35185 resultaten.
bomend
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 168 verwaaide bomen
bladeren m’ n hoofd
tijd nemend
composterend
tot voedingsbodem
voor nieuwe
gedachtekiemen
al bomend
schiet ik wortel
en vertak…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Muidhond
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 185 Soms heeft hij tegen zijn natuur gevochten:
De pedofiel… door iedereen verketterd
Een gore etter, wordt er getrompetterd
Een crimineel en helemaal gesjochten
Het boek, de film, ’t is voer voor een debat
‘Maak onderscheid’ staat in mijn ochtendblad…
Natuurlijk is het de natuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 171 En zeg nou niet, da's de natuur, want DAT weet ik nou wel
ik kan er niet tegen, zeg eens eerlijk: WIE WEL?…
Lente
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 269 Verrukt weer van
zelfreinigende gedachten,
De harmonie van het evenwicht
Natuurlijk verrijkt weer verlicht,
De natuur is gezwicht!
Het is lente,
er is licht.…
Ondanks
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 159 Alleen de bomen spreken geluidloos
naamloos in groei van de natuur
rivieren worden smaller in ruimte
in gedachten zonder poëzie
beschrijf je landschap in een boek
alsof er niemand jou kent
ondanks jouw zwijgen is er een verhaal
in de beeldentaal van tederheid
leeft het schaduwland in gedachten.…
Lente
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 329 Het is een natuurlijk parfum!
De kleurenregen
van groen,
door de zon gegraveerd
op het dak van dit bos.
Het frisse en jonge,
ieder jaar weer,
zo wonderlijk ontsproten
uit de zwaarbevochten bevrijding
van de kilte van de kou.
Weer verrukt van de
zelfreinigende gedachten,
in harmonie met het natuurlijke evenwicht.…
Thuis van huis (mh17)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 594 En nu ben je eindelijk weer thuis,
maar jij zal nooit meer de deur open doen
de fles blijft onaangeraakt nog in de koelkast staan
aan de eettafel geen gezellige gesprekken meer
de poes die voorlopig nog eten van de buren krijgt
de hond die in het pension wacht op jouw terugkeer
het bed dat niet meer door jou beslapen zal worden
de kamers in het…
De dood, dat is, niet meer de zon zien
poëzie
4.0 met 5 stemmen 762 De dood, dat is, niet meer de zon zien, is
Niet meer de sterren zien, aan hoge nachten,
De dood, dat is het niet meer mogen wachten,
De ochtendschemering, de duisternis.
De dood, dat is, het niet meer mogen zijn,
De dood, dat is, het niet meer mogen denken,
De dood, dat is, niet meer bewust U schenken
Weg, te worden tot een ander zijn.
De…
Gods aangezicht het is...
poëzie
3.0 met 4 stemmen 711 mijmerij,
God is een doodslag, wreedheid en de list,
God is de werkelijkheid, die zich vergist,
De beving van het komende gebeuren,
De lichte laaie gloed, het peinzend peuren,
God is de vrouw, de man, het kind, het dier,
Hij is de sneeuw der bergen en het wier,
De wijde lucht, het alom vonkend vuur,
Er is geen God, er is slechts de natuur…
Eens zal ik redevol zijn
poëzie
4.0 met 2 stemmen 471 Eens zal ik redevol zijn en als gras
Eenvoudig en zo zuiver als het licht,
Wanneer ik wonen zal, in eerbied op
De wijde aarde voor mijn kleine broeder.
Spreek niet van Liefde - Liefde is te veel,
Spreek niet dit tedere oneindig woord,
Dat mij maakt bevende en stamelend,
Spreek slechts van Eerbied - spreek van hem,
Daarvan - wanneer…
natuur ongerept
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 103 vredig mooi bied je jezelf aan
jouw land en water strekken uit
je lucht zo hemelsblauw
niets of niemand zoals jou
stukje schoonheid ongerept
ik heb je lief, wil voor je zorgen
blauwe planeet van morgen
je moest eens weten
hoeveel ik werkelijk van je hou……
Er is een stem gekomen...
poëzie
4.0 met 1 stemmen 295 Er is een stem gekomen uit de stemmen
Veler vogels, zingend in de morgen,
Uit de klankroepers van de hoge dag,
Uit de kleurzaaiers op de witte ruimte,
Uit de verheugden is een lied ontstaan,
En kleine mensen op de aarde horen,
En kleine stappers op de bergen zien,
Zij zien het zwevende alom ontstijgen,
Zij worden zelve zwevenden, die…
Zon Zand en Zee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 205 Heerlijk in de zon
Voeten in het warme zand
Mijn blik gericht op zee
Neem brood en koffie mee
Zalig zachte zonnestralen
Geven zand een gouden gloed
Zeebries streelt mijn huid
Meeuwen krijsen herkenbaar luid
Bijzondere schelpen
Op zandbanken gespoeld
Vanuit de golven uit de zee
Neem ik deze dag weer mee!…
Goddelijke intuïtie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 190 Iets of iemand spreekt in mij,
vaak wisselen we van gedachten,
maar niemand spreekt of sprak.
Steeds vaker neem ik besluiten,
die ik onmogelijk zelf kan nemen,
alsof een stille stem me leidt.
Altijd voel ik een aanwezigheid,
wanneer mijn gedachten zwijgen.
Geleerden noemen het intuïtie.
Gelovigen geloven in God.…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
tussen grijs en grauw
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 52 tussen grijs en grauw
brengt één ijspauw kleur in
de morgenstilte.…
de visarend
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 162 sierlijke vleugelslagen
maken hevige wind
een bruinwitte schicht
raast
sneller dan het
licht
Om dan even te zweven,
beter dan
een vliegtuig
enkel wat wolken
belemmeren zijn
zicht
als jager geboren,
hangt hij hoog in
de lucht
Om plots dan
in zee te vallen
echt doelgericht
na weinige tellen
schiet hij omhoog
met tussen zijn…
moeder natuur
hartenkreet
4.0 met 300 stemmen 196 o, moeder natuur
rein en zo puur
de wind en de zee
spelen gedwee
met aarde en zand
scheppen een band
de zon en de maan
een storm of orkaan
bloemen die bloeien
dieren die stoeien
ze laat alles begaan
een hemel op aard
is er ontstaan!…
Regen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 Geef mij de regen
een zomerregen
waar ik nat kan worden
liggend in het gras
Laat mij wachten
op de regen
van de ochtend tot de avond
Ik zal wachten
als de bladeren van bloemen
waarin ik de samenhang
kan zijn met alles
een ontkiemen
een belofte
voor de volgende dag
Dan zal ik drinken
van het water
Dan zal ik dichter bij
de aarde…
als de dood passeert
netgedicht
3.0 met 37 stemmen 2.592 waarom is een
doodgeboren woord
geschreven in een zucht
naar onhaalbaar verlangen
indien het bestaan
ongevraagd
mijn hart doorboort
en denken
in dwang lijkt gevangen
oh natuurlijk
zijn er gedachten
welke de rede
van nature achten
en spreekt een woord
over wederopstanding
en verwachten
*
we vullen echter
leegte met…
Betonnen vangrail
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 106 Als mijn leven
Niet meer zichtbaar
Is, alle richting
Heeft verloren,
Word ik nog
Op koers gehouden
Door de betonnen vangrail
Naast mij op de linkerbaan
En kan ik geen andere
Kant meer uit
Dan zij mij
Dwingend oplegt…
Stilte regen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 Wind heeft langzaam de rug toegekeerd
Regen blijft voor de natuur een zegen
Druppels die zich aan takken regen
Stilte uit het bos in gedachten geconfisqueerd
Het spel van gelatenheid
Door de natuur voorbereid
Gezonde geuren door naaldbomen gegeven
Gemoedelijk beleven
Rust is gewild
Inzichten door sferen gegeven
Het bos laat je anders beleven…
Regie tot in de dood
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 520 Nee, zei je, het is nu genoeg
en het doet me ook allemaal zo’n zeer
Zoals je het lot met opgeheven hoofd droeg
Zoals je zei, dit is niet het einde, er is zeker meer.
Nee zei je, nu heb ik de regie in eigen hand
nu ben ik nog vervuld van passie en geest
Zomaar van de een op de andere dag in beland
Maar het is fantastisch en liefdevol geweest…
Fakkeldragers zijn wij
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 232 Het licht dat troostend straalt,
door gebrandschilderde ramen.
Het licht dat troostend valt,
op een eikenhouten kist.
Een kist waarin een voltooid leven,
zijn laatste rustplaats vindt.
Het evangelie van het brekend licht,
dat ons een groot geheim laat zien.
Hoe de dood zichzelf verjongt.
Verterend in een hemels vuur.
Vergaand in moeder aarde…
Energie...
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 624 Wolken drijven voorbij,
haar dijen zacht bestemd
voor mij als de zon en de maan...
En wij laten ons gaan.
Zonnestralen over onze lichamen
omringd door rode rozen en ook
boterbloemen, terwijl insecten om
ons heen zoemen.
Maar onverdroten geven wij ons aan
elkaar over en strelen hartstochtelijk
elkanders huid.
Het riet langs de sloot…
Niet zo slim
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 151 Wanneer het natuurlijk moment daar is,
wordt het onmogelijke mogelijk.
Komen vroegere wonderen samen.
Dit gedicht schrijft mijn smartphone,
omdat ik zelf zo slim niet ben.…
Het kleine genot
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 45 Terug op de fiets naar huis
landt een kwikstaart op het asfalt
het pikt her en der een beestje
vliegt op als ik aanstorm
ik fiets verder en
aan het eind van de weg
stijgt een blauwachtige libelle op
het fladdert even, in mijn buurt
volgt dan een eigen route
ik sla af en
nader mijn woonplaats
gekwaak van kikkers
komt mij tegemoet
vergast…
Natuurvriend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 416 De momenten uit zijn jeugd
die intiem waren met de natuur
zoals de natuur kan fluisteren
zijn nog bij hem in zijn oude hart
in gedachten dromen bomen
grazen koeien het gras groen
fladderen vlinders fleurig fijn
alsof alles opnieuw aan lente went
tijdens florabloei in de nadagen
van zijn inheemse droombeelden
toont hij zich niet langer…
Elke dag
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 364 Ik ken nog jouw gedachten.
Ik weet nog wat je zei:
“Geen zorg voor de dag van morgen,
dat zien we morgen wel.”
Die kalme zekerheid. Die helpt.
En ik steek mijn tong tegen je uit:
“Lach jij maar jongetje.”
Ik doe de lamp wel uit.
Antje.…