Alle inzendingen over Gedicht gedicht

Een mooi gedicht maakt elk cliché overbodig.. Het gaat over emoties en gevoel, Soms boos, vol liefde of juist zwoel.. Mijn gedichten schrijf ik vanuit gevoel,emotie en uit mijn hart.. Want ook mijn gedachten zijn soms rood,roze maar heel soms ook zwart.. Internet heb ik voor mijn gedichten niet nodig..…

Letters geschuffeld mensen vormen de woorden zie de zin ervan…

doorgaans stil als ik over knuffelen begin er is geen uitzicht in mijn heimwee-droom het zijn allemaal lieve gezichten die ik aan mijn gedicht wil geven.…

Hoe raadselachtiger mijn woorden die ik tot u richt hoe dichter ik kom tot het ultieme gedicht?…

dit gedicht je zou bekoren!…

gedichten schrijf ik bij storm en regen bij zonneschijn en als het sneeuwt vooral bij wind tegen gedichten schrijf ik op bergen en in dalen in woestijnen en op zee daar waar ze nog bestaan de eeuwenoude verhalen gedichten schrijf ik overal en altijd en ze nemen mijn gedachten met zich mee…

Eens wat meer gedichten dichten heb ik altijd al gewild. Door mezelf niks te verplichten heb ik al mijn tijd verspild. Vanaf nu gaat dit mij dwingen om echt zeven keer per week te gaan schrijven over dingen waar ik eerder slechts naar keek.…

Een gedicht wil hij over mij schrijven. Moet ik – daarvoor poseren?…

geef gedichten tijd laat ze in rust narijpen als een kaas en wijn ~~~~~~ mijn gedichten zijn pas goed als ik denk : wie heeft dat toch geschreven !…

God is te gedicht.…

moeders zich van nature ontfermen over hun welp zo vertrouw jij op je ogen en oren of zoals dat open venster een blinde muur biedt als uitzicht waarachter je voelt dat het er ligt het glorieuze soms niet geheel begrepen maar oogverblindend fraai gedicht…

Ik pak wat letters uit de kast Om een gedicht te maken De woorden willen nog niet komen Het lijkt wel of ze staken De letters hebben ruzie En schreeuwen naar elkaar Ze moeten woorden vormen Maar: ‘Ik wil hier en jij moet dáár!’…

Voor een andere kijk hoeft men slechts van liggen over te gaan tot staan of omgekeerd wat ook te bereiken valt met transcedente poëzie lichtjes zwevend boven de grond men zegt ´hij dicht´ als men je ziet, en ´let op, straks zie je het weer niet´…

Maar er is niets hier Hoe kan ik vinden wat ik zoek Ik schrijf een gedicht voor jou Opeens gaat mijn lichtje branden Zo moeilijk is het niet Net als al die andere, zeg ik Ik heb u lief…

Dit is mijn gedicht voor jou; het zijn eigenlijk geheime woorden, zacht gefluisterd in jouw oor. En heimelijke blikken, onbewust geworpen. Heb jij mijn gedichtentaal al door?…

Ooit probeerde ik in gedachten te rijmen. Een wirwar van woorden in mijn hoofd. Trachtte zinnen aan elkaar te lijmen. Ik raakte alleen maar verdoofd. Toen vonden mijn handen pen en papier. Het duurde echter nog wel even. Maar nu staat het toch echt hier, voor mijn ogen opgeschreven.…

Laat ons weer een woord gebruiken of rijm, of taal, of metrum, of laat ons denken, dat wij schrijven dat wij zijn, dat wij doen Kijk weer in de ogen van je duister spiegelbeeld, en verkracht de schoonheid van haar onontslotenheid Ja we zien die letters krullen, brullen als een houtvuur Laten we hopen dat het uitbrand en de as op de…

Deze lente gaat het toch weer Over jou, alhoewel ik er langzaamaan Wel moe van ben Moe van regen, wind, flarden, Bedrieglijk blauw in de lucht Vage beloften van het einde Van de kou Ik weet wel dat ik toch weer Van je hou, maar moeizaam soms Met dat doelloze Van de vogels die ervan lijken Te houden in regen en wind Te blijven rondhangen…

Ik schrijf dit gedicht ver van jou vandaan omdat ik nog altijd van je hou. Na duizend tranen is het klaar. Ik vouw het papiertje tot je de woorden niet meer ziet. Het verdwijnt in de prullenbak ...want Ik weet je adres niet...…

Help me om uit deze donkere gloed te komen, Help me uit deze dromen. Geef me kracht om te leven, Geef me macht om te geven. Ik ben gesloten of juist open, Ik durf soms niet alleen op straat te lopen. De wereld is oogverblindend en luidruchtig, Mijn wereld oogt zelfzuchtig. Flitsend gaat de wereld aan mij voorbij, Het gaat allemaal te snel…

Voorlopig geen gedichtjes meer De val van woorden is geweest Geen emoties om wat komen gaat Een beetje rust in mijn geest Voorlopig ook geen tranen meer Als dat nu eens kon zijn Dan zouden woorden stromen gaan In verzen, zonder pijn Voorlopig maar geen dromen meer Beter is helemaal niets Want als ik nadenken zou gaan… Voorlopig alleen…

geschikt geslepen mijn woorden langzaam uitgezocht van beide zijden gestoffeerd met streepjes wegwijs in de poëzie van nu schijnend door de poort van toekomst op zijn plaats in mijn gedichten meegaand zonder grootspraak sluimerend in grote hoeveelheid vertoef in mijn welluidend gedicht het is eeuwig houdbaar prik…

ik heb hem tegen vanaf mijn geboorte vanaf de ontsluiting glipte ik door ontspannen spieren het leven tegemoet en tot nu toe heb ik het gat niet dicht gekregen…

Papier spiegelglas water dat was vóór de geest De ziel van het blad is de witheid geweest en de pijn is de pen die geheimen uitlekt Desondanks geneest: gewicht contra gewicht Schoonheid en beest dichter contra gedicht: pupil blinde vlek.…

Beminnelijk groen springt gazellewaardig in het oog, heesters weven een gedicht. Een eenhoorn breekt het licht aan de oever bewegen zwanen pirouettes in sierlijke bogen. Rollende waters, letterwaarheid het naakte woord dwalend in zijn stilte in het groeien van oneindigheid.…

ik zit hier, naakt, scherm me niet af vraag mij af, wat is een gedicht goochelen met woorden literair iets in de melk te brokkelen wat is een gedicht en dan schrijf ik zomaar, meesterlijk wat…

herfstbos maakt iedere schrijfster inkerig tot zichzelf zij spiegelt zich in donker water en ziet haar schraalste vers vraagt zich in arren moede af wat haar bezielt de criticaster in haar hoofd zal als excuus de uitlaatklep wel weer gaan halen of het ego dat moet worden opgefleurd waardoor zij ach zo mededeelzaam is onder het mom van…

Zo zittend in het avondlicht, schrijf ik opnieuw een klein gedicht.…

Hij is zijn hele leven jong gebleven En blaakte elke dag van levenslust. Als dichter gunde hij zich zelden rust, Liet ieder horen wat hij had geschreven. Zo heeft hij steeds de somberheid verdreven. De marihuana was daarbij een must, Hij was zich van de risico’s bewust Maar niet van plan het roken op te geven. Toen was er plots dat vuurwerk…

's nachts verwekt en 's anderendaags geboren wordt verteld aan ieder die 't wil horen zie wat hier thans voor u ligt 't lijkt op rijm en 't is gedicht…