Alle inzendingen over Van den Hoofdakker

jouw dodende vingers je slachtende hand stoer doen is anders Denen, waar zit jullie verstand dolfijnen vermoorden om mannelijkheid te tonen ik tril nu van kwaadheid bij het schrijven van die woorden er zijn andere manieren om stoerheid te showen respect voor de dieren daar moeten jullie aan bouwen!…

Zo klonk ze nimmer nog me in 't oor, — Zo rein, zo roerend nooit, als hier 1k laat er Grisi's zangen voor, Manzoni's gulden lier. 't Is of dat vriendlijk spraakgeruis Me in toverdraden wart; 'k Zie beelden zweven, teer en kuis, Voel oude vreugden, zoete smart .... Ik denk aan zoveel liefs te huis , En 't wordt me week aan 't hart.…

Ondanks of dankzij alle protokolder, Je kon er haast op wachten in den Dolder.…

Den Haag Mijn stad Zonnestad Waar ik alles had Geboortegrond Achtergrond Toekomstgrond Eigen stad Hier zo grauw Ik kom heel gauw Weer terug bij jou Voorwaarts mars !…

wijnschenck hoeddeman Als khohli mens en backhuijs van den brink bij burggraaf van laemoen een bakkie doen zit krol te stoeien met eymons shahbazy en nooitmeer tellingen raumatarsingh onder den haegen van de rozenbaum Erradus beeverloo en kahramann zijn voor kick out, net als louhenapessy en zijn collega's vulpez yildirym boulachjar…

Van een "Den Haag" is echter pas vanaf 1230 sprake. Monster, Terheijde en Loosduinen zijn veel ouder. In 1923 werd Loosduinen door Den Haag geannexeerd. Monsternaren, Loosduiners en Terheijers(Bewoners van vissersdorp Ter Heijde) wisten al eeuwen van die Merovingerspotten en -urnen, die Den Haag nu ontdekt heeft.…

aan den drentel in Den Haag tijg ik altijd naar de Boterwaag weet u wat ik daar dan zie de meisjes van de Haagse Academie met van die appetijt'lijke billekes in compagnie met kantelbare willekes soms wordt de hunker mij te veel ook al heb ik al veel liefs geleden steeds neigen mijn ogen te ontkleden bij de schatting geen of lauw kans dan…

in den beginne was er alles overweldigend het bladerdak der subtiele bescherming en dan de zon erdoor in den beginne sloeg de slang zijn lijf om ruwe schors, de stamvader werd stil op het laatst een aardkorst kil vanonder grof geweld en duizend gele bloemen, vastgesteld op slechts die éne dag het mag een feestdag heten…

Het is den Haag bij avondval...…

Jij droeg het met je mee Hagenaar te zijn indrukken bewaard om later te gebruiken jij voelde eigenlijk al een gedicht ontluiken de stad, het groen, de zee zo groot, jij zo klein Voortdurend spel van aantrekken, loslaten er was een beeld en er was een woord het laat zich zien zoals het is en hoort in luisteren, kijken, voorlezen en praten…

over het bruggetje naar de duinen van Klein Zwitserland daar wist ik de momenten van geluk... ach ja mijn kinderjaren die afreisden met de snelheid van het licht wat ik er nog van heb is een tekening van Willem Minderman in een prentenboek uit 1952 Lejo van Kuijeren…

Den Haag, kankerstad Groen geparkt, zwarte kaden Boom en mens sterven.…

Als je denkt ik ben verslagen Is de nederlaag een feit Als je denkt ik zal het wagen Win je op den duur de strijd…

ze zeggen dat je ze zo kan eten de zachte zwammen uit het bos ik geef toe, ik zou ’t niet weten pluk je verkeerd, ben je de klos wat zijn ze mooi van vorm en kleur in miljoenen variaties en dan die toch aparte geur in ontelbare gradaties onzichtbaar trekken ze in ’t bos geruisloos en doordacht hun sporen slim verscholen onder blad en…

De slaap ontwijkt in deze lichte tijden. De schemering verdiept tot donkerblauw, En vóór dit zwart wordt, komt het morgengrauw Reeds als een rook de hemel overglijden. Klopt ’t bloed zo zwaar door onze ontruste rust? Zijn het de maaiers die hun zeisen haren*? Valt er een schaduw binnen van de blâren? Is dit een droom? Spoken hier dood en lust…

Weinig schone dagen Zijn ons nog gegeven. Laten wij de hemel vragen Om gelukkig leven: Nachten wit van dauw, Die laat optrekt, En als water zonnelauw Langs ’t gewas lekt; Om bezonken klaarte In vogellied en bruine sloot; Vruchten vol zoete zwaarte: Ons blozend brood; Om groene levensbomen, En loof in vlam, Als de engel die ons dromen…

Och Here, kan 't Uw wille Wezen, laat ons stille Voor u zijn. Misschien zou de pijn Die in ons als wijn Woelt , dan stille zijn. Och, even, Aan onszelf ontheven, Och, even Zich in U te begeven.…

er ontbreekt iets ik kom nog niet echt in de buurt van dat wat zo prachtig is maar ik ben er wel bijna alle wolken zijn perfect ik niet zei de schilder de noordwestenwind dreef statige wolken vanaf de zee naar het land hun schaduw dook over dijken bomen en velden boven was alleen nog stilte…

Een echte "dieheart" kenmerkt zich, als je al met een been in het graf staat, jou te vertellen hoe het leven in elkaar steekt maar is uiteindelijk ook bereid vanuit het hart met je te sterven een echte "dieheart" dan!…

Wij moeten worden als de bomen, Die luistren in de diepe Grond. Dan, zal een ruisen door ons stromen, En alle blaadren worden mond. De nederigen en de vrouwen Geloven 't open woord gezwind; Zij overreden het mistrouwen Der mannen; en een eenzaam kind Glipt 's avonds heimlijk in ons lover, En heeft zijn nest zo diep gebouwd, En geeft…

ziet hem hij is onbeheerd hij draaide in het rond het was niet meer gezond nu lijkt hij meer afgemeerd ’s nachts ligt hij te ronken met pillen vat hij slaap daar ligt dan den satraap ongericht en onbezonken huilen lukt hem al niet meer hij is afgedaan afgezworen ingepegeld zielsvreemd wrak daar ligt den vuigen heer nimmer meer zal…

In de samenstelling van Golden Earring was krimp geslopen Barry was weggelopen Hij had den haag daar gelaten voor wat het niet was: Radar Love aan de plas Mr.Hay had de Mient verlaten zat van het eeuwig gezever om spelling van den Zu..derwijk hij sprak fris van de lever: 'krèg allemaal maah de blafhik' wat mot ik met homepage en…

Op het Deense meer zwemmen eenden deinend voort, vloeiend op de maat van Andersens vertelling "Het lelijke eendje."…

de trukendoos van soldaat van den Vijver bevatte geen kogels meer na het salvo van huilend gelach in de soldatenmess nadat hij zijn komediantenact afsloot het was een steengoede act zelf uitgedacht door soldaat eerste klasse van den Vijver net niet goed genoeg voor voordracht aan het front hij mocht gaan zonder act, met volle trukendoos…

morgen , o ja, morgen zal ik weer schrijven over, over .... ......................................................ueber die flucht der liebe dicht het mij toe wellicht kan ik dan nog een woordenspel bedrijven .....................................................ueber den fluch der liebe wat draag ik nog bij alles…

de boeren staat het water aan de lippen en ze verliezen nu toch hun geduld want uit Den Haag werd weer iets stoms gebruld: 'halveer je varkens, koeien en je kippen' de getergde boer komt in 't geweer ze knorden eerst maar roepen nu toch boe en worden het gekakel uit Den Haag zo moe; is er iets mis dan zijn zij het elke keer!…

wat zij in zich heeft - alles - geeft zij ons moeder aarde waarmee wij ons voeden waarmee wij ons kleden en warmen waarmee wij ons sieren en verrijken koester haar moeder aarde haar én haar gaven. neem ervan haal af wat nodig is met respect liefdevol proef en ruik die gaven voel en betast ze geniet ze intens maar overvraag…

Daar stond ze, glanzend-wit als marmersteen, Geheel omsluierd in den korenblonde: Antieke vaas met gouden veile omwonden.…

Den Haag, stad, boordevol Bordewijk en van Couperus overal een vleug op Scheveningen aan, de villawijk die kwijnt en zich Eline Vere heugt. Maar in de binnenstad staan ze te kijk, deurwaardershuizen met de harde deugd van Katadreuffe die zijn doel bereikt. Ik drink twee werelden in ene teug. Den Haag, je tikt er tegen en het zingt.…

Ik zag desandrendaags een vaal karonje Zichzelve havelozerig karbouwen De laatste mohikaan onder de vrouwen Verwezen door een nonkel in Bastogne Verzaligd drommen massa's voor den ast Men sleurt de speitkerten ter cathedrale Al sprookt de famkesjongde koeterwale Den hottentot verbergt zich in den kast Daar brandt nog immer…