535 resultaten.
Terug in de tijd
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 99 Kon ik weer terug in uw moederschoot,
daar waar u binnenleidt, vrijt en leven schept,
een mensenkind wrocht naar het laatste concept
en laat mij dan groeien negen maanden groot.
Baar mij weer zoals ik kwam, huilend en bloot,
maar geef mij nu de jeugd die u mij ontnomen hebt
laat mij groeien in liefde en veiligheid en ongerept
is er dan…
Kogelvrij vest
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 99 Ik voelde mij als een kogelvrij vest,
niets kon mij raken.
Voor donder en bliksem was ik veilig.
Stormen deerden mij niet.
Zelfs het duister kon mij niet opslokken.
Maar ik miste het Licht!…
Schrijven...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 129 Schrijven…
Letters op papier…
Hoe heb ik het kunnen leren.
Zwart op wit,
geschreven op papier.
Tussen de lijntjes moest het,
bij een kwaaie Juf.
Haar figuur was goed gevuld.
Zij hield niet zo van kinderen
en had niet veel geduld.
En toen we de letters kenden,
schreven we het op de muur.
Wij zijn niet bang,
voor juffrouw Tang.
Zij spuugde…
Eerst drie....en dan vier
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 Rijdend langs 't weiland,
zie 'k twee paarden staan
maar het waren er toch drie?
Zou er eentje zijn doodgegaan
speurend over het geheel,
zie ik ineens in plaats van drie
dat een moeder haar veulen koestert.
Rijdend langs 't weiland op de weg terug
speur ik naar de vier, geboortes blijven
mooi!…
Alles tot niets gemaakt
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 761 Namen
worden vergeten.
Het bestaan
zal vervagen als een dwalende ochtendmist.
Diep in het geheugen wegzinkende herinneringen
zullen het zijn van ons wezen terugbrengen
tot iets wat ooit was,
maar nooit meer zal zijn of worden.
Alles wat was
en zou zijn
werd ons ontnomen.
Alles
wat was
werd tot niets gemaakt.…
[ Een reconstructie ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 17 Een reconstructie:
van dichtbij zie je niets meer --
dan vage vlekken.…
het bosviooltje
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 333 Kijk daar wat lief, een bosviooltje
zegt de vrouw tegen haar man
Ja prachtig, zegt de man
Ik ben niet lief schreeuwt het boze
bosviooltje
Laat me met rust en staar me niet aan
Ik sta hier niet om mooi te zijn
Ik sta hier zo maar wat te staan
De man wil nog iets zeggen en slaat
een arm om zijn vrouw
Zwijg en loop door, anders pak ik…
De stilte van geest
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 232 Degene
die naast me staat
is stil van geest.
Hoeft niets
te bewijzen,
schreeuwt noch overschreeuwt.
Pact van stilte,
voor het leven
verbondenheid
in bescheidenheid.
Gelijk ik: wachten
in eigen krachten.…
Het oneindige
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 157 Lang, verleden
Ben ik ontwaakt
Uit het oneindige gekomen.
Het duurde even
Voordat ik mij werd
Bewust van Leven en Zijn
Echter, daarmee kwam
De strijd, niet willen weten
Dat het tijdelijk is
Slechts kort
Heel even
Eens, zal ik losmaken
Om mij weer te verlaten
Mijn ik weer terug te geven
Aan het eeuwige niets
Het oneindige…
Weemoed
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 146 Met weemoed denk ik terug aan toen, gevoelens van;
kon 'k het nog een keertje overdoen?
Zou het dan anders lopen?
Met verbazing luisterde ik indertijd als heel kleine,
later grotere meid, naar verhalen van de ouderen;
weet je nog van toen?
Bij die gesprekken liep ik weg, ze gingen me niet aan,
NU pas besef ik, dat hetzelfde me overkomt…
Bewolkte ogen*
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 163 Intens diepe droefenis spraken daar haar ogen
Dit drukte echt mijn stemming in Ulaanbaatar
Zijn naam ontstond tijdens de socialistische
revolutie en betekent Rode Held
gelegen op een hoogte
van 1350 meter boven de zeespiegel
in tijd leek het land soms stil te hebben gestaan
misschien daarom soms haar bewolkte, bruine ogen
mooie kijkers…
De geur van de gloed
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 62 Jij op je balkon
met een herinnering
een mooie herinnering
een mooie avond, stilte
jij op het balkon, ik in de kamer
schemerende nevels een gloed
over de stad, zoals toen
je wakker werd uit de roes
verkleumd en klam
een paar mannen nog
aan het vissen, de geur
van de wijde kleine wereld
van grondmist, die sfeer
die zomaar…
Het ritme van de aarde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 59 Het ritme van de aarde
Balanceert op een
Uniek evenwicht
Van licht, lucht en leven,
Van eb en vloed
Van zon en maan
Van dag en nacht.
We hebben maar één aarde,
Die op dit moment
Naar de Filistijnen
Wordt geholpen
Door het mensbeest
Met zijn onstilbare honger
Naar meer, meer, meer.…
Cruijff overleden!
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 276 In de wedstrijd van ieders leven
is niet van de dood te winnen
ook geen gelijke stand
alleen maar verlies
een groot verlies
Sterkte familie
sterkte fans
dank Johan!…
Adam
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 198 Hij was laatst in ’t Belastingparadijs
Toevallig liep er ene Eva rond:
Ontduik je mee? ’t Is financieel gezond
’t Circuit is wonderschoon, hoewel wat grijs’
…en hij ontdook… maar werd toen after all
Verzwolgen door een multinational…
Zeer...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Vandaag werd er een gevoelige snaar geraakt,
ik wist niet eens dat ik deze had.
Hij wierp mij totaal omver,
en trok met geweld aan mijn hart.
Er rolden tranen zomaar uit het niets.
onvoorbereid, en onbegrepen.
Hoe kan zoiets, dit vreemd gebeuren.
Ik wilde er met iemand over spreken.
Ik wil het kwijt.
Ik moet het toch vertellen.
’…
Een artefact van kunst en kalender
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 80 De mens is hier om enkel zichzelf
kom laat dus zichtbare levenslijnen
op koorden ook jouw voeten dragen
strek gerust je armen uit en loop
ken ons, ken dit zoekend evenwicht.
Achter noch voorwaarts, alles mag
als je stil blijft staan ben je nergens.
Waar wil je de morgen anders laten
van wat wij samen ervaren in het nu
dat is nu net het spannende…
Macedonië
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 79 We kusten elkaar in de bus
en door de ruiten
zagen we de maan op de bergen schijnen.
Aangekomen in jouw stad
liepen we langs kapotte krotte huizen,
bekroop mij huiver,
zou zo één de jouwe zijn?
Maar bij de koelte van het water,
achter hek, hoog en voornaam
stond dat van jullie.
Je moeder klein en in het zwart,
in de vestibule,
begroette…
Materieel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Al wat materieel is,
hechten wij ons aan
op aarde,
tussen hemel
is een afspiegeling
van wat immaterieel is,
en vertegenwoordigt
waar wij voor vechten.…
Wat maakt het uit
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 187 Als je niks wint in de loterij,
als je niks over houdt aan het einde van de maand,
als je de schuld krijgt van iets,
wat gedaan wordt door een oud mensje
met Alzheimer,
wat maakt het uit?
Laat de zwarte Piet maar bij mij liggen,
hij mag al op zoveel plekken niet meer komen,
ik heb nog wel een stoeltje,
kan ie van al die commotie bijkomen…
Wie weet zwijgt
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 113 Wie denkt dat hij denkt,
raakt spoedig uitgedacht.
Wie denkt te weten,
weet niet dat hij wist.
Dat hij niet denkt, maar gist.
De mens die weet wie denkt,
moet nog uit niets ontstaan.
Hij die het meent te weten,
heeft de waarheid niet in pacht.
Het de dood,
die vol vertrouwen op hem wacht.
Wat blijft is het heilig niets.
Is geest en sterrestof…
Ongezien overtuigd
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 320 Van oudsher was de kermis in de stad
Een reden dat omwonenden verkasten
Nu kiest men ook vanwege Zomergasten
-Zodra de zomer komt- het hazenpad
Zo'n vlucht scheelt gauw een maand lang redetwisten
Met plaatselijke loungeroomsocialisten…
Eerlijk
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 297 Ook al voelde ik me dun en koud
of dik en warm
voelde ik me suïcidaal,
vraag niet hoe
maar ik bleef in leven
altijd met het uitzicht
op de hereniging met
Jos de Vries en God
wat op aarde niet kon zijn
kan daar wel zijn, eeuwig.…
Geamputeerd
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 240 In de doorwaakte nachten
was de liefdeloze leegte
schrijnender dan ooit
geamputeerd
van mijn demente maatje
huilde in stilte mijn gewonde hart
de innerlijke kracht die ik eens bezat
werd mijn grote kwetsbaarheid
want in de schuchtere ochtend
voelde mijn kussen nat…
Liggen in het gras
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 471 Ik lig in het gras en luister.
Ik hoor mijn kleinkinderen rustig spelen.
Ze brengen mijn eigen kindertijd terug.
Torenkraaien zwermen suizend als de wind.
Boerenzwaluwen maken Boeings belachelijk.
Een oude vleermuis fladdert als een kind.
Ruimte en tijd zijn tijdloos geworden.
De avond is aan het vallen.
Recht omhoog kijk ik nu de hemel…
Disputante
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 127 Aan een haars ondanks ongehuwde tante
Wijd ik een quasi necroloog poëem
Niet dat ik haar ooit zag, nog onbequeem
Om haar verschijning in mij
op te nemen
Het lag niet in haar aard van haard en heem
Op drift te raken, zij verkoos gefleem
Als een gezelschapsdame bij
een tante
Een verre weliswaar, geen naastverwante
Het moet mij van het…
Als het maar weg is
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 217 Het zou mooi zijn
Mooi zijn, dat
Het zou wel fijn zijn,
Zo alleen
En toch weg van alles
En iedereen
Maakt niet uit waarheen
En of het een gevecht is
Een droom,
Of echt is
Als het maar weg van hier is
Van alles en iedereen…
wolkenkunst
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 89 Storm op komst.
De lucht werd geschilderd
met de meest intense kleuren
die de goddelijke kunstenaar op zijn palet durft te mengen.
Het was donkerblauw en pikzwart.
Dreigend grauwgrijs een kleur apart.
Wit in alle mogelijke tinten in die eindeloze lucht.
Ik keek ernaar en slaakte een zucht.
Door de inval van het licht waren de bomen
fluorescerend…
zelfopoffering
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 121 Ik heb zoveel gezwegen
Ik heb zoveel over mij laten gaan.
De diepgang van de woorden herkende ik niet meer,
Het deed pijn als ik er aan dacht.
Het waarom op alle vlakken
kon ik niet meer vatten.
Ik werd meegesleurd in de diepte
waar de bodem zoek was.
Ik trachtte mij vast te klampen
aan de resterende goedheid,
helaas dat was bij benadering…
[ In de wachtkamer ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 In de wachtkamer
is er maar één geluid: ik –
frunnik aan mijn rits.…