Alle inzendingen over Vreemde vrouw

Wat is er nou precies tussen ons gebeurd dat je nu een vreemde bent. Jarenlang was ik bang wat er zou gebeuren, hoe ik me zou moeten verstoppen, als ik je weer een keer tegenkwam. Want het laatste waar ik nu zin in heb, wat ik niet zou willen, Is dat je na jaren van geen contact heel vrolijk een gesprek zou beginnen.…

gronden te diep onmogelijk te peilen en als ik dan sliep droomde ik bijwijlen de donkere diepten naar boven in angst en in zweet kwam ik dan bij verwonderd, 't is niet te geloven hoe wijds is mijn ziel hoe stroomt haar getij de verre verten maar ook dichterbij de sluimerende kusten te diep zijn de gronden van het onderbewuste…

het was een vreemde die mij de hand reikte de ogen opende ik dwaalde op gebaande wegen in het doolhof van de keus kon de kudde niet meer volgen liep de herder straal voorbij hij was de rots waarop ik strandde toen ik niet verder kon liet mij naar de rust van binnen kijken voordat de stress begon heb zijn hand gevat wist…

Het woont bij vreemden en het went er niet. Zij fluisteren erover met elkaar. Heimwee huist in zijn kleren en zijn haar. En altijd denkt het dat hij komen zal: Vandaag niet meer; maar morgen, onverwacht - en droomt van hem en roept hem in de nacht.…

Vreemd wordt niet eigen je blijft:wees Het is er noch je vader- noch je moederland.…

niet anders willen zijn niet raar, niet bijzonder niet leven bij het wonder niet meer alleen op een lege bank in het overvolle park niet een dwaling een eenzelvige gestalte frêle hangend in de mist niet verloren in een geschapen wereld die niemand kent niet de grijze droom tussen de blozende slaap maar weten wie je bent…

Hoe vreemd is vreemd als alles hetzelfde is?…

het is vreemd hoe alles zich langzaam oplost, hoe elke zonnegloed verdwijnt in eigen halo.…

vreemd ik heb mijn ogen dicht ‘k zie vrij vreemde figuren bewegen in bijzonder licht mijn handen niet gevouwen in oneindig donker lange uren ’t is niet in bed te houden ik zag bewegende structuren steeds veranderen van vorm ze kwamen op me af, de muren onheilspellend, indrukwekkend adembenemend, ’t was enorm wat kan een mens beleven…

wuiven me toe met kleine cirkels maar ik weet niet waarheen ben overal geweest maar alleen het blauw geeft de geest en boombladeren zingen het lied ik klap en lach op de maat van de wind en ik voel me gelukkig dolblij en eindelijk weer helemaal kind natuurlijk ben je verdwaald hoorde ik iemand tegen me zeggen en er lopen vreemden…

Ze hield haar jas aan. Haar stem was net te luid. Ze was haarzelf niet. En hij zag er uitgeput uit. Toen de deur achter hem open ging, keek hij schichtig om zich heen. Hij vond haar wel een lekker ding, maar zoals thuis was er maar één…

Ik ben een vreemde voor hen, ik heb geen humor – die dat overbrugt.…

Dus niks de kroeg in met zijn vrienden Vreemd ging hij met wie dan ook En zij maar denken dat ie zich volgoot De leugen achterhaalde hem wel Want hij mocht dan wel gaan stappen Daar waren ze het over eens Maar dat ie niet zou snappen Dat hier geen vrouw bij paste Is hem nu dermate opgebroken Dat zijn huwelijk is verbroken!…

Een telefooncel, stad bij nacht Een jonge vrouw, koud en nat Een trillende hand die haar afkomst reeds begroef Toetst een nummer in als laatste troef. Een vreemde stem die informeert Of mevrouw de kosten accepteert En dan de zin die een moeders' hart doorklieft Mama... kom me halen, alsjeblieft…

vrouwe sprak de man ik bungel nu al zo lang doe d'r 'ns wat an nou ja zei de vrouw spreek niet zo vreemd je bent toch van hier en nu verre van ontheemd het is ook jou bekend niets staat vast behalve de dood aan het end de rest kan beslist opgeschort hoort bij leven in het kort onzekerheid kan geeen kwaad voor de innerlijke groei…

Je slaapt niet en je eet niet Schrikt van elk sentiment Vreemde kronkels in je darmen Als je in nabijheid bent Van de vrouw die is verworden Tot datgeen dat niet bestaat Strak gevangen in gedachten Die je niet ontsnappen laat Je weigert elk compromietje Met de harde werkelijkheid Dus je leeft je lange dagen In volmaakt verleden tijd…

vergeef mij dat ik anders naar jou kijk vergeten ben hoe je lief te hebben mijn hart klopt allang niet meer jouw naam soms zoek ik nog de vrouw die mij droeg tussen woorden en gebaren de haat en het verdriet maar jij bent er niet slechts een vreemde vol bezwaren die al vroeg de zorg aan een ander liet…

Wolken wit in blauwe lucht laatste dag in nieuwe tijd vreemde sfeer in dit gehucht weekje zonder haat en nijd krekels klinken in het riet vrouwen hangen aan de was heerlijk is dit zomerlied kinderen spelen in het gras gedachten zaaien nieuwe dromen de zon is weer zo groots gekomen.…

je gouden haren omsluiten je gelaat en ik wil continu weten wat er in je omgaat in perfecte stoffen beweeg je je als vanzelf en ik begrijp nu pas wat 'van nature' betekent je prachtige stem zo herkenbaar en uniek en ik hoor dagelijks lelijk kraaiende vreemden misschien droom ik je lief, lieve vrouw maar op een dag heb ik de…

Ik weet wel dat ik het ben die vrouw die ik niet ken dat vriendelijke maar vreemde gezicht dat ook op foto's staat met een brede mond, met plooien kraaienpoten en hoge slapen die niet kloppen, niet met mij niet met mijn handen die lustig het leven betasten Alleen de ogen van anderen zijn gewend aan het masker dat ik niet af kan zetten…

Je verliest me, mijn liefste, verliest me, zoals een vrouw in de weer met de was haar gouden ring verliest. Je zult me zoeken in het schuim van woorden, ogen en gezichten, maar ik zal blinken ergens op een vreemde plek. Je verliest me, mijn liefste, verliest me, zoals de jager de tere ree verliest, als hij haar dode lichaam heeft.…

Het begint in het wonderlijke dorp de vlucht van de vogel leidt de parade Op de grond een processie van geel weg naar het blauw van een vrouw met gedachten aan Pisa en Siena Maanstad wacht als een schip op het tij tovenaarsleerlingen zwaaien uit behouden vaart naar een vreemde stad Ver weg door een onbekend land varen zeilschepen mee met…

Vreemd gaande aandacht zoekend iedere man die het horen wil vraag ik mijn god waarom Zo'n jonge mooie vrouw is het die U verspilt…

Mijn handen om haar ranke hals Haar heupen licht aanrakend Lach ik, flirt ik, dans mijn wals Volle lippen, zaligmakend Een spoor, waar ik haar juist kuste Haar lieve buik, oh, warme dijen Ik mag mijn hand daar even laten rusten Terwijl zachte lijven zich nader vlijen Ons ritme, de zwoelte, doet tijd vervagen Mijn genot is hoorbaar, zo is…

ik hou van jou met warmte en trouw zomerse hitte en winterse kou zalig beminnen tussen langs zingen over en door drijvende zinnen nu jij…

Maar wát was ik graag: de vrouw onder zijn vrouwen... van wie hij het meest zou houden...…

Ik heb vannacht al jouw ribben geteld; niet langer kon ik wachten, jij lag daar roerloos uitgeteld, geveld door vreemde krachten. De sterrenhemel was ons bed; de maan, toegangspoort tot vrede, het heeft ons echter niet belet o, vrouw van goede zeden.…

Zomaar vanuit het niets Begon ze tegen me te praten. Ik dacht nog: Wat een gezellig mens Terwijl we daar zo zaten. Al redelijk op leeftijd Vertellend over haar zoon. Die een jaar terug overleed het was zo'n lief persoon. Ook ik vertelde van alles Over de dood van mijn beste vriend Tja het is treurig zei ze, Niemand die dat verdiend.…

Een politicus uit Den Haag drinkt zich vaak een stuk in z'n kraag, hij is een vreemde vent waar niemand echt aan went; maar toch mag iedereen hem graag.…

Heel vreemd, het voelt vertrouwd, ik hoop echt dat je me belt, je bent dan wel een klein beetje oud, maar ik zie je als mijn held. Ik weet het, nu even niet, maar ik denk aan je, en ik hoop dat je ziet, onze wederzijdse begeerte..…