236 resultaten.
Dreigende Droogte
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 815 Onwetendheid
en onschuld
zijn als een
helder stromende
beek tussen
bergen van list
bedrog en
onrecht.
Het wordt pas
eng wanneer
de beek opdroogt
zoals een
korte regenbui
in een woestijn
van verderf.…
RESET
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 468 gewetenloos wordt je een poot
uitgedraaid een ander knijpt
ongegeneerd je keel dicht steekt
een stok tussen je benen inter-
actie waar je niet goed van wordt
met wijd opengesperde ogen
beleef ik de benauwende realiteit
waarin onvoldoende ruimte is
om te ademen laat staan eisen
te stellen aan de luchtkwaliteit
met een uiterste krachtsinspanning…
Boswachter
gedicht
2.0 met 23 stemmen 10.800 Hij is even terug van weggeweest.
Nu is nu en dan. Toch moet hij morgen
naar het bos, zijn hoofd ligt
nog vol hout. Een stapel zorgen
in een begroeide geest.
Bij zijn bijl, op een sprei
zoekt hij bomen in de kamer.
En te voorschijn in wit schort,
uit een deur in het lover,
komt een zoon, een jager
die hem aan tafel vraagt.
Hij knikt en…
Vogelpest
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 357 Met stille vleugelslag
belaagd door duivels
met onzichtbare hand
Treurden wij samen
boven het uitgestrekte
nu zo lege land
We hielden noordoost aan
zoals onze ouders
en ontelbaar anderen vorig jaar
We kenden de dreiging
waar het einde loerde
en ontweken het gevaar
In de weidsheid
van de horizon
was alleen de blauwe lucht
Niets…
De eerste lentedag
gedicht
3.0 met 46 stemmen 20.781 op het plein werd nog gevoetbald
aan open ramen werd muziek geoefend
er was iets zuiders in de straat
de deuren stonden op een kier
wij brachten brieven naar de post
blij en opgewonden als kinderen
de avond voor de schoolreis
elders kwamen de troepen
weer in beweging
------------------------------------------
uit: 'Het verband tusen…
Alleen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.296 Zwaar drukken de eiken
een stolp over de schemer.
Zijdelings gloeit rodondendron op.
Zwaar ook weegt de onweersnacht
op klamme schouders.
Bladerruisen door de nevel dringt.
Het huilen der honden.
Het zweet.…
In klamme droom zoek ik
gedicht
3.0 met 16 stemmen 11.315 In klamme droom zoek ik
Een harnas te ontwerpen waarin
Niemand me kan treffen, bouw ik
Schuilkelders in lood, huil ik
Om een idee een woord die zouden
Een zachtaardig dier verwekken.
's Morgens schijnt mijn angst misplaatst.
De bomen staan er rustig en zelfzeker.
Even zelfzeker haten
De kinderen elkander.
Een bang mens stemt de buren…
Spreuken van de donder
gedicht
3.0 met 15 stemmen 7.846 Klopper kleurt zich met 't hout van de deur.
Wie de stad met list bouwt, de burcht met onrecht,
die zal vallen. Wie raaskalt zal verdwalen,
hartenscheurders worden zure regen.
Wie vervoering dooft, van tombe naar tombe
tolt hij. Die 't water teert, zoet DDT
kust vroeger dan hij de engelenveer.
Nog niet eerder snelwandelden veenlijken.…
De kamer
gedicht
3.0 met 49 stemmen 12.694 Laten we de kamer voor wat ze is:
het verlangen om te wonen. Laten we
de gordijnen dicht alsof we nog
niet weten hoe het zal aflopen.
Jij slaapt en alles is wakker.
Je lichaam is stil en herinnert.
Je adem is een barst in de lucht.
Een lege droom adert in je slaap.
Ik ril van je verte en fluister.
Mijn woorden zoeken het vermogen
je toe…
De hemel is met muizenhuid bespannen
gedicht
3.0 met 33 stemmen 5.852 De hemel is met muizenhuid bespannen
en insecten zitten met lood gevuld
op straat als het geluid
van brekend glas verbaast. Men ziet
een hand die fles na fles de hand is
van een prototypische bedelares!
Ze ademt in en uit en dan vallen
er woorden (het, is, roestig)
naast de glasbak uit haar mond.
Muizenhuid. Lood.
-----------------------…
De bomen werden sinds eeuwen terneergedrukt
gedicht
2.0 met 26 stemmen 10.214 De bomen werden sinds eeuwen terneergedrukt.
De lucht is te dun voor vuur. Geen stad
Tornt als onweer tegen de hellingen op.
Geen vleugel, geen vin verroert zich hier. Niemand
Graaft zich in, niets vermenigvuldigt.
Zilverkoud spat soms schitterende regen uiteen.
Continenten schaven onafgebroken aan de schaal van het water
Dat inscheurt…
Met oranje tintje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 149 stukjes verleden
herdenken met oranje tintje
heraldiek en romantiek
de stoere jongens van het pintje
vrijheid is ons
hoogste goed gebleken maar
de zekerheid is wel gesleten
langzaam zijn zij
weer tot leven gekomen
gezichten uit mijn dromen
namen krijgen nu een stem
angst licht op in ogen voor
overheersing zonder mededogen
de dreiging…
Stoel
gedicht
2.0 met 137 stemmen 18.394 Voor het open keukenraam,
uitkijkend naar de tuin
bind ik haar vast aan de stoel.
Zij zingt. Ik vind niets
om haar kwalijk te nemen.
Ik betrap mijzelf met een schaar
en begin haar natte haar
te knippen. Langzaam.
Zoiets vraagt tijd.
Of ze gaat dood, of ze doet
dat niet. Maar ze gaat dood.
Een andere keuze is er niet.
------------…
Doodlot
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 279 Ach realiteit breng me nu terug
met open ogen in verre dromen
toen de dreigende zwarte vogel
die onontkoombaar als het noodlot
almaar dichterbij te komen lijkt
nog een klein zangvogeltje was
het pijnlijke schorre krassen
nog een vrolijk kinderlied
het zwaard van Damocles
nog rustte in de schede
de dood nog onbekend ver weg
in plaats van…
Het laatste uur
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 er hangt een zwaard
van damocles
boven de open haard
hij smeedde scherpte
en polijstte tot het voldeed
aan zijn subtiele eisen
terwijl jij mijmerde
over de vlammen van het vuur
sloeg zacht het laatste uur
in balanceren op de snede
heb jij vaak gebeden
om een spoedig eind
en niet dat jouw kop
zou gaan rollen
door zijn bizarre…
lucht
netgedicht
0.0 met 4 stemmen 333 lucht
allerlei kleuren
van hellicht wit
naar dreigende donkerzwarte onweerwolken
variatie…
Is niet meer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 168 'Laat niet over je lopen'
sarren de verwonde wolken
Dwingen kleuren op
aan het zeezieke meer
etsen hun schaduw in de ondiepte
Het licht dicht geen leed
het scheurt en sleurt
het blauw in smalle gele repen
vurig en angstig
naar het verdronken onderwaterhuis
Tussen tijden en dijken gevangen
rolt het water over mijn sokkel
met branie…
Vlak boven het havenkantoor
gedicht
4.0 met 2 stemmen 4.399 Vlak boven het havenkantoor
schittert de Grote Beer.
Elk ogenblik is een groter gevaar.
Een maand geleden werd hier
een schipper verdronken,
de hand op het hart in het water
De boot is verkocht,
de ligplaats vergeven,
maar de hond is aan boord.
Aan boord is de hond nog.
----------------------------
uit: 'Leegte lacht', 2012.…
Neutrale zomer
gedicht
4.0 met 4 stemmen 2.852 Het zomert en wie wil er ook van wolken weten:
Katwijk of Griekenland, levenden en doden
op een vaas getekend of in licht geschreven
dat wij foto noemen, en overal altijd een rei
gevormd door jonge meisjes die verlegen
verlangen naar hun balspelende antipoden.
Mijn moeder ergens in het midden, een van hen.
En ik, een man die uit twee mensen moet…
EEN FIJNE AVOND
gedicht
3.0 met 3 stemmen 2.787 Het strand ligt bezaaid met kammen,
strengen, katrollen. De zee is vrijgevig.
Maar de schappen zijn bijna leeg. Het is druk
bij de kassa, men hamstert.
De massa dringt op, eist rijkdom, vrijheid,
gelijkheid. Er zullen koppen gaan rollen!
Mijn brood en mijn wijn afgerekend.
Zegeltjes nog? Een fijne avond!
Hoor ik het goed? Men groet…
Geluk
gedicht
3.0 met 15 stemmen 6.377 In takken groeperen zich groene zinnen
popelend om alle kanten uit te lopen
Op stoeptegels een kindertekening
door regenschrift al half gewist
Achter een dakkapel begint een merel te zingen
houdt dan midden in zijn herinnering op
In mijn hoofd vertwijgt zich zijn lied - niemand
ziet iets aankomen, dat is ons geluk.
------------------…
HEMELSPEL
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Twee einders hebben
blauwe lucht; daartussen hangt
grillig wolkengrauw.…
Natuurgeweld
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 128 Er zit iets opwindends
in een dreigende lucht;
het blauw dat breekt
in duizend tinten grijs,
om zich nog donkerder
in onheil te hullen,
waar het waaien
onstuimig stormt,
en slagen striemt
op blote huid.
Alles opslokt met een
gitzwart temperament.
Oog in oog te staan met
donderend geweld,
en je overgeven aan
dit bulderend…
Spektakel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 90 Wederom waait de woeste wind
zwelt aan tot een zuidwester
op zee verrijzen schuimkoppen
schepen dansen mee
op muziek van
wind en water
de zon verschuilt zich achter de zwarte wolken
weigert het spektakel aan te zien
haar taak ligt later.…
Er dreigt
gedicht
4.0 met 4 stemmen 1.858 Er is de aangename dubbelzinnnigheid
van 'dood' na 'ik'.
Er dreigt aan de einder. Aan de einder dreigt er.
De dubbelzinnigheid van horizon, schip, boortoren.
Van horizon de dubbelzinnigheid.
De wind die de meeuwen draagt die de wind maken.
Er: ergens. Er: hier.
Er lonkt de aangename aanname van alles,
zonder denken.
-----------…
Pas op voor Sinterklaas
gedicht
3.0 met 68 stemmen 29.691 Je hoefde enkel maar te zeggen:
Sinterklaas staat op het dak,
en dan waren ze gehoorzaam
en zo lief en zoet en mak.
Pas op voor Sinterklaas,
hij staat te luisteren misschien
Pas op voor Sinterklaas,
hij staat op 't dak en kan jou zien,
en dan waren ze zo aardig
en zo lief en zo hulpvaardig,
maar helaas, helaas, helaas,
ze geloven nu niet…
Lente
gedicht
2.0 met 3 stemmen 3.516 Windkracht drie beweegt de was en twee
manshoge zonnebloemen. Zij
maait het gras en zweet een beetje.
Een lekke voetbal tegen het muurtje
van de schuur. Twee glazen limonade
op een uitklaptafeltje. Alles
is heel gewoon.
Windkracht drie beweegt het riet en twee
huishoge populieren. Zij eet
een broodje kaas, en morst een beetje.
Een dood…
Weggebracht
gedicht
3.0 met 3 stemmen 4.660 De mond zei dat de mond gesproken had.
Snel de laatste regel geschreven,
bleker dan een doodsklok.
Er werd op de driftige deur gebonsd.
Hier zijn de benen, hier zijn de armen,
ze worden weggebracht.
------------------------
uit: 'Stemmen', 2013.…
XXXIV
gedicht
3.0 met 6 stemmen 4.497 De duisternis - en wij, een heimelijk paar,
twee gasten van de nacht, blind, zwijmeldronken,
en stad en land al haast in slaap verzonken,
en ginds, boven ons zwartverwaaide haar,
jagende wolken in hun stormig jaar.
Je tred was luchtig toen de maan niet scheen,
je sloeg je arm zo innig om mij heen,
het maakte blij. Maar telkens was ook daar…
Gelukkige greep
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 141 Op het bospaadje
pak ik mijn vrouws benen vast:
die tor is gered!…