697 resultaten.
                
Dankbaar
netgedicht
 1.0 met 1 stemmen  390
 390 Gisteren plukte ‘k eerst veel appels 
van mijn appelboom,  
snoeide dan 
haar naar boven gerichte takken, 
het harde hout van vlinderstruik 
harkte blad van notenbomen
kers- en perenboom bijeen
genoot van hun kleuren 
Eerd’re jaren dacht ik 
hoe lang moet, 
kan ‘k dat elk jaar nog doen? 
Dit keer dacht ik 
hoe lang mag ik dit nog doen…
Wijsheid
hartenkreet
 4.0 met 2 stemmen  584
 584 Wijsheid is de eretitel voor een verstandig verleden…
Parbleu!
netgedicht
 3.0 met 2 stemmen  313
 313 Parbleu! 
Of eigenlijk bedoel ik Merde!
Wat doe ik hier, wie brengt er wat 
te berde 
Als niemand reageert zeg ik 
Adieu!
Die monologen van hem ben ik 
beu
Wie leest ze nog, behalve tante Dé
Marlies Anoesjka Irma en Helena
Ageeth Elim Kochana en Renée
En wat te denken van mien ouwe 
leu
Die koekeloeren mee over mijn schouder 
Met Anne…
Echo
netgedicht
 1.0 met 1 stemmen  251
 251 Voor ik 
na 
vraag 
deed
bleek 
na 
dien 
dat
na 
gel 
palm 
vel 
bloes 
en galm
geen echo 
klinkt
zo ook niet 
na
genoeg
zareth
ijver
en to 
noch na
kaarten
apen
en dagen
evenmin 
na 
zit 
en vo…
Braderie
netgedicht
 3.7 met 3 stemmen  300
 300 Overziend het platteland 
dunbevolkte periferie
in afgelegen provinciën 
der gewestelijke staten
alwaar mijn linkeroog ontwaart
een omgekeerde vlagparade 
een zwaargebouwde zigeunerin
donker van haar, met dubbele kin
ziet mijn rechteroog
de koeienstaarten 
van Sint Maarten 
in voorarrest in Knotsenburg  
en stalarrest in Lampegat…
Dwaze bij
netgedicht
 3.7 met 3 stemmen  314
 314 En weer kwam daar 
een quasi ei voorbij 
gehuld in rode schijn 
van poëzy
gelegd in 't dode 
bladerengetij
de nachtuil braakt 
en draait haar nek opzij
O zon, wie baant de weg 
voor jou en mij?
Wie zich bezint 
voor hij aanvangt
eer hij of zij 
of het begint 
aan zijn of haar 
desoriënt express
van existentie
moet weten dat…
Eeuwige cirkel
netgedicht
 2.7 met 15 stemmen  351
 351 Het jaargetijde
leidraad voor ieders leven
zo veranderlijk
Hoe tijden voorbijkomen, elk op een bijzonder
manier, eigen ritme en met unieke snelheid; geboren als
een jonge lente ergens op deze wereld, mijn kleine neus en een
zachte soepele huid compleet vergeten, armen die de warmte omhelzen.
Weet je nog sproetjes, in de zomer opgeklaard…
Shake the rules
netgedicht
 2.3 met 3 stemmen  348
 348 ...even op 'Kort bezoek' 
bij Rala...
Wat zien ik
driehoog achter
over de rand
zie twee naast
gluren, buren
languit tuinstoel
splitterpoedel
nudelnackt 
groot, vol 
twee paar 
naast elkaar
stootkussens
niemand zeggen
alleen kijken
zon, schaduw
oote boe
rala weg
Oote boe?
rala weg?
o, help!
daar is hij weer!
'k Zei …
Levenszee
netgedicht
 2.0 met 2 stemmen  381
 381 Een zeilboot glijdt
op zee, voortgestuwd door de wind
een met het water
Het is eindeloos fascinerend hoe in
de vroegte van de morgen de prille zon glinstert
in de golven van de zee tegelijk laten voorbij komende wolken
zich meedrijven met hun verschillende stromingen, een nieuwe dag is geboren.
Dat ook om het even welke donkerte
schaduw…
Septembervlucht
netgedicht
 2.7 met 3 stemmen  384
 384 Als strijklicht in het verre morgenblauw  
in stiltes van de kleuren van de aarde
sta ik ietwat beschonken op de uitkijck
en zie in 't uur der wolf de martelaren
hoor wildzang op dood spoor in hemelhuizen
waar bruusk het vrije woord ontsnapt aan 't hart 
is wu wei de vergever of de dood...
Als nachtvlinder bij aankomst 
in het land
van…
Het magische uur
netgedicht
 2.4 met 7 stemmen  335
 335 Als de avond valt
neemt de zon afscheid, verdwijnt
achter de bomen
Als zon ondergaat, is het een
van de bijzonderste momenten van natuur
daar hemel ingrijpend verandert: van blauw, onderweg geel
oranje naar paars tot rood in zoveel tinten, en zelfs texturen en verfijningen.
Het is niet alleen gloed die me
aanspreekt maar ook voorbij drijvende…
Beau's soir
netgedicht
 3.0 met 2 stemmen  364
 364 't Is nu wel mooi geweest Beau, 
ja echt waar
Je hebt je naam te lang eer aangedaan
Je bent allergisch voor imperatieven
Met humor handel je steeds naar believen
Hou op, laat af, je zwelgt in eigenwaan
Dat zijn er tien - dat is toch geen misbaar?
*
Gun ons de lol, ach laten we het vieren
Als was 't een onvoltooide symfonie
De negende…
Onderweg
netgedicht
 1.7 met 6 stemmen  321
 321 Vogels achterna
in een winterse hemel
vrijheid tegemoet
Als ze elkaar kruisen op
het kruispunt van de hemel waar ze met
vleugels uitgestrekt zweven in stilte in een sierlijke vlucht
Kijk hoe ze ook perfecte lijnen tekenen in deze ruimte, hun droom achterna.
Waar komen ze toch vandaan
om op een bepaald moment weer weg te gaan
Het zijn…
Vlucht
netgedicht
 3.5 met 2 stemmen  330
 330 Wie het ook geschreven heeft, 
een dichter onzer site wellicht 
dank desalniettemin voor dat geweldig coherent gedicht
dat niets aan helderheid en fantasie te wensen overlaat
het is beperking die de meester maakt, want overdaad dat schaadt
Met mij is zij geenszins voor Kafka's beren op de weg gezwicht
zo voelt voor haar de vlucht naar…
Complex
netgedicht
 1.0 met 1 stemmen  314
 314 De volgende morgen na die mooie zeilbootdag met jullie, 
uitje om onze verjaardag te vieren
-’k had heerlijk geslapen 
en droomde dat ik de bel hoor
‘k van boven de trap roep
dat ik kom,
snel naar beneden,
iemand achter me, jij bent dat,
me liefdevol aan mijn kaken optilt 
naar boven,
ik blij, alsof nieuw geboren,
kwam wakker naar beneden…
Als het hart spreekt
netgedicht
 2.3 met 12 stemmen  330
 330 Hoe langer ik leef
hoe meer ik mijn hart waardeer
verbonden en vrij
Het zijn de soorten slagen die
ze maakt maar ook schoonheid van de ziel
die erin leeft waar ze wordt omgeven door tuin van liefde
Helende kracht van haar woorden die ze heeft en deelt met ieder van ons.
Dat eenvoud en onvolmaaktheid
sieren in haar tegelijk ben ik onder…
Een reportage
netgedicht
 2.6 met 5 stemmen  323
 323 Een woud van ijzer in 
d'augustusnacht
de slag bij nacht verzonk 
in eindeloosheid
weg van hun macht een uitgestoken hand
de eerste tekenen, you'll just 
live once 
stip aan de horizon, zo zal 
het gaan 
Zomers boven grand hotel 
du lac
waar uiterst teer een wolkenbrij zich spreidt
zeg ik Lees! En wel op je 
eigen wijze
in eenzaamheid…
Een bericht van hoop
netgedicht
 3.8 met 6 stemmen  323
 323 Stilte is voor wetenschap
vriendschap slijt oude wonden
liefde baant een nieuwe start
innig verbonden met het leven
er komt meer zuurstof in de lucht
je spreekt over liefde
het ontstaan van puurheid
maar dat is een natuurlijk dwalen
waar het hart spreekt van waarheid
is de laatste echo: trouw
een opnieuw beginnen
in de hartstocht…
Eindeloosheid
netgedicht
 1.5 met 2 stemmen  348
 348 De zon verrijst
reizende wolken baden zich
in het blauwe meer
Als pluizige suikerspin of
zacht watje met elk een eigen plekje in
oneindige hemel waar ze samen zijn en dan weer uit elkaar
onafscheidelijk en dan weer los zonder dat ze elkaar uit het oog zullen verliezen.
Het zijn wolken die in hun
eenvoud en onvolmaakt schitteren tegelijk…
Danken
netgedicht
 2.5 met 4 stemmen  288
 288 Danken is
het blije weten
dat alles ons
gegeven is -
Het licht, de liefde
mooie dingen,
het leven
een geheimenis.…
Flashback
netgedicht
 3.0 met 8 stemmen  365
 365 Een wondere wereld
een speeltuin in nevel
klokken luiden
in zomerse stilte 
eurekamomenten 
bloeiden gisteren nog 
in een snelsonnet 
met als titel
een bloemenhaiku 
in ultieme 
onzichtbaarheid 
een feeëriek schouwspel 
van zuid naar noord 
in het schemeren
op reis naar het droomrijk 
als de ochtend gloort
doch heb mededogen
met…
Thuiskomen
netgedicht
 1.0 met 1 stemmen  381
 381 ‘k Was twee weken
in een strak groot huis 
hierna dacht ik 
‘k waardeer straks mijn eigen woning niet meer, te oubollig 
Maar bij binnenkomst 
verbaasde ‘k me over
mijn wereld, 
de warmte, het knusse,
het tafelkleed met kruissteekjes,
zelf ooit gemaakt(?), maakte me blij,
foto van een vakantie in Noorwegen, waar we boos op elkaar,
maar waar…
De zee om ons heen
netgedicht
 2.9 met 7 stemmen  378
 378 Een plotse zeewind
dromerig en verfrissend
zin om te reizen
Zee, zo mooi om te zien dat je golven
breken op het strand maar je hebt ook duister geheim
de dood loert in je diepe wateren terwijl lieden jouw krachten trotseren
Wild of niet, je neemt ieder van ons genadeloos in de maling die jou durft uit te dagen..
Met weidse uitzichten in…
Gladiolen
netgedicht
 4.2 met 5 stemmen  305
 305 Jouw geest laat een stille echo klinken
in de bloeiende zomerse tuin
ik heb me in de gladiolen verdiept
om de bloemen op jouw graf te leggen.
Ze zijn mooi nu, in hun zomerse schoonheid.
Als jij vanaf jouw verre ster toekijkt
weet ik dat je zult glimlachen.
Om zoveel toewijding en liefde.…
Tien dagen zomerlezen
netgedicht
 2.3 met 3 stemmen  345
 345 We zijn op weg maar hoe kom je nou thuis
jezelf zijn in je eigen soul machine
de kiem van 'n magische ontmoetingsparel
met bladmuziek in een codex rescriptus
de glimlach van een nieuwe jeugdverslaving?
Je hoorde biden hello harris fluisteren
ik maak graag plaats voor 
une reine des lacs roses
maar kamala zei, ik ben fleur 
de sel
en als…
Als een vlinder
netgedicht
 2.6 met 44 stemmen  1.402
 1.402 Wat leven ons leert
genieten van het moment
zoals een vlinder
Zo licht als een veertje en zo broos als
glas komt er een eenzame vlinder voorbij in de tuin
waar haar glinsterende vleugels dansen met een zachte wind
Zwenkend langs de zon houdt ze halt bij een bloem om het zoet te proeven.
Als bijzonder wonder is ze leidraad in elke
droom…
Geruchten over liefde
netgedicht
 4.0 met 2 stemmen  369
 369 Er komt een naakte energie
waardoor bloemen anders geuren
de zon helder blijft schijnen
in liefhebben een zomer lang
meer dan in passie en romantiek
zorgzaam in zorgvuldigheid
geruchten over liefde
mijn hart kiest nu van wie ik hou.…
Rijk
netgedicht
 2.0 met 1 stemmen  347
 347 Naar vier kanten kijk ik 
op ‘t uitzicht in mijn kamer:
richting keuken drie boeketten, 
naar de muur toe schilderingen
familiefoto's bank,
richting tuin op groen
gekleurd de kaktusjes in vensterbank
En zicht nog op verjaardag 
gisteren, in een fluisterboot 
die langzaam onder wolken
waaiend wilgenblad bewoog
en kreupelhout, 
glijend…
Uit levem
netgedicht
 2.0 met 2 stemmen  333
 333 Twee gele bloemen
in de bloei van hun leven
schoonheid in eenvoud
Hoe prachtig en wonderlijk het leven
is waarin ik aandachtig kan luisteren naar de stem
van de wind die met ongekende kracht door het landschap waait
zodat de verschillende bloemen en grassen sierlijk wuiven met zijn stromingen.
Geritsel van bladeren zorgt voor extra
kalmte…
Thuis Thuis
netgedicht
 4.2 met 10 stemmen  349
 349 Waar is thuis thuis voor jou?
Dat vraagt ze me. 
 
Ik denk terug aan hoe ik met mijn familie aan de etenstafel zat
De geur van vers afgebakken brood, muziek, gesprek en een glas dat nooit leeg is
Een hond die net te lomp om een restje komt smeken 
De lach van mijn moeder die de kamer doet verlichten
Ik denk aan het kamp met de vervallen struiken…