Alle inzendingen over OR drank OR verlangen

Met haar blik biedt ze me oneindig aan deze drank uit de vorige eeuw voor mijn gezondheid want dat moet ik vooral weten deze drank is gezond je drinkt het warm bij het schaatsen en koud in de zomer ze kijkt me aan, ze kijkt me aan ik kan niet anders ik moet wel slok na slok na slok…

't Verlangen van mijn hart doet gevoelens bovendrijven. Hoe heerlijk is het, als ik woorden vind. Het vult mijn dag, blij als een kind. Het zijn zo vaak die kleine vreugden in mijn leven, die het leven aangenaam doen zijn. Verdriet en pijn worden verdreven.…

nog heel even dan spreidt het blad het bloemhart laat zich zien bovendien de eerste bonte vlinder raakt mijn ziel in een fase van extase op zulke momenten wil ik alleen zijn om het hart te laten lenten te delen met de jubeltonen van de merel en de eerste zwaluw loopt de schaduw voor me uit die zich niet laat vangen zozeer is mijn verlangen…

opblaast en een vulkaantje maakt we hebben elkaar aangeraakt en kuis gekust, want het verlangen drijft ons altijd verder van ons weg naar een plek van eindelijk stilte…

liefde was een feest seks de drank – de kater zegt hoe het is geweest…

Moedig van de drank en voorzichtig na de roes -- valt het leger aan.…

Waarom zijn mannen soms niet dol op vrouwen? Welnu, die vraag waarom ze homo zijn Beantwoordt ons de fruitvlieg in het klein: Ze drinken te veel jonge ofwel ouwe. Dus als ze maar geheelonthouder worden Komt het met onze homo’s weer in orde.…

waarom aan de drank? waarom pakte ik de fles weer? waarom voelde ik de pijn weer? langzaam drink ik de fles leeg om even mijn pijn te verzachten om even nare gedachtes te kunnen verzachten vragen zul ik blijven houden waarom aan de drank?…

wat zouden we graag weer even mopperen over het weer elkaar omver lopen in drukte irritaties over flauwekul en meer wat zullen we straks vriendelijk in weer en wind belangstellend groeten begripvol en eensgezind toch?…

Nu ik ze buiten mijn bereik weet, mijn vosje rood als de schuchtere ochtendschemering, lees ik de oude Russen en trek ik me terug knus in mijn compartiment van oud verdriet en verse wonden, oh zie me toch verlangen....…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

hij wilde 't liefst zijn oude vrienden mijden, want anders zou men hem opnieuw met drank en drugs verleiden. Maar hoe hij naar een plekje zocht men wilde't hem niet geven, hij was gedwongen om opnieuw zomaar op straat te leven.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

het is de avond, het is de vriendschap, het is de drank, het is de leeftijd.. waardoor ik me momenteel zo thuis voel in de wereld.…

Spreekt hij de mythische voorspelling uit, steekt al zijn geuren in het verlangen van een bedwelmende wijs, te ontwaken in de schemer van symbolen, zwervend door het minnespel van drank en spijs aan de tafel van het paradijs aangeschoven tot hij mij de lust en blinde ogen sluit. “Reizen door de liefde is een onmetelijke Odyssee.”…

Ik heb iets bereikt, en nu voel ik een leegte -- die ik wil vullen.…

Omdat mensen verlangen, bang zijn en vechten om het kwaadaardige te beslechten. Waarom dan geen totale opheffing? Omdat wij mensen samen met de haviken en de duiven iets mogen wegwuiven, totdat enorm veel kracht zal zorgen voor een vrede van morgen. Voor ieder leven. Een compleet nieuw gegeven.…

Voor Christa Wat de prijs Van alcohol is, Vraag je mij - Ik zeg alleen Maar dat de prijs Van drank hier Een paar meter Voor je rijdt, Op dit fietspad Dat door een Tussenberm van de Rijweg is gescheiden, Daar fietst Christa, Zesentwintig jaar jong, Op haar driewieler, Haar moeder ter bescherming Naast haar - tien jaar…

Hij drukte zich wat calvinistisch uit Het geld gaat naar de “Schnaps” en naar de “Frauen” Die zuiderlingen zijn niet te vertrouwen Verschoot hij daarmee niet zijn laatste kruit? Mocht deze baan hem onverhoopt ontvallen Dan maar een flinke neut en naar de Wallen…

zulk een slecht gebit toch blijft hij dat bocht drinken suiker met koffie…

Toen doorsijpelde dat er bij mijn uitvaart geen alcoholische dranken op tafel kwamen bleven meer dan de helft van mijn nabestaanden weg!…

ik mis iedereen de gezelligheid om me heen geen feest, geen drank weinig dank ik mis iedereen…

Waw, die schoolreis, er was sterke drank. Mijn klasgenoten zag ik niet meer staan. Onze verloving, wijn in overvloed Vraag mij de namen van de genodigden niet... Ons huwelijksfeest, af, alles erop en eraan Mijn bruidegom was... helaas de fles. De pijnloze bevalling van ons kindje In mijn roes bracht ik het wicht ter wereld.…

nu haar handen niet meer strelend langs zijn ongeschoren wangen gaan en de randen van zijn nagels rouwen om een kommervol bestaan leegt hij flessen, vult hij glazen drinkt hij kringen op het hout zoekt hij in het net naar mazen in een zee van vochtig zout drijft hij kansloos met de stroom mee naar de rand van zijn bestaan waar zijn grenzeloze…

Ik houd van bier en sherry, rum en gin, van whisky, wijn, cognac en van Cointreau, tequilla, port, jenever en Pernod en een glas wodka gaat er ook wel in. Mijn moeder leed aan postnatale stress; ik kreeg de borst, en zelf nam zij de fles.…

Toen de avond rijp was als de druif in het glas was ik die vanavond en wachtte op de straat op jou Bevrijd en beminbaar en klaar voor de ochtend die ik zonder slaap zou spreken en vertellen over leven over de wijsheid van dit glas dat mij eerder deze avond door jou gegeven was Je kwam, ik zag en overwon…

zal een ieder het verliezen Liefde kan het van de drank niet winnen Een verslaafde kan niet meer kiezen Het is tijd om dus opnieuw te beginnen…

Er ligt een kater op mijn lever, het is dat men mij een mens noemt, anders was ik toch meer een bever die tot verdrinkingsdood is gedoemd. Elke dag tril ik van het delier, rusteloos malen mijn gedachten maar het interesseert niemand een zier want er valt niks van te verwachten. Mijn zeer hoofd is een pijnfontein van knallende champagnekurken…

Liederlijk vloekend baande de dronkaard zich een weg, door de aanwezigen. De enige manier om aandacht te krijgen, die kreeg hij niet, dus beter gezwegen, vervolgde hij, zwalkend en in zichzelf mompelend, zijn weg. Z'n geweten vertroebeld door de alcohol, had hij alleen verdriet en meelij met zichzelf en mijn gemoed schoot vol!…

Ik moet de blanke gaten in mijn hoofd slaan die het weten wissen, de kalmte brengen rond het wellen van mijn zijn, de sombere som ontcijferen. Woorden wil ik, rechte woorden als handlangers, als messen in vlees. Pas dan kan ik ophelderen, mij opheffen en neerleggen.…