…

Met het Zalkerveer Kun je heen en weer. Totdat ik het kaartje bekeek Waaruit duidelijk bleek Niet op, wel neer. Van die enkele reis, Heb ik enkel nog dit bewijs.…

Oke, het is een sombere dag, oké, de Zon schijnt niet, wat wel mag! Maar heb jij altijd zin? Oké, het regent om de haverklap, het waait dat de bomen bijkans de grond raken, maar lach jij elke dag? Oké, zelfs de hond is nu van slag, omdat toch, vandaag de dag, dat beest zijn behoefte niet binnen laten mag. Een hekel heeft ie aan…

ze was een schatje maar ze rookte als een Turk bezoop zich als een Zwitser en neukte lustig in het rond met al mijn vrienden en af en toe met mij ik wilde haar doen kiezen en ze koos maar niet voor mij nu rook ik als een Turk bezuip me als een Zwitser maar met haar neuken is er niet meer bij voor mij…

Het is alweer een tijd geleden Dat ik overdwars heb gereden. De oorzaken waren misschien Niet duidelijk te overzien Dat kwam door de omstandigheden. Ik kwam van linksboven naar beneden De ander kwam rechtdoor gereden.…

Nog niet zolang geleden Deed ik nog aan druiven treden. Dat is een vrolijke boel Als u begrijpt wat ik bedoel Een soort hof van Eden. En had ik genoeg getreden Dan ging ik mij vertreden.…

Een klinkerwerker uit Sint-Joris-Weert was het spellen ooit verleerd Hij was thuis niet te verstaan wat een gevolg was van zijn baan. Daag’lijks in de weer met klinkers, kwam hij ’s avonds doodmoe thuis. Sprak nog slechts in medeklinkers: nam zijn werk niet mee naar huis. Zijn vrouw was het na jaren moe en voegde hem wat narrig toe: “Je…

Ik heb u zoveel te vertellen dat ik telkens over mijn brein struikel dan wil ik alles tegelijk zeggen maar niet alles door elkaar halen voor ik het vergeet wil ik even zeggen dat ik er wakker van lag en had steeds die zin in mijn hoofd om als titel te gebruiken want daar draait het juist allemaal om voor ik het vergeet door te geven het…

Ze had absoluut een enorm grote bek en ze zette deze zelfs regelmatig open Als ze dat deed dacht je direct, verrek en zette je ’t maar acuut op een lopen Haar blikken kon je beter ook vrezen zij zag er dus niet al te vriendelijk uit Zij zou nooit moeders mooiste wezen met al die vieze plekken op haar huid Haar benen, als je die zo noemen…

De renners sprinten... een mini-jurk waait omhoog... wie heeft gewonnen?…

Ik heb een kunstgebit dat niet lekker zit, het klappert als ik eet zodat ik dat het liefst vergeet.. Het gaat op en neer bij 't praten ieder heeft het in de gaten... en vastzit bij alles wat ik doe en mijn kaken worden moe. Ik heb een kunstgebit dat ligt nu in een glas.. Ik doe 't voorlopig niet meer in ik wacht wel tot het past...…

Hij vraagt aan mij, heeft U soms een ragebol, het is om spinrag weg te halen, nee zeg ik, wel heb ik een luiwagen? Wat is dat nou, vraagt ie verbaasd en ik schiet in de lach, waarop ik hem vertel, mijn luiwagen doet hetzelfde als jouw ragebol, staat bij de voordeur voor je klaar, dus wanneer je hem gebruiken wilt, pak je hem maar…