Alle inzendingen over Gebouw

In duistere steegjes, in vervallen gebouwen, overvalt hun hebzucht in de eindeloosheid, overvalt hun de afmattende paranoia van dit verwrongen zielloze leven. In de winst ligt uiteindelijk het verlies, van hun zelf!…

Ik zat nog even na, ongemakkelijk Op een Berlage-bankje, gevat In bijhorend gebouw Passanten passeerden mij Met gieters, bloemen en planten, heen Met gieters en lege handen, weer Voor de zoveelste keer De laatste eer, bewezen Terugkerend naar huis Meegenomen verdriet Dag pap, dag mam Het voelt goed, omdat ik kwam…

voor Johnny van Doorn spektakel in 't gebouw van de drie Stoepen aan de Prinsegracht wanneer ik m'n ogen sluit zie ik het weer "johnny's act" zelden hoorde ik later nog zo'n vloed aan woorden uit één keel... 'een zaal in de branding' waar wij bijna verdronken in zijn zee van poëzie Lejo van Kuijeren…

in deze stenen stad die zich zonder oponthoud vult met gestage stromen van anonieme gezichten heb ik je gezocht in deze lege stad met het open hart waarin de striemende wind een bres sloeg heb ik je gezocht langs de rivier van deze stad waar meeuwen krijsen over het water in deze onbereikbare verten gebouwen waar misschien mensen wonen…

Waar ik in het land van de Onbegrensde mogelijkheden Was weggezakt in het oerwoud Van hoge gebouwen die zelfs Op recordhoogte hun geluk maar Niet konden vinden, hooguit Doelwit werden van onbezonnen Terrorisme, ben ik hier in dit Onbekommerde laagland iemand Die zoals alle medelanders Boven de horizon uitsteekt, En voel ik bij elke…

ik vlieg niet in gebouwen ga niet voor een bomaanslag wil enkel van je houden als dat tenminste mag draaf niet door in woorden kies gewone zinnen wil je hand gaan vragen om onze liefde te gaan dragen wil jou beminnen om samen een nieuw leven te beginnen in ons paradijs' verdomme waarom eist realiteit een godvergeten hoge…

het waait.., zaden dansen rond mijn voorwiel ik kijk ernaar terwijl ik fiets, op weg naar school ik adem de frisheid in, die zonder dat ik het weet mijn gedachten koestert, voor wat leven voor mij in petto heeft daar moet ik zijn, ik zie hem al, dat oude gebouw en dat eeuwige geschreeuw in de verte ben nu nog hier, ik fiets, en verwonder…

Pak een schoon, leeg vel en bedenk de gebouwen. Frits Pleinvrees betaalt. Wat te doen als het ontwerp, vormgeving en kleurgebruik, een uit de kiem gekropen haiku de pers haalt? Fors blijkt het stadshart geraakt: zonder éen fobie! 'Humane Architectuur verkleint uw kwalen.'…

De rest van het gebouw was grotendeels afgesloten en bezaaid met gruwelijke graffiti-afbeeldingen, zoals een kotsend urinoir. Typisch studentikoos. Ik maakte nog een foto van de geel-gouden letters en het open raam daarboven, mijn vader was daar allang uit weggevlogen.…

dat was vader zwoegend op het harmonium zingend met ingehouden stem en later in de Bavo het weergaloze orgel zo uitbundig soms dat het voorgestoelte trilde en ik trilde mee tot de stilte vulde het gebouw in zijn geheel en David op het orgelfront voor Saul en het kind tokkelde een lichte voorjaarsregen. 1 februari 2002 ZONNELEEN…

Novembernevels hullen zilverschoon al meer donk’re dagen zonder schaduw wolken voeren zonneloos de boventoon novemberstormen grijpen ‘t laatste blad bulderend door buigend’ kale bomen langs huilende gebouwen in de stad novemberregens spoelen herfstrestanten druipend weg richting aanstaande winter ik zwaai gedag naar herfst en zijn trawanten…

De omgeving van de mens is de medemens Staat op een muur van een gebouw in Rotterdam Met lichtgevende blauwe letters geschreven De omgeving van de mens is de medemens Dat zijn de woorden van dichter en nachtburgemeester Jules Deelder Daar heeft ie goed over nagedacht Zoiets heeft niet zomaar uit de duim gezogen Iedere keer als ik met de…

Want wie als ik nooit heeft gebouwen laat niets achter dan verwachting en verwarring en wat dan? Wellicht in uw herinnering zal ik stollen verstijven, niet lang meer blijven maar verbleken tot verleden en wat toen? Te doen?…

De grond onder het Gronings landschap beeft 'Haar verten wijds en stil', zo spreekt de dichter Toch zegt de meter op de schaal van Richter Dat elk gebouw het binnenkort begeeft Dan zit men in het noorden met de brokken Dus hoogste tijd dat Kamp eens flink gaat schokken.…

droomde dat ik verloren liep in een levensgroot gebouw waar niemand was en ik vergeefs van lokaal naar lokaal zwierf in deze oneindige eenzaamheid waar je jezelf eenvoudig kwijtraakt ontdekte ik de ledigheid...…

Stad die je omgeeft Stad die je beleeft Die je steeds weer ziet veranderen Samen met de anderen Stad aan het water Van vroeger en van later Van groen en van beton Van schaduw en van zon Met een goot waarin je koopt En een zwaan waarover je loopt Met gebouwen tot in de wolken En mensen uit een veelheid aan volken Stad die je omgeeft…

wat is een stad vraag ik me hier af een aantal pleinen verbonden door oude wegen en droge paden mensen, rivieren, kaden gebouwen, fonteinen wat maakt een stad zoals deze en zijn neven tot wat het raakt om te wonen en opnieuw te blijven leven vraag deze stad om een antwoord dat telt en hij geeft als onontkoombaar feit zijn verhouding…

Gebouwen en steden tekenen is ambacht. Is kunst, die spontaan niet langer kan.…

voorbij het pittoreske Madurodam achter het gebouw van de K.L.M. daar lag Klein Zwitserland over 't witte bruggetje de duinen in naar het zomers domein 'ons paradijs op aarde' waar geluk nestelde in een duinpan...…

Vanachter glas werpt het licht zonnesteken richting de zich in grijze gebouwen hullende mus, mens, gevangene en werkmier.…

wij Amsterdam in hetzelfde gebouw jij bij de Haagse Post en ik bij Dagblad Trouw Jij was er al, Ik start ik rookte niet, jij wel ‘heb je nog wat sigaretjes?’…

Komt nacht komt gedacht Aan steil verlangen Een geil behangen kamer Om in te spelen Tussen teen en deken Komt morgen komt zee Grijs van zorgen Komt heroprichting van stenen Gebouwen uit discipline gehouwen Komt dag komt dagen Dat ik het niet meer kan verdragen Dat de morgen volstroomt Met klaar water Uit de nacht vloeiend geklater…

Ze moeten kunnen trots zijn, op hun eerzuchtig gebouw, dat oprijst in pure vervoering en dat van top tot teen een eenheid vormt zonder een enkele afwijkende lijn.…

Vreemd worden gebouwen, pleinen en straten. Het is zijn wereld niet.…

Huilend zet ik dit op papier ik verlang naar hier of toch naar daar wist ik het maar Ik voel me zo rot de wereld is kapot op een plek als deze had het zo mooi kunnen wezen Kijk eens om je heen allemaal glas, hout en steen overal huizen, wegen en gebouwen en overwerkte mannen en vrouwen Soms waan ik me een kind altijd…

koning op de troon bestreed er veldslagen in het hoge Noorden totdat mijn adjudant werd vermoord we vochten voor het vaderland en de vrouwen bij de wasmand die ons schone kleren gaven en een pint met schuimend bier ze zagen onze besmeurde gezichten en zand en bloed op de mouw voor een poosje waren we kinderen die playmobil speelden in het gebouw…

het gebouw de goede Herder verwezen naar Jezus toch doch de bewoners deden aan kinderterreur veel te hard werken dreigend met een isoleercel kortom enorme kommer en kwel de kinderen kwamen al uit probleemgezinnen incest en van alles wat achter dikke gesloten deuren hoe akelig was dat terecht schadefondsen en monument…

rond je in de stad de stad van het de stad van het leven de ghetto der verdoemenis alle fouten der leven in een hoek gestampt een gevaar, een ieder die zich erin vergeeft het park alle geneugdigheden des levens opgehoopt in een afgesloten centrum in het centrum het leven speelt zich af tussen beide rond je in de stad grijs in gebouwen…

ik mis de toren die ooit uit gebed is geboren opgestaan maar nooit ter kerke is gegaan gods vinger is niet meer sinds de heren hebben besloten dat hij moet worden afgebroken van het gebouw staat de deur nog aan kringelt wierook door gebeden over toekomst en verleden bewaken kaarsen walmend zielenrust terwijl het vet al sissend…

Hij pelt neerlands taal schift fel geel van wit draagt een hoed van vilt waar geen vorm in zit snijdt scherpe bochten in kromme zinnen weet altijd puntig aandacht te winnen eenzaam aan de top hekelt hij ontrouw nekt met grove streken ieder nieuw gebouw maar alles buiten kijf was hij geen alfa betje dan vast een lekker wijf…