Het ideale gedicht
in een niet nader aangeduid seizoen
schreef ik in de ik-vorm een tijdloos
en meerduidig gedicht over het raadsel
van het bestaan dat met weemoed en humor
tot nadenken stemde en ontroerde
het had geen strakke vorm er kwamen zeekoeien in voor
en berekeningen van salonbèta's die wel klopten
maar niet van toepassing waren en woorden zoals houtekiet
waarop je niet kunt rijmen alsmede koenraads kleefpastei
en zeezoutwit dat altijd blauwer opdroogt dan je dacht
en iemand die zie hebben jullie dat nou ook
maar iemand had dat ook het was een ideaal gedicht
------------------------------------
uit: 'Dolores. Elegieën', 2002.
Inzender: js, 9 februari 2008
Geplaatst in de categorie: literatuur