Alle inzendingen over De verpakking

Het zijn verpakkingen wellicht. Leesbare etiketten misschien. Breinige gedachten meestal, die misleidende ideeën zijn. Zoals een misleidend ego is, dat om laffe angsten draait. Gevoel spreekt onzichtbare taal, die in zichtbare emoties leeft. Met gevoelige ogen streelt. Met open oren luistert. Zachte handen voelt. Liefde wakker zoent.…

En oude muren laat herrijzen als eigen identiteit om die te verpakken in hun nieuw uitgevonden genialiteit z’n grenzen sluit, wordt alles onbereikbaar door de intolerante van toegankelijkheid, want als je niet binnenkomen mag, kunnen we er ook niet uit, het enige wat overblijft, een cultuur die sterk verschraald.…

Ik ben een god in het diepst van mijn gedachten Maar wel alleen een hele goeie Die niet maar wat zit aan te knoeien Zodat de mens ook na zijn dood nog lache Van mij af schud ik het boze Virussen en ziekte kiemen Verpak ik in gebruikte dozen Verbrandt ze in mijn hel Ik zorg voor mooie lieve eerlijke mensen Die ook elkaar slechts welzijn…

Via het verhaal op de verpakking ontdekte ik dat de rolletjes en knijpertjes een oude, Groningse traditie zijn. De overgebleven knijpertjes stopte mijn vader in een vershoudtrommel, die ik op allerlei momenten graag wist te vinden.…

Aarzelend accepteert zij het geschenk draait het om en om blaast zachte wolkjes langs een prachtige lila strik een glimlach verheldert haar getekend gezicht dansend gaan gekrulde lintjes over haar blauw geaderde handen nogmaals kijkt zij hem aan en vraagt heel zacht of het wel echt voor haar bestemd is terwijl zij bijna de verpakking…

of op deze speciale dag nu het regent of de zon schijnt is ons eigenlijk om het even want het blijft jouw jaardag het sluitstuk van het ene jaar als begin van een nieuw jaar wij kunnen onze wens sms'en jou tweeten ook wel misschien of hem in een dansje verpakken om hem dan ook te verzenden via Facebook of anders TikTok maar wij zeggen…

Hoe zij als een wijd openstaande bloem met al haar kleuren in opvallende verpakking, verschillende geuren een grijze vaas versiert of als een heel heldere regenboog aan de hemel verschijnt die iedere donderslag en verdriet verzacht terwijl een lepel zoetigheden de zenuwen en angsten zullen kalmeren.…

Waar in de gewone tijd Alles vanzelf ging wat nodig was Om het leven tot stand Te brengen, en vooral In stand te houden - Zijn vandaag de dag, In de nieuwe tijd, Onbehoorlijk grote pillen Nodig, die de kleur van Het lid moeten nabootsen Dat eeuwenlang voorzag In het voortbestaan Van de menselijke soort…

als een klat’rende rivier, wil ik jouw stem verpakken, badend in een stroom vinyl, de wijde wereld in... Manuela, kind van de zee, stem van m’n dromen, onstuimig wild en lief... Manuela, geef mij ’t geluid, dat door jouw stemband, wordt omgezet in goud... Koor: Manuela, zing hem een band, vol van jouw warme klanken...…

met mijn haren en zet me schrap Een oneindig lang geel lint kronkelt door de groene vlakken versierd met vee Het brengt mensen naar allerlei bestemmingen, maar ik reis niet mee Ik reis mijn eigen droom achterna en deze bestemming is in mijn hart gesloten Mijn ogen dwalen naar boven, want er wordt gefloten Met kraaloogjes en een donzig zachte verpakking…

In lange rijen drummen voor leuke geschenken niet gemakkelijk voor iedereen de juiste keus om zoiets origineels mogelijks te bedenken en de verpakking moet vooral heel precieus.…

Wanneer Kerstmis komt, wordt papier geknepen als een worstelaar voor de spoedige strijd, omhult bescheiden kunst of broze schoonheid, steeds bewonderd, misschien onbegrepen. Na liefdevolle en ruwe grepen zijn de bonte frommels tot zwerven bereid, waaien door donker oerwoud der vergetelheid, voelen soms moegestreden zonnestrepen. Wie in…

Moeder tot kind We gaan slapen Moeder bedoelt Jij gaat slapen Rutte tegen u We moeten ombuigen Rutte bedoelt U krijgt minder Baas tot knecht We gaan outsourcen Baas bedoelt Jij krijgt de zak Pensioenfonds tot u Het stelsel wordt herzien Pensioenfonds bedoelt U wordt gekort Dokter tot patiënt We gaan er voor Dokter bedoelt…

Er zijn “morsproblemen” in een supermarkt in Heidenschap, de vloer ligt er constant vol met kledders melk, jus en pap, de tekst "HIER OPENEN” wordt spontaan door vele klanten letterlijk gedaan, dus die moet door “THUIS OPENEN” worden vervangen, en rap !…

Ik hoor weleens de woorden ‘blanco cheque’, Dan denk ik aan oningevulde centen…. Aan logoloze Camel zonder prenten…. Maar in die ‘blanco shag’ heb ik geen trek. Ik ben een exponent van de beschaving: Geen roker, maar wel snelsonnetverslaving……

Ze pakken alle mannen mee en voeren kogels aan het volk, verpakken dromen in vuilzakken en legen huizen. Vliegtuigen brullen niet meer en de kale stad biedt geen rust enkel het gesis van lijden. O mijn brandend vaderland. Een radeloze trektocht werd het zonder begin of einde.…

Een mens hult een steen in het zachte binnen van een brood en wacht op de meeuwen, de mouwen, de huid en het hart van de haas gestroopt. Er ligt verf op de vensterbank waar mijn ellebogen rusten. Op de velden staat een scary man. Roerloos maakt hij dag na dag een bootleg van het ruisen van een zonevreemde pijn. In de kamer bedekken schetsen…

Retour weer via Wenen Een luchthaven met grandeur Wat een luxe en dito weelde Geen moment om je te vervelen De bonbons niet in bus, maar Luxe verpakking... ...voorzien van KUSS...!…

even voor half zeven of iets later snelt zij binnen mijn prinses mooier dan ik ooit kan dromen gevatter dan ik ooit zal zijn toch zal de dag ooit komen waarop mijn lijden zich zal lonen en ik haar voor altijd tot mijn koningin zal kronen ----------------------------------------------- geschreven in 1993 - ongepubliceerd…

ik wandel langs de graven alleen de drukte voorbij van de eendagsvliegen ik voel me verbonden met de overkant waar er rust is niemand me opjaagt waar is mijn hart dat geloofde in vriendschap voor het leven nu omgeven door een zwarte kleur de nacht valt vroeg binnen ik verdwijn als een stip in de duisternis mijn ogen vallen toe…

Ik heb het geluid van jouw val uit het niets op de vloer niet gehoord omdat mijn hart zo keihard brak.…

Huisjes op de dijk met wilde tuinen, waar ik wel eens doorheen wil struinen verfrissende wind door mijn haren naar heldere vertes staren Daar sta ik, blik op oneindig Ik wacht op dat moment dat ik vangen wil Ik zie geen verschil Verder is het stil Geen auto’s, geen treinen, geen fabrieken Geen massa, geen wind, slechts molenwieken hier…

Ze staat hier en kijkt om zich heen en wiegt haar heupen op weelderige klanken Ze neuriet wat en gaat zitten met haar teddybeer op haar schoot Ze sluit haar ogen en geniet van de muziek die alleen klinkt in haar hoofd De wereld gaat aan haar voorbij langzaam vanuit haar dromen Ze heeft een heerlijk leven maar vliegt weg naar vroeger naar…

zonder jou zijn er momenten dat de pijn mijn reflectie doorboort mijn gevoelens boven me uitstijgen ik streef zonder hersenen maar met een rikketik dat het lichaam verlaten heeft wat een pijnlijke scheiding is…

de landloper op straat met introverte ogen onder het hemeldak wakker geschud door een hanepoot van de spin werkend aan een toekomstweb ochtendboodschap voor hem hang niet af van één streng die levensbedreigend is als het doorgeknipt wordt…

ik hunker naar de warmte de kilte brengt riltekens op lichaam en geest de winter duurt nu al jaren ik slik mijn gevoelens weg om de verkilling niet te voelen ondanks de slechtnieuwsberichten het sarcastische schrijven dat de tijd weer geen tijd voor me had telkens opgeschoven worden naar later het slot blijft vastgevroren achter de…

Nog zachter dan een zedig streelgebaar Ontvouwt de roos haar vurig rode kroon Haar volle blaad’ren in het ochtendschoon Dodijnend door een zoele zucht aldaar De doornen deren niet haar zoete toon Zo vredig vlammend deze tijd van ‘t jaar Hier breeduit bloeiend, licht, helder en klaar Zulk woekerende weelde; ongewoon! Deez’ schone schijn,…

Verstikt op school. Maar popmuziek... We leerden meer van één zo'n lied dan van die onderwijzerskliek. Ik word weer jong en hoor de beat want wij capituleren niet.…

De ochtend grijs, de avond grauw; een dof bestaan, geen greintje glans en geen idee: wat wil ik nou? Maar ik leef op als ik met jou, al is het in het donker, dans.…

poëzie, voor sinten Valentijn en poesies, de boodschap staat in de vorm z’n gezag daarom zeg ik normaal de gedichten ge-dag vandaag, echter, overwin in mijn aversie doordat ik zo mijn gedachten op papier zet maakte ik zonet, mijn eerste snelsonnet…