Alle inzendingen over Zwarte tranen op een

mijn lief heeft een zwarte ziel gedekt door een roomblank lijf dat leidt af dus duurt het altijd weer even voor ik ben waar ik wezen wil hendrik…

ik draag het licht altijd bij me kan niet zonder de schaduw mijn zicht het mooiste zwart voorbij aan kleuren ik ben rijk een vurig hart…

onbewust droeg ik mensen naar hun graf ik hielp hen nog te leven, maar dat leven was een straf met de dood op de hielen draag ik zwart en ik maak het af…

Ik stop mijn geld toch ook niet meer in sokjes Ieder mens is wat ie is Of hij of zij Nou zwart of wit is Je moet géén onderscheid maken Want ik ben ik En jij bent jij Hopelijk leert de toekomst eindelijk van mij…

Wonden Het zwarte gras onder de zwarte boom met zwarte bloesems Wonden Zwart…

Pijn Je laat me niet los Troost Ik zoek je Maar blijf tasten Zwaarte Je verplettert mij Lichtheid Je bent weg Maar ik zie steeds Zwart Telkens in Een tint Donkerder…

Mijn tranen zijn hels. Mijn ziel is zwart. Alles is grauw Ik kan niet zeggen dat ik nog van je houw. Je maakte mijn leven en mijn ziel. Eerst was alles helder. En nou alles grouw Hoe kan ik ooit nog eerlijk zeggen dat ik echt van je hou.…

O pimplende drinklende dichterke, zing Met uw omgekeerd kopseken aan Wat zien we toch geerne uw koppekeding Al schrijvend op 't webstekske gaan Gij roert niet uw staart, gij loopt niet zo snel Gij weet uwen plek op de dinsdag toch wel? O schrijverke schrijverke, waar blijft uw mare Waar blijft uw matineus ochtendsonnet Ging u weer…

Het grijs dat weer donker kleurt wordt dan weer nachtelijk zwart. Dan zal ik mijn tanen stilletjes huilen bloedgekleurde tranen in mijn hart.…

kinderen leven hoeft niet meer De Hypothalamus verzopen de frontale kwab ondergelopen in tranen Het werkt niet meer Ik val de zwarte zwaartekracht is te sterk mijn wil breekt na lang strijden dwingt mij op mijn knieën mijn leven op te geven Ik verdwijn val schuin omhoog en tegelijkertijd naar beneden in een zwart zwevende donkere…

Ik verdrink Niet in water niet in tranen niet in pijn niet in verdriet ik verdrink in de last van het houden van jou de kracht van de verwachting alles brengt mij in verwarring zwart voor mijn ogen donker en stil ik verdrink in iets, in liefde? misschien.....…

Het lijkt wellicht wat triviaal ge-emmer, een pop die wordt bestempeld als iets fouts. Men had in Rusland echter al vanouds een afkeer van Amerikaanse glamour. Onlangs onthulde mij een diplomaat dat KGB voor “Koop Geen Barbie” staat.…

Ik hoor het zuchten van mijn hart als stormwinden over pijnen gaan Morgen kijkt als gisteren zo zwart zou gisteren morgen nog bestaan? Ik proef alle tranen van mijn hart brutaal tegen de oevers stuk slaan Tranen uit mijn hart stromen hard zou mijn hart echter nog bestaan?…

alles wat voorbijging en waar je met een gevoel van warmte aan terug denkt is louter melancholie herinnering van lach en traan en de pijn van dat het niet altijd zo door kon gaan de zwart/wit foto van voorheen met kartelrand is nauwelijks nog tegen de tijd bestand…

Als een dauwdruppel in de vroege morgen valt een traan uit mijn ogen, onderweg naar jou Afkomstig van de gesloten oogleden zal deze kleurrijke parel als een vochtige sluier op jouw breekbaar hartje landen.…

Bladeren en kreupelhout dekken het grafje dat hij vormde met zwart zand want - zo vindt mijn kleine kerel- de uit het nest gevallen merel had het koud en hadden wij z’n zusje niet ook met aarde toegedekt toen de dood het jonge leven zwarte vleugels had gegeven ik buig het hoofd diep in verdriet en hoor mijn eigen tranen huilen…

Jij bent mijn toeverlaat in een opstuivende zee van woorden. Een rots, die mij helpt om op het droge te geraken. Je hart is meer waard voor mij dan goud. De schittering in je ogen zijn als diamant Je geest geeft mij hoop. Zo kan ik verder zonder wanhoop. Je bent mijn reddende engel waar ik mij met weinig moeite aan vast kan klampen.…

Steeds als de stilte mij met woorden vult, rijgen mijn handen de tranen aaneen. Zwarte kralen vallen op de grond, over mijn gezicht glijden ze één voor één. In de pijn verloren raap ik de woorden terug op, tussen tranen gevallen, zijn ze verhard tot steen.…

De Pieten zijn geen slaaf, Sint geen racist Maar het past niet om bussen te blokkeren Want ieder heeft het recht op demonstreren Dus staakt uw wild geraas en woordentwist Want wie het kinderfeest blijft ondermijnen Zou zomaar in de zak kunnen verdwijnen.…

het zou lente worden het lijkt wel herfst alles is somber gekleed het waaide niet toch leek alles langs me heen te gaan langzaam stroomde er over mijn wang een traan de zwarte omgespitte grond leek telkens zwarter hoe langer ik daar stond de donkere lucht hierboven de grote grauwe zwarte raven het is toch niet te geloven toch moest…

levend begraven in de zwarte aarde van het verleden bijtende kou zaait verwarring in onrustig denken tranen verteren lang gekoesterde hoop op een lichtpuntje van de wereld verlaten in verstikkend donker lig je daar…

Ze hadden ons een verhaal te vertellen, Maar niemand die het hoorde, Niemand die ze zag, Niemand die ze kende Tot de dag dat ze zich wreken wilden Op het leven dat hen onthouden was; Gekwetstheid die voor hen Niet meer, niet minder was dan Het bestaan dat ze hadden geleid, Haat die broeide, en geen kant op kon, Tot de dag dat ze…

Bij 't zien van de blik in zijn zwarte pupillen het helrode vocht onder striemend geluid voelt ze hoe diep in haar huilende hart haar tranen vermengen met liefhebbend zwart.…

Een vlindertje zit op het raam Zittend wacht hij met zijn vleugels gevouwen Niet wetend van de faam Niet wetend hoe hij zijn leven zal opbouwen Maar ondanks dat gaat hij de wereld tegemoet En pompt zijn vleugels vol met bloed Hij vliegt verzekerd over de heg Zoekend naar zijn levensweg Ik kijk met grote ogen naar zijn cocon Die hij als rupsje…

Gebroken door pijn, Gecrasht door verdriet, Grote scherven, kortsluiting en veel schade. Het slachtoffer, onschuldig en getekend door littekens. Onherstelbaar! Toch wordt het gelijmd en gereboot. Maar, zoals bij een vaas die opnieuw in elkaar is gepuzzeld, zie je krassen en littekens nog, voor altijd.…

S'avonds rollen de tranen over mijn gezicht. Heb je niet door dat je me pijn doet zo? Kijk je nooit in een ander licht? Dat je nu met me afspreken wilt alleen voor mijn beste vriendin. Ik wil wel bij jou zijn maar jou geflirt naar haar daarin heb ik geen zin. Zie je dan niet wat je aangericht hebt? Ik mis je bijna heel de dag.…

Groene ogen waar ik zoveel in zag. Groene ogen en jou lieve lach. Door en door blijft het steken dat je het met mij wou breken. De tijd verstrijkt met grote slagen en toch wil ik je nog steeds vragen: mis je mij ook? kom je terug bij mij? Maar die vragen zijn vast zinloos, verspilde tijd. Elke dag weer denk ik aan je , je ogen , je lach. Ik…

Hoe kan je mij dit aandoen terwijl je zoveel weet van mij. Terwijl we al zolang vriendinnen zijn dit maakt me echt niet blij. Je pikt een jongen voor mijn neus weg terwijl ik al flirtte met hem. Je weet dat ik niet makkelijk met jongens omga is er voor jou geen rem? Want jij hebt al zoveel jongens je houd ze stuk voor stuk voor de gek. En als ik…

Het begin van acceptatie begint te ontstaan. Het is tijd geworden om verder te gaan. Het zal nog niet altijd even makkelijk zijn. Maar mijn hart begint langzaam te helen van de pijn. Ik ga niet eenzaam zit kniezen want de keus is aan mij. Ik doe leuke dingen en word weer sneller blij. Ik begin de herinneringen al mooier te vinden. In plaats van…

afgelopen nacht je huid zo zacht je ogen zo zwart het deed me zo goed dat ik je weer heb ontmoet en toen de ochtend mij deed ontwaken moest ik even een traan laten omdat de realiteit zoveel stiller is de droom versterkte het gemis.…