Alle inzendingen over Onvolmaakt volmaakt

beschrijf me deze belofte niet als zacht de zee oneindige golven wanneer dan ook geen enkel woord draagt de eeuwigheid, aan beide zijden alsof er wind zou waaien, heen en weer laat het zijn het voorjaar dat komt twee vogels onvolmaakt zichzelf in het vinden en almaar mooier beschrijf me niet maar laat ons het strand als…

Onvolmaakt en robuust zou je liefhebbend de schrammen van dit intense gevoel in ons krassen. Nietig als wij zijn zullen de littekens ons gedenken. Vol wanhoop kijk je me aan want de realiteit wil dat we onbeholpen gissen naar liefde. Verlangend naar de ander echter in eenzaamheid heen zullen gaan.…

------------------------------------------------------------------- uit: 'Volmaakte aanwezigheid, volmaakt gemis', 2004…

zet mijn voeten in balans wil zelfverzekerd lopen naar de overkant fixeer het vaste punt de eerste stap is glijdend staan los van staal kan ik mij niet laten gaan voel het fenomeen word één met tijd en ruimte rol in rust volmaakt een lus zij hebben de loop gezien fragmenten uit bewegen maar niemand heeft mij die volmaakte…

Ik ben mezelf Ik ben ik Ik ben niet volmaakt Maar zo ben ik Ik weet wie ik ben En ik weet wat ik wil Soms ben ik een prater Soms ben ik heel stil Om mij te kennen Moet je dit kunnen leren; Ik ben wie ik zijn wil Zo moet je mij accepteren…

Ik had haar hart geraakt, Haast volmaakt, Opengemaakt. Ze had het niet meer, Haar hart ging hard tekeer…

Volmaakte schoonheid. De Jakobsweg, die wij gaan, kwetsbaar alleen, tezamen.…

Vrijdagmorgen half zeven 'k lig nog lekker in mijn bed wat zal deze dag mij geven niemand die mij iets belet! Leef gewoon mijn eigen leven Naast mij ligt mijn "snuitefruit" 't lijkt misschien wat overdreven 'k vreet je op met haar en huid! Draai me om nog een kwartiertje Mopsenmeisje lekker warm Wat een heerlijk troeteldiertje Dan gaat…

Laat mij het lied zijn van de nacht De duistere klanken van de aarde De kille pijn, de stille kracht Weinig zicht maar zoveel waarde De dood is zachter dan het leven Puur volmaakte rust en pijn Laat mij de stille klanken geven Van wie ik ben, wie ik wil zijn Het licht verblindt mijn tere ogen Het land des duivels voelt volmaakt…

Die kreupele eend is mijn goeroe, want hij doet mij beseffen, dat onvolmaaktheid levenslustig en waarachtig tekeer kan gaan, dat zogenaamd abnormalen en onschuldig gehandicapten even veel waard zijn dan de gave en dominante eenden, die zich onterecht beter wanen, ook al ogen ze onberispelijker en gaat het hen schijnbaar meer voor de wind…

Mijn ego is lief voor mij en ieder ander, wil ieder volmaakt. Volmaakt gelukkig en in de hoogste hemel zonder leed en dood. Voor mij is ieder ego van nature goed voor zich en ieder. Zoals mijn vader boerderij beheerde en ons geheel vrij liet. Daarom geniet ik van het boerderijmodel: het samen bouwen.…

Wat àf was, werd weer volmaakt gemaakt. Daarna mocht ik weer verder slapen, zoals na iedere slapeloze nacht. Vannacht.…

in stille gratie beweeg jij - volmaakt - in Zen jouw ziel rust gevend 19 maart 2010…

waar volmaakt het eeuwig zoeken naar foutjes in schoonheid uitlokt speelt bij jou de lach van zeker weten een eigen spel schuift hemel weer een plaatsje verder is superglans net een verblindend stukje hel dat oplicht waar contrast het paradijsje ziet soms wolkt wat speelse magie aandacht kleurend boven de scenes waar jouw volmaaktheid…

na een grijze dag in een zwarte nacht de maan - een wit wolkje…

Naderend tot niets zo klein een kleurenspel dat mij tot zwijgen dwingt zo veel zo vol ik blaas pluizen van een bol verbaasd dat zoveel zaad zo vrolijk aan de adem hangt ik ben verrukt van de beweging van het leven tussen het kruid ik wil maar kan niet schreeuwen wat ik schreeuw komt er niet uit bedwelmd door de bloesem die geurrijk…

ze hebben je bijna alles afgenomen waarmee je dacht ooit jezelf te kunnen zijn jij kende van kind af aan de kleine onvolkomenheden die soms speelden en je pijn deden gewoon omdat jij anders was op kleine onderdelen niet helemaal volmaakt zoals wij zouden willen zijn waar wetenschap en industrie bezig zijn met verbetering…

branden Over wat eens was en niet meer is en nooit meer komt of toch weer anders Ik ben de baas van dit gedicht Van dit geheel van klanken waarover dikke boeken zeggen dat het woorden zijn van een taal die in dit land gebezigd wordt Ik ben de baas van dit gedicht Dat steeds opnieuw wordt opgeschreven Omdat alles altijd anders kan Omdat volmaaktheid…

Ik huiver en voel me een reclame “zuiver wit”, “zuiver schoon” de volmaakte schoonzoon. Ik huiver, maar dat is mijn straf geen gedicht geeft het gevoel van “af”.…

In het holst van de nacht belemmert dichte mist mijn zicht Ik moet opletten, alert blijven De aandacht verzwakt als de mist verdwijnt mijn ogen, gericht op de maan Ze is vol, volmaakt...net als jij…

van golvingen voorzien en verheffen tot iets volmaakts telkens hetzelfde, telkens evenveel de zaal loopt vol met mensen met behulp van een machine…

in een niet nader aangeduid seizoen schreef ik in de ik-vorm een tijdloos en meerduidig gedicht over het raadsel van het bestaan dat met weemoed en humor tot nadenken stemde en ontroerde het had geen strakke vorm er kwamen zeekoeien in voor en berekeningen van salonbèta's die wel klopten maar niet van toepassing waren en woorden zoals houtekiet…

ademloze start ongezien begonnen recht onder m’n hart vormeloos begin ongevoeld aanwezig nestelt rustig in ‘n nieuw mensje groeit ongehoord ervaren levenswater vloeit volmaakt in z'n sas keek God de Vader en zag dat je goed was…

Ze loopt weg Hij blijft even verslagen staan, kijkt haar na en ziet haar gaan op zoek naar het volmaakte geluk wat zij bij hem niet vinden kon..…

Is de macht in volmaaktheid? Bestaat ijdel volledig begrip, "gelijk zijn" aan vrijheid, "het zijn", de bijzondere toekomst zoals enkel wij ze kunnen begrijpen? Parallelle ontwikkeling, wekt het hogere nieuwsgierige.…

Ik slijp haar gratie in een steen, ik modeleer haar naam in hout en taal om die voort te laten gaan tegen beter weten in, spreek ijdel haar aan in mijn teloor – gang toe, een plaats waar licht volmaakt gedijt, zich spreidt, onaf een bewogen hart geraakt.…

zacht straalt eenheid in vorm en kleur onverwacht langs het leven in namen geven breekt het licht krijgt samenzijn minder gewicht ontleden schaadt door de som der delen wordt de ziel niet gemaakt het analytisch vermogen sluit de ogen voor het accepteren van volmaakt…

zag stilte branden warm licht wenkte spiraalde traag omhoog zacht zoog zij mij op ik liet me gaan van het geluid vandaan ontvouwde vertrouwde openheid liet me drijven op kleuren die elkaar niet weerspraken maar met ogen en lach een nieuw universum maakten heb lichaamstaal ervaren waarin woorden overbodig waren in het voelen van volmaakt…

het doet er niet toe maar het klinkt als water zei je toen je mijn gedicht vasthield jouw vingers lispelden golven over me heen reikend tot aan de zee, met de nacht vertrouwd en op dat moment terwijl jij voet zette, wind werd onder vleugels dreven we mee naar het land dat in ons was buiten adem, in alles wat er wel toe doet .…

Als de Volmaakte Gave, die niets wacht Dan Zelf-verlossing door Volmaakte Daad Sterft hij en Zege is op zijn laatst' gelaat Wanneer hij spreken kan ‘Het is volbracht’.…