Alle inzendingen over Voorzichtigheid

voorzichtig leven om het einde uit te stellen, is dat eigenlijk wel leven? ----------------------------…

in het donkere bos wuiven de bomen zacht heen en weer voorzichtig valt een zonnestraal door de takken leidt het licht bij vooruitzicht de weg nog een keer…

je kijkt me te voorzichtig aan er hangt wat heimwee om je ogen je wimpers vertellen me je dromen je kunt bij mij in stilte komen wonen ik vind wel woorden die geruisloos zijn.…

Ben je kortzichtig, Handel dan voorzichtig. Ga op zoek naar de kenmerken, die je tegenwerken: Wat maakt jou zo onevenwichtig? Misschien meer aandacht schenken Aan het lange termijn denken.…

blaas zacht het glas in vormen verhit in rondingen jouw transparantie voorzichtig tot een breekbaar samenzijn nog heb ik adem over kleur licht in ons ultieme kristallijn…

Dralen geen optie, ik knielde neer pakte het diertje voorzichtig op zette haar op mijn vlakke hand blies voorzichtig want een natte vlinder vliegt niet meer! Ik sprak haar zachtjes toe, stil maar, droog maar ze zat heel stil in mijn open hand alsof ze wist: beter een vlinder droog in de hand dan dood en verdronken in de plas.…

Ik loop voorzichtig op mijn woorden maar je smijt ze weg. Niets kan je troosten je lekke eigenwaan opkrikken met een ja. Je doopt het tot neen en spuit een giftig jij bent als alle anderen.…

Aan het vuur Warm jij je handen Hetzelfde vuur Kan jou verbranden Water het is Om te koelen Maar ook dat water Kan je overspoelen Soms onzichtbaar Het gevaar Maar wees voorzichtig Want het is altijd daar…

Voorzichtig is nog de dag nieuw en prachtig gaan we nectar zoeken zo zoet, waarachtig! Je mond is rood en rond je hals geurt de liefde indachtig…

Ik bemin je bezwete wind van ginds wie draagt je snelle naam nog teder en voorzichtig voort zonder dat een mensenhand je ware naam vermoord vrede van je tongriem wordt gesneden.…

voorzichtig zette zij haar hart op een kier in de hoop dat men er zorgvuldig mee om zou gaan niet iedereen is zo, of toch groeide verlangen traag naar wat komen ging tot ze op het moment van ontluiken werd geplukt…

Voorzichtig tree voor tree vooruit Soms even zitten Voel het maar voordat je verder gaat en de veilige haven verlaat Je hebt een zee van tijd…

Hij ademt voorzichtig in deze onbevangen stilte een woord van vrijheid misschien subtiele kern van grenzen, gelijkgestemden het is al donker in de nacht maar dat doet geen pijn omdat hij niet meer wacht met mens te zijn.…

voorzichtig gelukkig gestemd denk ik vandaag aan een ijsje dat op een hoorntje wit gekegeld zich van de zijkanten likken laat ik verheug mij op de dagjesreizen naar de kinderen en hun kroost of de vrienden en vriendinnen die wij vrij weer maken zullen ik droom heel voorzichtig ook van een camping in het najaar waar op het terras de zomer…

Dan gaat zij voorzichtig lopen met het vermoeden van een feest verderop en later en bloost het veld, waar haar voeten gaan. Maar dan bevangt haar een hals- over-kop van levensliefde en buitelt zij over haar kindertijd uit: elke voorzichtige aftastwarmte verleden tijd. Plotseling groot en volwassen Zomer ongeremd en open.…

kwamen was je al gewend aan het lachende laken je hield je in je lachte toen de pastoor voorzichtig de eerste woorden tot juli opende een nieuwe jullie augustus zou het vuur onder het ijs zijn jullie niet en zeker god niet…

Zachtjes voelde ik je armen zo heel voorzichtig om me heen net alsof je zeggen wilde zie je nou wel, wij samen sloegen ons er weer doorheen Zacht waren je lippen zo heel voorzichtig op m'n mond en ze fluisterden heel zachtjes zie je nou wel meissie je wordt weer lange tijd gezond En zachtjes antwoorde ik jou al word ik nooit meer honderd…

met je vingers aftastend helemaal over zijn gezicht heel voorzichtig aanrakend daar, in het donkere licht je voelt hem aan, zo puur niet met gêne, zonder schroom je "ziet" hoe hij werkelijk is zonder dat mooie laagje chroom…

ik wals heel efkes voorzichtig in de ronde ze kleeft aan mij haar voeten staan op de mijne we draaien, gans de dag niet te hard want we zijn bang elkaar voor altijd te verliezen…

Zul je voorzichtig zijn je plooien om het gevaar zodat het jou niet raakt jezelf onschadelijk maakt want in het gewone schuilt gevaar zoals een ijsberg zich ten dele toont…

briesje, geur van lavendel rode lach vanonder zonnehoed doorzichtig haar knoopjurk danst ze door paarse velden en heel, heel voorzichtig dwalen prille gedachten…

wiegel, waggel, woegel wat moet ik zonder ijzertjes pootjes staan wiebelig op glibberglabber weg ik ben hieperbang voorzichtig, stap voor stap op rubber onder schoenen griezel grazzel grip .…

Een trap is ook zo een van die dingen hij kraakt jij kraakt je botten doen een beetje pijn het is geen trap van steen en wolken het is een trap van wengehout heel hard heel glad je moet voorzichtig zijn…

als op eieren balancerend loop ik heel voorzichtig op mijn tenen daar woorden zwaar worden gewogen is spontaniteit stervende instabiliteit verbleekt alles van waarde zijnde en kleurt de hemel grauw…

mijn armen reiken konden hield ik je veilig, veilig verstrengeld in mijn armen dan droogde ik al jouw tranen net zolang als nodig tot er ruimte ontstaat voor een voorzichtige glimlach…

Hoor eens wie klopt daar kind Hoor eens wie klopt daar kind Hoor eens wie klopt daar Zo zacht op het raam Hopelijk niemand uit Episcopatenkring Doe maar voorzichtig En vraag eerst zijn naam…

en pijn roodt zij nu voorzichtig de al verdwaalde wolken in je ogen ijst het diepste blauw dat uit de universele kou ons strakker maakt dwingt om op te staan en met de nieuwe dag beloftevol op stap te gaan…

Voorzichtige tijd Voorzichtig maar zeker bewegen de dagen minuten van wachten, seconden in vlagen met boeken waar uren en letters in rusten en dichtbij staat telkens de vrouw die ik kuste.…

Met je schrijven is als dansen met het mooiste meisje uit de klas, voorzichtig op zoek naar de manier om haar eeuwig vast te houden. Dan komt het erop aan je wang zo dicht bij haar wang te krijgen, dat je ervan blozen moet. En je hoopt, zij ook. En dat je weet dat haar mond nu wel erg dicht bij jou mond moet zijn.…

voorzichtig tasten handjes in de rondte kleine vingers die naar alle dingen graaien kruipen lachen rollen stiekem lachen met een duimpje op en in de kamer is de wereld een draaimolen van avontuur…