Alle inzendingen over Nederland waterland natuur

In Nederland wil ik niet leven, Men moet er steeds zijn lusten reven, Ter wille van de goede buren, Die gretig door elk gaatje gluren. 'k Ga liever leven in de steppen, Waar men geen last heeft van zijn naasten: Om ‘t krijsen van mijn lust zal zich geen reiger reppen, Geen vos zijn tred verhaasten.…

Men pakt zijn koffers overal op aarde, Verlaat zijn huis van golfplaat of karton; Op tijd nog voor het generaal pardon, Dat LPF vroegtijdig openbaarde. Mat Herben zegt: ‘We gaan er over praten, Als ik maar eerst de hond nog uit mag laten’.…

tasjesdief waarbij het slachtoffer werd gearresteerd want de dader was crimineel lief en nu een psychiatrisch onderzoek op de moordenaar van Theo van Gogh waar zijn we toch mee bezig gewoon opsluiten, die foute alloch maar of je nu alloch bent of autoch we blijven als mens allemaal gelijk waar het op neer komt is 'goed doen' dan wordt Nederland…

Een doodsklap omdat diegene zijn mond open deed "Vrede op aarde" We zingen het uit volle borst rond de kerst Ach, een schril contrast met de werkelijkheid Nederland…waar neem je ons mee naar toe? Wanneer zal je rood wit blauw weer schijnen Vertel mij weer je prachtige oorsprong daar waar het ooit allemaal eens begon……

met het Nederlands is er iets killing mis maar ik ga niet zeggen wat het is fuck you...…

O, dierbaar plekje grond, ontwoekerd aan de baren! O land van mijn geboorte en teed're kinderjaren! Waar ik mijn eerste kinderspelletjes gespeeld, Mijn eerste kunsteloze zangen heb gekweeld- Wat heeft mijn hart geklopt bij 't horen van uw helden, Die, door Gods hulp gesterkt, de vijand nedervelden, Van Neerlands Vorstenstoet en Staten-Generaal…

en dan kust de zon mijn nederig land dansen witte wieven de wei in en uit wandelen koeien boven de nevel even later weerschijnen coulissen langgerekt de bomen tot in het water, willig treurend maar het land komt wel tot leven…

Samen gaan we bouwend verder; aan de slag voor Nederland.…

Een molen, een sloot.... Wat bollenboeren missen zijn tulpen, hyacinten en narcissen, dus hij poot. Ik zou de paardenbloemen missen kriskras in de berm, maar gelukkig zijn ze ferm, lieveling onder de kruiden, voor gal en tal van kwalen, Sportieveling, want hij komt zonder poten of betalen, steeds ongevraagd maar terug. Wat ik fotograferende…

Al is ons landje kneuterig en klein, Wat is het fijn in Nederland te zijn.…

Verkeersdrempels Rotondes en overal Te huur: Bedrijfsruimte Een klein land Veel dromen -------------------------------------------- uit: Verzameld werk, gedichten, 2002…

Ik roem uw vrije blauwe luchten De vette weiden van uw polderland Uw zeekust, waar de blonde duinen rijen En de oude toren blikt op het brede strand Ik roem uw hofstee in ’t geboomd verscholen De blanke zeilen op het spiegelend meer Het vredig landschap met de oude molen De bongerd met zijn bloesems, fijn en teer Ik heb u lief mijn land om uw…

Waar de blanke top der duinen Schittert in de zonnegloed Loeien strakjes de fortuinen Van oranje vastgoedbloed Liefde voor het vaderland? Bernhard maakt dat daar te schand…

Bij Onderwijs is er van alles mis, Defensie heeft tekorten aan munitie, De Zorg is een probleem en ook Justitie, Noem mij hier nou eens iets waar niks mee is. Er zijn hier heus wel zaken om te huilen, Toch zou ik nooit van landje willen ruilen.…

Het nieuwe jaar werd knallend ons gemeld met glazen tot de rand gevuld en hoog geheven in stilte loopt de polder vol met 't nieuwe leven het eerste schaap met lam, in het ontdooide veld. Dit landschap onder torenhoge luchten ik wil die grootsheid jaarlijks ondergaan en raak door rust en ruimte aangedaan mijn ik gevoel verkleint en staak mijn…

In de lente gaan de krokussen groeien en kijk die narcissen eens mooi bloeien er huppelen lammeren in de wei net als jij en ik zijn ze heel erg blij in de zomer gaan we naar het strand bouwen een groot kasteel van zand en dan gaan we zwemmen in de zee kom op, wie gaat er met ons mee? in de herfst: die prachtige kleuren. ruik je ook die…

Nederland verdroogt, staat in de krant de zon schijnt te lang en het regent maar niet. Nederland verzoop toen de regen met bakken neerviel de dijken braken door en iedereen was nat en in paniek. Nederland vergrijst want de jeugd van toen is middelbaar, dus worden banen niet meer ingevuld.…

nauwelijks onderweg balkt hij ezelbrij te laat zie ik de grote steen, en jawel, zelfs een ezel stapt eroverheen mijn teen, mijn teen, zijn muil grinnikt dit dier is mij tot last ik vouw zijn lippen en plak ze vast met mokkende ezel loop ik verder zie geen herder maar schorre schapen die in het zilte schrapen daar, tussen wol en waterland…

zijn Nederlanders uit het Koninkrijk der Nederlanden” Dan zie ik bijna tranen in hun ogen Want ja, Maxima, ja Maxima Wat zijn ze gek op Maxima!!…

beschut in ons warme huisje met buiten harde wind en regen waait de internet verbinding steeds weer uit en aan, als een vlammetje reikend naar de draadloze zegen maar mijn humeur gaat langzaam en grondig naar de maan had ik niet voor negen euro negenennegentig één gigabyte gekocht voor de verbinding met heel het al en zijn sterren? waarom…

Toen Judith Holofernes' donker hoofd Zag in de tent op 't gouden praalbed stil, Heeft zij, vóor dat de rode lippen kil En 't oog van laatste leef-glans was beroofd, Haar lippen op des Veldheers mond gedrukt, Veilig bezittend wie zij 't leven nam, Drinkend de siddring, die 't van vreugd verrukt Begerig mannen-lijf ontstijgen kwam.…

bossen en velden stellen ten toon de overgang van een seizoen goudbruine kleuren bedekken in vorm van vallende bladeren wat paadjes en wegen deze stomme film schept sferen en geuren met als ondertiteling: “de herfst ligt op de grond”!…

De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag. Het naambordje siert nog steeds de muur glinstert na in de zon in dit avonduur. Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…

De zon kwam uit het duister opdagen Haar prille stralen voelden soeverijn En luisterrijk klonk het ochtendrefrein Van vogels die het licht weer zagen Altijd zo dartel als hen wilde ik zijn En net zo gul als bloesemende bloemen Mij op niets dan mijn…

De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet om het een of ander de plek verander je niet zomaar, ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar. Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet. Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen. Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien, waar ik uit voortkwam bovendien. Ja…

och, ranke stengel omringt door groene schilden je groeit en bloeit zo recht omhoog. zoekend naar licht wijst je bloem met gele kroon, bereidwillig naar het oosten. een hart van goud met duizend draden, gesponnen echt ragfijn, kunstwerk van jewelste, je mag er best wel zijn. zelfs krom gebekte vogels maken ruzie om je vruchten…

veel lichter als veder dwarrelend in blauwe lucht een losgekomen pluisje geniet van zweven speurt naar goede aarde op zijn eenzame vlucht door speelse wind wat verder afgedreven... strandt op rotsgrond in de luwte het voelt meteen, dit is niet mijn thuis beseft zijn lot, maakt een kruis mijn leven is sterven op het zwarte gruis...!…

een klein fijn korreltje van zand verloor zijn hechte band toen de wind hem even meenam en hij zo in woelige zee terecht kwam… verzwolgen door klotsend water, aangezogen met veel kracht, naar bodemloze diepte gebracht, waar een schelp zich wel ontfermde over het verloop van zijn verdere lot… de oester besefte waarde, gaf al zijn liefde…

ergens langs de waterkant tussen het hoge riet kun je vredig wegdromen helemaal in het niets ik sluit gewoon mijn ogen en voel aan mijn gezicht de zachte helende warmte van een vroege lentezon ik luister naar het lied van een naarstige leeuwerik die volop druk bezig is met het bouwen van een nest ik laat me even meenemen met de richting…

opgesloten… vind ik niets voor mij dus laat me los, maak me vrij ik wil stoeien op de groene wei met mijn soortgenootjes: de honingbij ik ruik de planten en de bloemen maar zit gevangen in mijn korf mijn vriendjes hoor ik heerlijk zoemen och, wat vind ik dit ellendig grof want alle bloemen wil ik kussen ik wil vliegen, ik wil brommen zie…