Alle inzendingen over Me/cvs

De foto opent mijn herinnering aan de vrijheid van het strand de ruimte waar alles kan waar ik mijn fantasieën opjoeg tot ik ermee wegvloog de hemel in maar er zat altijd een strik om mijn enkel, met een touw dat mij weer omlaagtrok en als ik een aanloop nam en in zee sprong, spoelde ik na een tijd vanzelf terug naar de familie aan…

De ziel is sterk, maakt werk van haar taak, wat ik ook meemaak.…

soms sluimert een omhelzing in de couveuse van iemands ziel soms schemert zij door het glas een vluchtig ontwaken uit de roes van bitterzoet verdriet ze strekt haar armen uit omhult je met serene troost op een kalme regengrijze dag…

Soms verlies je iemand, Terwijl je het niet verwacht. Dat jij denkt: hij heeft na die tijd veel moed. En dan ineens verliest hij zijn macht. Macht over zijn eigen leven. En iedereen probeerde hem nog wat te geven. Maar helaas niks redde hem nog om te blijven leven. Het leven is nu eenmaal nemen en geven. Maar waarom juist de goede mensen? Die…

Wat er was Houdt niet op Te bestaan in Mijn gedachten, Kan maar niet Zo ver komen Om het los te laten - Vannacht heb ik In mijn droom Vrede gesloten met mijzelf, En aanvaard dat wat was Niet meer aan te raken is, Want het was, het is geweest…

We varen zomaar te ver en raken verstrikt – in lotusbloemen.…

De enige loterij die ik ooit won, zit bij me op de bank, niet in euro's uit te drukken en geen kans: dat ik hem inwissel voor een nieuwe"…

Er is iets dat veel verder gaat dan verdriet iets in en om mij, krachten ook door de botten en heel het zenuwstelsel heen. Iets dwars door mijn hoofd. Er is iets dat verder gaat dan ellende of pijn. Iets buiten het waarnemingsveld: íets in mij, van een grote held! Ook een nieuwe vorm van zijn. Iets in mij.…

"Dreamnight at the pool" werd voor dochter en vader "Dreamday met een smoel" door de clowns en al die lieve mensen "Do-day" met een verrassingsdoel: Giulia ging zelfs even lopen wat een geweldig aards gevoel Giulia ging ook vrolijk liggen op de paarden, cool, cool, cool Giulia ging veel beter zwemmen in haar wekelijkse zaterdag-pool…

ik volg zijn doen en laten vanuit mijn keukenraam de tuin lijkt op een vogelhuis door vele kastjes en fonteintjes een klein bruin vogeltje op de grond lijkt ietwat sterk verward huppelt onrustig tussen struiken ook schichtig voor de kat het scharrelt als een kip met zijn kleine sterke pootjes de grond gaat wat opzij en laat vele zaadjes…

De hemelse engelen zijn de witte wolken moe willen graag naar het groene landschap toe maar de blauwe lucht laat hen niet los laat staan vallen op het groene grasse mos wel laat de lucht het landschap weerkaatsen de engelen behoeven zich amper te verplaatsen volle tevredenheid kenmerkt de groene wolk met het hoge bezoek van het engelenvolk…

Ik snapte niet waarom het lot mij trof Dat ik steeds zo actief blijf en nooit moe ben, Maar nu weet ik goddank waar ik aan toe ben: Mijn hersenpan zit vol met grijze stof. Dus boor ik gauw een gaatje in mijn kop En zet de grijze-stofzuiger er op.…

hoe in het oorspronkelijk bejegend jargon het verkeer vrij vertaalt met spreekwoordelijke beloftes, is des zins van een beloning gelinkt aan geldelijke behoeftes de drang van de vlucht naar het excentrieke warmt het vlees als lippen blijven haken aan het woord van dank en genitaliën zich kruisen aan de beweging van het spel de fantasie…

zo Vlaams bescheiden de Haiku meester strooit met dankuwellekkes…

ik vlieg af en aan om jou schrokop te voeden ik baarde je niet je bent er gewoon barstend van verlangen jouw nest is mijn nest zo is het altijd al geweest de kleine karekiet die in het riet het koekoekskuiken voedt…

waar je de trap bent afgedaald kun je hem ook weer beklimmen waar je ooit hebt gefaald valt ook weer veel te winnen waar je hebt gevonden heb je ooit gezocht soms lijk je hogerop te komen soms blijft het slechts bij dromen verklaar jij jezelf zonder enige zonden dan richt je je integriteit ten gronde en staat de waarheid op de tocht…

O meditatie scherpzinnige nietsontziende barmhartige leerschool waarom heb ik ooit gewenst de waarheid te zien Onwetend dat de waarheid een zweep bij zich draagt…

Als het van onderen goed zit Zit ‘t goed door goed ondergoed!…

Frans Timmermans laat weer eens van zich horen. Hij schreef zijn grote vriend een afscheidsbrief. Je bent altijd weer welkom hartendief. Ik voel me hier zo eenzaam en verloren. Maar Boris denkt: de man is zwaar gestoord die moralist wil weer het laatste woord.…

Van Manic Monday had ik wel gehoord Maar van Blue Monday, dag van de depressie Met heel veel beeldbuishumor als repressie? Het had mij nooit bereikt, laat staan gestoord Er viel voor mij die dag niets te betreuren Het was noch grauw noch blauw om in te kleuren…

de brede trap waarin hun voeten verzonken in diepe tapijten zij giechelde onwennig de reusachtige kamer was ( te ) mooi zij wilden gelijk in bad maakte de spiegels verlegen het stromende water smoorde intieme geluiden cupido die stiekem om het hoekje had gekeken trok zich zacht terug…

Vandaag ben ik gelukkig. Ik stapte in de wondere wereld van mijn moeder. Ze nam me mee naar ongekende oorden, die juist aan haar toebehoorden. Ze strekte haar arm uit en wees naar een punt. Ik keek er naar, maar zag alleen het raam. Zij fluisterde stilletjes mijn naam en vroeg of ik die boot ook zag staan. Er stond veel volk te wachten, ze…

De ene jongen blijft vijftien voor de eeuwigheid. De andere jongen blijft altijd acht. Zij zijn beiden verdronken. Twee jongens die verlangend hadden uitgekeken naar de grote vakantie. Twee jongens die kind waren, kleinkind, scoutskameraad, klasgenoot voetbalvriendje. Maar ook twee jongens die op 1 september niet meer naar school terug keren…

Verjaren is weer even zien wat al voorbij is in ons leven, dan weten we toch ook misschien dat alles ons hier is gegeven: de vriendschap, ’t licht en mooie dingen, de liefde ook van Hem die leeft waarmee Hij ons hier wil omringen in al wat Hij gegeven heeft. Ons leven is maar kort en broos maar ’t is een weldaad het te krijgen, het kleurt…

Het moment dat je achter komt dat je sterker bent Dat je je leven hebt laten leiden door invloed Die je eigenlijk niet wilde en jezelf niet herkent Wat in je binnen stroomt niet meer is dan je eigen bloed Het moment dat je achter komt dat je boven anderen kan staan Je voor je eigen mening kan opkomen Dat iemand je deur van je hart laat open…

vader ging vaak uit vissen aan de oever ving hij eenzame stromen van verre gedachten van alles van wat diep in hem verborgen was nu opent de zoon op zolder de dichte dozen van zijn vader hier vindt het kind vroeg of later het woord dat hem bevrijdt en levend is als water…

het was een zonnige herfstdag de lange schaduw liep voor me uit naar mijn oude woonstek daar kwam ik het verleden tegen stond leunend tegen ’t verroeste hek hier schoof een oude grens mijn tijd vooruit naar nieuwe wegen met een zucht liet ik met weemoed los dat wij nog samen waren voelde oude pijn van zijn gebroken snaren in zijn hoofd…

een brunette vol gein in Alphen aan de Rijn knipt haar gordijn een halve baan te klein triest zit ze neer ze weet het niet meer en gaat uit sjagrijn derhalve aan de wijn…

ik draag mijn eigen schoenen die (bij) mij passen mijn eigen laarsjes die mijn voeten heerlijk omsluiten ik kijk niet naar wat anderen doen…die tijd ontbreekt me heb mijn eigen geliefden een eigen leven en weet je? ik heb mijn eigen spiegel en ben blij met wat ik zie niets mis mee.…

Ik houd van de stilte van de warmte en het leven hierin; niet van de kilte als ik luister maar niet naar woorden proef ik het leven dat niemand ooit hoorde ik luister dan naar alles wat zich afspeelt in 'mijn mooie ik', er wordt mij weer een ervaring toebedeeld.…