Alle inzendingen over Wicca OR Tover OR Liefde

De zon schijnt aan de hemelsblauwe hemel en laat de mensen genieten van haar warme stralen De vogeltjes zingen luid hun eigen lied en toveren de stilte om in prachtige muziek De wind waait zachtjes door de bomen en laat de bladeren dansen op haar ritme De vlinders vliegen voortdurend rondom mij en doen me denken aan de liefde die ik voel…

kan een mens nog meer verlangen dans met liefde door het leven het duurt maar even Geniet ook van dit gedicht dan tover ik misschien een glimlach op je gezicht...…

’ik hou van jou ervoor, erna en ondertussen en terwijl altijd vanaf ‘t begin en nog meer sinds nadien en ook veel later hou ik van jou in mij mij diep in jou, de eenheid die wij samen zijn want jij bent ik en ik ben jij tijdens de tover van begeerte en de liefde’ zeg ik ’liefde is verlangen’ antwoordt zij ’en ik verlang jou na en voor…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

(Voor de chagrijnige dame tegenover me) Tover een lach op je gezicht Zo 's morgens vroeg Aan mijn eigen ochtendhumeur Heb ik meer dan genoeg…

een rijk in tover bomen,struik daar... is het de aloude Vorst -blijkbaar- om begonnen.…

het zwart waar je de grot van Heimdall de Witte verbergt de donkere geopende Oergrot waar ik eeuwig in en uit kan nu jaren later komt jouw mysterieuze geest ineens als een supervertrouwde dubbelgangster in mij wonen om naar Kundalinië te varen ik breek al jouw obstakels tegengif en hovaardij nu het Godenlicht ons verbindt en de Wicca-hogepriesteres…

waarom moest het zo gaan onze liefde bloeide elke dag elke keer weer, als ik je zag Morgen weer een nieuwe dag misschien toveren we voor elkaar dan weer een glimlach van blijdschap en verdriet waarom niet?…

Onderzoek met argusogen en vraag het haar om wie het gaat, zij alleen kan uitleg geven, zij alleen om wie het gaat De wijsheid van de blauwe rivier zuigt het stof van de wereld in zich op onder de witte zon die alles doet om jou te bereiken lichtjes te toveren in nieuwe ogen met liefde en mededogen Ik hou van de waarheid…

woorden benoem spreuken Met de allermeeste moed Omdat diep echt heel erg diep van binnen Nog steeds verscheurde liefde woedt Negentig seconden kostte het Om dit gedicht in woorden op te schrijven Ik tover woorden benoem spreuken Maar zelfs met de allermeeste moed Durf ik niet hardop te zeggen Hoelang ik hier nog onder lijden moet…

Het heeft zo weinig waarde En met liefde niets te maken Er is er maar één en dat ben jij Die mijn hart weet te raken…

Wiebel Wabbel Kriebel Krabbel Alle heksen vliegen zuid Stommel Stammel Bommel Bammel Alle wensen komen uit Radel Rodel Wadel Wodel Bezemstelen rond de maan Bekel Boekel Wekel Woekel Geluk in liefde en in baan Gummel Gimmel Kummel Kimmel Toveren kunnen we allemaal Schadel Schudel Madel Mudel Wie dit verstaat, spreekt heksentaal…

dichten kan ik niet verwoorden, dat kan ik licht toch is wat u ziet een door mij gemaakt gedicht toveren dat kan niemand verbazen misschien toch blijkt magie relevant als wij elkaar zien…

gaat er vaak aan voorbij kleinood grootste schat: liefde zit gewoon in jou en mij…

Alles ontstaat uit zichzelf wanneer wij zingen van liefde en bloemen Stem vol melancholie Hij haalt de ragebol door spinnenwebben van de taal.…

Ik laat u nog een zachte zomer over, Het huis van liefde waar gij achterblijft. Treur niet om mij, ik loop op wolken, tover Met Peter en met Geert ons eigen paradijs.…

Ik kan nauwelijks nog dichten omdat de allermooiste woorden die ik tover uit mijn dichterspet bij voorbaat door dat wat jouw liefde mij ingeeft in de schaduw worden gezet Jouw liefde valt niet te verwoorden het is geen vondst van verliefde woorden van vier regels die twee keer rijmen maar een vondst van diepe gevoelens het delen van elkaars…

Als ik een feetje uit een sprookje was Dan strooide ik wat magische sterrenstof Over het huis waar jij woont, zomaar door het glas Om alle verdriet weg te toveren met een zachte plof Alle boosheid zou zomaar verdwenen zijn Iedereen in het huis was gelukkig en blij Een huis zonder misverstanden en pijn Met alleen liefde, warmte en ook begrip…

Heeeey een toverstokje in het stof wat zal ik daarmee eens gaan wensen geluk en lief voor alle mensen dat lijkt mij werklijk uiterst tof Geen ziektes meer of ongelukken vaarwel met pijn, de dood gevangen geen mens kan zich meer echt verhangen in de spiegel zien we ware stukken Wie schildert kan geen ezel kiezen het doek valt niet meer te…

Ik kan echt toveren...het kan verkeren Wel kantje boord maar ‘k heb het net gered Voortaan houd ik nog meer onder de pet Wat ze niet weten kan ze ook niet deren Onder een pet...je weet dat dát niet past Haal snel je grootste hoed maar uit de kast…

jij bent niet echt de heer die over golven loopt zijn vinger doopt in water dat ooit wijn had willen zijn droogt langharig warm mijn voeten in je ogen mag ik zoeken naar de vonk van kennen in de tweedeling van pijn geen magie en tover ik ken het lover waarin jij bloeien zal de appel en een slang delen het paradijs helaas…

gisteren was de tijd jonger toch waren mijn helden al zoveel ouder wanneer ik vandaag naar het werk van de oude helden kijk zie ik dat de poëzie ze jonger doet lijken de taal zó fris en de strofen zó teder dat ik wel moet geloven dat de taal kan toveren…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

die in boogjes waren weergegeven het raffinement was je vreemd en toch proefde je de passie van duistere geheimen in de melodie kwam tover tot een nieuw ontwaken maar liet het vergankelijke slapen…

Toveren met goochelwoorden voelen wat je zegt. schilderen, met pennenspinsels voelt nog lang niet slecht! gedicht is af; want alles mag zelf ben ik de baas zingen met het toetsenbord als rozen in een vaas…

pluk de dag als het effe kan tover een lach op je gezicht over die traan op je wang lukt elke dag met 'n gedicht van www.gedichten.nl voor je geestelijke energie, zeg ik: "DOEN"!!…

Moge alle inzenders en lezers weer meedeinen op een golvende zee van dichterlijke woorden die ons troosten, verwarmen als het zonnelicht, een glimlach toveren op ieders gezicht..…

Ik tover jouw verdriet om tot vreugdepijn! Ik verander jou, in jou levend, de mens altijd aanwezig, tot grote godheid! Van demoon of duivel, transformeer ik met àl mijn krachten... jóu tot ongelofelijke tedere minnaar. En als jij, het Licht, niet meer ziet, zal ik daar staan in pure zuiverheid! Laat mij dan, toveren, schatje!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Hij siert zijn genade met wenkende ogen in een vruchteloze wereld waar huilende wolven uit zijn hand eten En als hij het menselijk landschap gedachteloos aaneen rijgt in een overvloed aan zwijgzaamheid vult hij leed met liefde Op de tweesprong van een pril ontwaken wrijft hij de tover uit verwarde zielen Als zijn nectar hun…