Netgedichten

netgedicht (nr. 30.004):

Barpoes

Jij weer aan de bar
straat met gele rozen

noemde je mij

Machtig
dacht ik

onverschillig bijna
door het zonlicht
rolde ik als muntstuk
over bergen van jouw borsten

wulps trillend vlees bewogen
om mannelijkheid te behagen
naakte ik mezelf bijna bloot

gaf ik mij over aan de geilheid
die je mij die avond had beloofd
voordat je mijn ego had verdoofd
met alweer dezelfde flauwe smoes
dat je verkeerde in een dronken roes
toen je het deed diezelfde nacht met

Wanhoop

had ik een kater door jouw poes.