Alle inzendingen over Wie OR de OR schoen

Solidariteit werkt pas door wezenlijke eenheid maar daar wringt de schoen want alle mensen zijn anders, pluriform, en divers afwijkend: ieder mens, een uniek potje genen die knellende schoenen snel weggooien!…

resten van geluk in het profiel van mijn schoen ben er ingetrapt…

Halflege kasten Onder het bed geen schoenen Je bent er niet meer…

hij zag de chaos in het puin vond hij een schoen die niet van hem was…

Met het lood in de schoenen stap ik de deur binnen, ben aan de beurt , met nog steeds datzelfde lood stap ik in de stoel en gek hè? Maar zelfs in ligstand voel ik kijkend naar de grote lamp boven me, nog steeds het lood zwaar wegend in mijn schoenen.…

De Jonge trok de stoute schoenen aan Gaf aan het CDA te willen leiden Misschien komt Keijzer toch nog tussenbeide Maar wij zien eerder Hugo in die baan Als hij het wordt straks moeten we maar hopen Dat hij niet naast zijn schoenen zal gaan lopen…

Hier zit ik dan, Niet alleen maar wel eenzaam... In een door mijzelf gekozen ongelukkig leven Met tranen in mijn hart, die niet over mijn wangen mogen vloeien Mijn tranen om jou... Tranen om het vuur dat er tussen ons is ontstaan.. dat niet mag branden. Tranen om onze stralende momenten van samenzijn die niet zo hadden mogen zijn, en nu zullen…

Ik zal je gaan missen... Nu jij de beslissing hebt genomen mij te kunnen missen...…

Vandaag ben ik ergens ingetrapt dat gebeurt mij niet zo gauw ik kwam er ook niet achter men wees mij op mijn schoenen als je het dan weet, dan gaat het stinken je denkt dan waar ben ik geweest het schoonmaken is ook niet zo leuk komt nog bij, dat ik het haat schoenen poetsen is niet mijn sterkste kant in dienst moest het voor het vaderland…

coronagedrocht jaagt allen in een harnas - spinnen in mijn schoen…

relaxation een vrouw duttend in de zon schoenen in het gras…

Doe je schoenen aan, de mensen denken zo gauw – dat je afluistert.…

Dauw op de velden een deken vol pareltjes doorweekte schoenen.…

wie weet was het niks - twee meter van de vangrail schoen op de snelweg…

Ik hang spartelend over opa's been, hallo -- glanzende schoenen!…

We moeten praten, over schoenen en schepen -- en lekkere trek.…

Voetje voor voetje Stoep is ijsbaan geworden Sokken om schoenen…

Er was iets om met Lood in de schoenen Te betreden - Hemelse oneindigheid Zo licht, zo mooi, Zo vol klanken van De schoonste muziek En ik die angstig Schuif'lend hier Binnenkom in het Voorportaal van de Eeuwigheid, met lood In schoenen en gedachten Bang om toch ook Hier weer gewogen Te worden en daarna Te licht bevonden…

Ze doet de roodgloeiende schoenen aan haar voeten en ze danst, danst, danst met alles wat ze heeft, met gloeiende schoenen blijft ze dansen alsof ze sneeuw wil vertrappen.…

Allebei de schoenen? Een schoen doe je uit als een vrouw bij je op bezoek komt en je niet met haar wilt trouwen. Eerst stilte, dan uitleg; eerst duidelijk, dan verbazend; eerst de rechterschoen, dan de linkerschoen, dan de linkersok, dan de rechtersok. Is er iemand die daarover geen gedicht zou willen schrijven?…

Vandaag schrijf ik een gedicht voor mijn schoenen ze hebben al zoveel stappen met mij gemaakt zijn mij altijd trouw en gaan ongevraagd mee op elke reis ze verdienen een gedicht dan zie je de dingen ook eens in een ander licht mijn schoenen blijven mij dienstbaar tijdens mijn dolen en verwachten niets anders van mij dan dat ik hen op tijd…

altijd gaat alles verloren dus we moeten iets bedenken waardoor het anders lijkt iets van eeuwigheid of op z'n minst wat ons verbindt, neem de veters van een schoen en wat die doen terwijl de avond valt over het glorieuze continent en oude geesten aan de poorten rammelen denk ik aan de rafelige veters van de schoenen aan…

zeker voelde te weten aan die persoon kan ik ze stellen en geen enkele vraag werd vergeten geschreven onderaan mijn schoen helaas zijn de schoenen versleten en de vragen ongemerkt beantwoord of vergeten de antwoorden onbewust opgelopen stilletjes verwerkt en waarschijnlijk staat er nog slechts eentje open want niemand kan het antwoord daarop…

De grenzen van de beeldende kunst zijn verlegd: een schoen is een kunstvoorwerp De grenzen van muziek zijn verlegd: schoengekraak is muziek De grenzen van ballet zijn verlegd: lopen is dans De grenzen van poëzie zijn verlegd: de maat in een kinderschoen is een gedicht Bianca - 1½ loopt op haar eerste schoenen door de kamer -…

Sint ik hoef niets in mijn schoen Wilt u dat bij een ander kindje doen Die heeft vorig jaar niets gehad Ik denk dat zijn cadeautje is gevallen In het verkeerde schoorsteengat Zijn mama heeft niet zoveel geld Dat is u misschien wel verteld Ze hebben amper iets te eten Dus aub wilt u hen niet vergeten Daarom zet ik geen schoen Geef…

het korft mijn mond wringt als een schoen het sterft mee in stilzwijgen verstopt onder de grond…

haar schoenen stout ze trekt ze aan loopt doelbewust onverschrokken alles wat op haar pad komt tegemoet…

al lopend op m’ n wenkbrauwen bespaar ik me wel een paar nieuwe schoenen…

eenzaamheid Mis ik jouw armen om me heen Het zijn vaak van die momenten Vol van verdriet en tegenslag Dat ik er alles voor zou laten Als ik jou weer eventjes zag Gewoon een liefdevolle knuffel Mijn wang tegen jouw gezicht Zodat ik weer rustig verder kan Door jouw tederheid verlicht Ik kan je gewoon niet vergeten Zoals een steentje in mijn schoen…

Twee schoenen stonden naast elkaar Één ervan rook een beetje raar De linker sprak de rechter aan Kun jij een beetje verderop gaan staan Want je hebt het weer niet gesnapt En bent er opnieuw in gestapt Realiseer je, dat de lucht die je omringt Heel erg naar de bruine materie stinkt Waar je toen je even niet hebt opgelet De helft van…