Met de ragebol

Met een blocnote en een pen
In de rammelende tram.

Druppels toveren
diamantjes langs de ruit.

Niet te veel kijken
naar dat wat voorbij gaat.

Tussen hoop en toekomst
bloeien de rozen.

Vergeet mij niet, "oh lief!"

Mijn voetstappen dolen in
het rond
op onvruchtbare
grond en
de zon houdt zich schuil
achter donkere wolken.

Alles ontstaat uit zichzelf
wanneer
wij zingen van liefde en bloemen

Stem vol melancholie

Hij haalt de ragebol
door spinnenwebben van de taal.

Biografie van deze schrijver

ragebol filosofie melancholie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 112