Alle inzendingen over Lege huls

meer en meer vergetend wie ik was noem ik blaadje na blaadje keer na keer je naam in mijn hoofd leeg en verdoofd voel ik niet ben ik zielloos voor hen die ik lief…

Leeg..  Of is het gewoon vol  Volheid die leegheid met zich mee brengt Leeg.. Of zou ik willen dat het leeg was Die leegheid die vernieling met zich brengt Leeg..…

geen volzinnen zullen ooit meer uit jouw pen vloeien daar jij woordloos opging in de mist…

zo leeg als je daar nu staat zo maagd loos wit puur vol eenvoud zal je straks transformeren in dat wat ik voor ogen heb vol passie zal ik je raken, strelen rustig abstraheren totdat ik je daar heb waar ik je hebben wil…

het maakt niet uit hoe hard ik boen het vat wordt nooit minder vol daar mijn tranen de emmer blijven vullen tot aan het randje van wat mogelijk is mijn hart gebroken in stukken om me heen en ik, ik blijf maar boenen…

Ik ben een masculiene haan maar mijn grandeur is naar de maan m’n kippetje is vreemdgegaan. Oh scharrel uit de kippenschuur mijn liefde was zo groot en puur de jouwe niet van lange duur. Je liftte -bij het buitenhok- voor háár je mooie verenrok en dát bezorgde mij een shock. Ik lig amechtig op mijn zij en shit, er kraait geen…

Als de wereld oorverdovend, oogverblindend ook, me omarmt, insluit in het oog van de orkaan van leegte, dan verblijf ik op een lege zolder van gemis.…

Ik voel me als niemand Ik voel me niets Uiteengereten Zoals een hopeloze schaduw Vol pijn Zoals een hulpeloze schim Zo leeg…

Uitgestrekte, lange leegten vergelijkend mijn gedachten Voel de drang naar mooie woorden maar mijn hoofd laat mij alleen.…

Wanneer ik mij hul in poëzie vervaagt de beleving van tijd lichaam en ziel versmelten tot voorbij grenzen van de werkelijkheid ik beleef, intens gevoel dat ik zweef mijn hart klopt mijn lichaam uit op mijn wangen kleur, gehuld in geur voel ik mij opnieuw de bruid tonen van kleur in een spectrum van licht verzachten de lijnen in…

ik hul me in jouw handdoek en kus jouw tandenborstel uit paastakken zie ik seringen bloeien neem de kiezelsteen die uit jouw schoen valt in een omkadering van licht hang hem aan een gouden ketting van verlangen of?…

Je leven is vol eenzaamheid een solo strijd niet te winnen Je wilt wel anders maar het lukt je niet, verdriet. Je ziet de mensen lopen, blijft hopen op aanspraak. Maar ze zien je niet, willen niet kunnen niet. Je blijft alleen in je strijd tegen de eenzaamheid.…

Een avond in de regen. Je roert in de dood, die mistige blik naar omhoog geheven. Een nacht in het verleden. Je omknelt een woord, die oude pijn schopt tegen gehavende zwerfstenen. Een adem in je diepe land. Je braakt de kiltes, een aarzelend zoeken langs de wegkant. Een cirkel in je hand. Je telt de stiltes, die zichtbare lijn…

Haar lippen zwijgen letters van nooit gesproken zinnen fluisterend ademt zij namen in de onbeschreven lucht Haar pen, zo ongeduldig schrijft het pad naar het einde traag loopt de gitzwarte inkt op haar allerlaatste benen Het sierlijke handschrift verandert heel langzaam in letters van druk woorden van wanhoop en weemoed vullen de laatste…

Leeg is hij in zijn ogen die de wereld niet meer ontdekken omdat zijn gedachten uitdoven wanneer hij weer ontwaakt en de tijd hem weer verandert in de schaduw die zijn werkelijkheid alleen met stenen ogen bekijken mag…

Ik vang de wereld op met lege handen, de zwaarte grijpt me naar mijn strot, mijn adem breekt en wordt bot.…

waterval van woorden overstromen gedachten als ik met je praat in eenzame nachten zoveel te vertellen struikelend over zinnen omarming van de nacht waar ik wil beminnen intense herinneringen zo waardevol en warm beroer de lege plek heel even met mijn arm…

Ze vraagt in stilte: God, hoelang nog dat ik mij voorgoed te ruste leg ?…

even steek ik achteruit rijd dan weg en kijk in de spiegel het lege gazon wordt langzaam kleiner verdwijnt uit mijn zicht…

De zin probeert men te mijden; opnieuw een lege bladzijde.…

Ik voel me vaak leeg verstoken van woorden ik wil zoveel zeggen en mezelf doen geloven dat mijn hart echt zo groot is als soms mensen beweren en dat in mijn droeve ogen blije dromen leven Ik voel me vaak zwellen gestoken door woorden ik kan zoveel zeggen maar wie zou geloven dat een hart echt zo groot is als soms mensen beweren en dat…

jouw woorden dwarrelen als losse flodders uiteen sierlijk deinend spatten zij kapot op het koude graniet de boodschap is helder ©Lady Love…

Een lege bladzij weer één om te vullen maar ik heb er geen moeite mee geen moeite om te lullen Ik schrijf op zo'n bladzij gewoon allerlei woorden en later blijkt dan toevallig...in de juiste volgorde…

elk jaar weer opnieuw die lege vogelnesten bij het zomersnoeien alléen mensen hebben last van het nestsyndroom als hun jonkies vliegen leven, paren, voeden kinderen worden groot vinden hun eigen weg…

Toen vroege bloemen zich niet met bloeien hoefden te bemoeien geurden ze fleurig beurtelings gekleurd Nu zijn ze eigenlijk alleen maar bezig met het overleven zonder door te groeien laat staan nog te bloeien Leeg bleef liefde liggen vage vragen knagen aan de volheid van het samenzijn…

Want de stilte lieten ze waken zolang ik niets uitdoofde in de vluchtende kou waar ik mijn eenzame geluk weer mocht vinden dat leeg en verteerd niet meer dan een cocon van mijn vorig leven was.…

het licht heeft zich bevrijd en heeft mij een volle schaduw nagelaten ik zou je kunnen vragen hoe het is om op papier in duisternis te verblijven jouw tegenspraak is zwak ook van het lot dat dwarrelt rond woorden van eindeloze eenzaamheid die dode vlinders begraven achter het roestig hek dat niemand aanraken wil behalve de nacht immer…

Er vloeit niets meer uit mijn kop en daardoor zit er niets anders op dan te roepen STOP! ik ben dus een leeghoofd had mijn moeder toch gelijk.…

Nieuws dat groots En meeslepend Gebracht wordt Op sites die Onzichtbaar door De ruimte zweven, Je gedurende seconden Beetpakt en door Elkaar schudt om je Daarna meedogenloos Weer te laten vallen, Eigenlijk is het niet Meer dan leeg nieuws Dat door mijn hoofd Rinkelt, en dat geen Fractie toevoegt Aan de mens Die ik ben…

Koud zo kil leeg zo stil Moe zo zwaar doodop zo maar Pijn zo ziek samen paniek Lief zo fijn trouw zo mijn Houden van hoeveel missen zo veel Komt goed ooit zie ik jou altijd weet dat ik van je hou…