de kus
beschrijf me
deze belofte niet als zacht de zee
oneindige golven
wanneer dan ook
geen enkel woord
draagt de eeuwigheid, aan beide zijden
alsof er wind zou waaien, heen en weer
laat het zijn het voorjaar dat komt
twee vogels onvolmaakt
zichzelf
in het vinden en almaar
mooier
beschrijf me niet
maar laat ons
het strand als licht een lelieblad
en een beetje niet meer willen missen
kus me
en laat het de meeuwen zijn
Geplaatst in de categorie: liefde
twee vogels onvolmaakt' ook hierin lees ik wederom in je gedicht het zoeken van twee zielen in volmaakte liefde, herkenning en... eeuwigheid. maar dat is een moeilijke zoektocht.. en vaak vergt die meerdere levens. schitterend dichtwerk hier Kerima.