Alle inzendingen over angst OR vernederen OR geschieden

stoppen, houdt van haar vermogen om met haar hart te meten waarom en hoeveel ze mij vertrouwt maar soms is ze bang is ze bang om terug te glijden in het gat waarin ze al gezeten heeft waarin ze te lang - maar praat haar niet van tijden - heeft vergeten waarom ze zo graag leeft vergeet niet: ik wil graag voor je zorgen, zorgen dat die grote angst…

En het geschiedde in tweeduizenddrie: een stalletje, versperd door prikkeldraad, daarvoor een zwaarbewapende soldaat, een lied, gezongen door artillerie. Geen staartster, wél zie je een zoeklicht schijnen, geen herders ook, want dat zijn Palestijnen.…

En dus zou ik, als mijn wil zou geschieden, De boerka in het Nederlands verbieden.…

Onze Vader, Uw wil geschiede! Ik blijf U trouw tot in eeuwigheid. Nooit zal ik van U scheiden. Zelfs niet wanneer niet U mijn, maar ik Uw creator blijk te zijn. Wie U ook bent, leg mij eens uit, wat toch de zin is van geweld, en de onzin van het lijden.…

Toen jij, snotaap, de clowns Tomaat en Knoef in Oosterwei zo hard bekogelde toen waren ze het meest ontgoocheld door de haat in jouw ogen Jouw haat is onvermogen, het is angst voor de vernedering. Zoals wanneer je vader WC’s schoonmaakt, of - alweer - de meisjes slimmer zijn Vertel: waarom ben jij zo oliedom?…

Angst is een slechte raadgever zei men vroeger tegen mij maar angst en raad geven da's er voor mij niet bij. Want angst en raadgeven combineren kun je 't niet of je nou loopt te zweven of te barsten van verdriet. Echter "tijdens" een angstexplosie om dan te adviseren bij die enorme emotie moet men nog heel veel leren.…

Mijn angst groeit. Ik raak vermoeid! Ik ben je liefde niet waard! Ook al heb je ze verklaard. Ik duw je ver weg van mij. Iedereen blij! Mijn zorgen verdwijnen. Maar voel me wegkwijnen. Ik wil niet alleen zijn. Alleen zijn doet zo pijn!…

Als Engelsen in onbekend gebied Hun landgenoten gaan evacueren Dan zie je ze doeltreffend infiltreren Je hoort het pas wanneer het is geschied Maar onze heli is nog niet gezakt Of iedereen wordt kansloos opgepakt.…

Sinds ik mijn pen te leen heb gegeven is 't zin geven zoekgeraakt wolken zijn verstrikt geraakt in hun geschied – schrijving evenals de druppels die omhoogvallen nu niets meer is zoals 't lijkt…

Vernedering is een subjectief begrip Is het devies van de ‘corpsballen’ Als er soms slachtoffers vallen Jammer van de publiciteit Slechts daarvan heeft men spijt.…

Voor het bloeden het elfde gebod Tot zijn eigen glorie En die van zijn redelijke schepselen Vitaal is een religie Is meetbaar Wie je vandaag ook bent Zo is het weinig voor woorden Voor de rauwe werkelijkheid Als drijfzand, alles wordt draagbaar We weten waar we op afstevenen De ergste vernedering in bekwame handen…

Rauwe randen aan het woord Zo geroepen Noch gehoord Verneder mij tenminste dan met enig passie Laat je woorden snijden In plaats van je daden steken met compassie Gestoken vol eerbied en venijn Vind de comfort in de pijn In wat je nu nog niet bent Maar wel had willen zijn…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

na jouw dood laat jij mij nog vervolgen de vernedering is groot wanneer de man in het blauw mij vraagt recht in de camera te kijken bizar hoe de gevolgde wordt vervolgd nog vreemder dat je dit voor elkaar krijgt zonder te leven de leugens moeten wel reusachtig zijn en jouw haat nog veel groter…

Dat mensen dieren zijn, klinkt zeer vernederend, maar is werkelijk waar. Steeds meer voel ik mij dichter. Dichter bij de werkelijkheid. Dichter bij het mysterie. Dichter bij elkaar.…

Voor velen zal ik branden in de hel en hoogstwaarschijnlijk ook nog in een homohel en telkenmale worden wedergeboren om dan weer fel en vurig te verbranden dan neigt dat beetje lijden, pesten vernederen, uitsluiten in het leven naar een homohemel waarin wel telkenmale met frisse zin mijn zijn zal worden blijven afgebrand…

door vochtige muren van rusteloos huis gorgelgiert de wind geraaskal voorbij om en om en om terwijl vernederingen door kieren striemen kruipt zij in foetus onder drie dekens en een loden jas woest jaagt wind golven naar de kust smijt ze uiteen en brrrult geen weerwoord wordt gedulden…

tranen op mijn wangen van grenzenloos verdriet grote gaten in mijn hart van wat er is geschied probeer de tranen weg te vegen de tranen van verdriet probeer mijn gezicht te laten lachen maar mijn spieren willen niet…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Zoals de kat met haar slachtoffer speelt, Zoals haaien doldraaien bij de geur van bloed, Zo vindt ook de grote vleesetende aap, De kroon van de schepping, Genoegen in sadisme en vernedering, Gevoed door haat of verbittering. De sleutelwoorden zijn religie, racisme of eigenheid, Maar het roofdier verliest nooit zijn geaardheid.…

Wat is geschied komt niet meer terug: het blijft verdwenen, onbegrepen, je kunt het wassen, wringen, zepen: wat is geschied komt zó niet terug.…

En zo het geschiedde, geschiedt, zal geschieden.…

Ik heb vannacht tot twaalf uur gewacht: Er zal toch wel iets vreselijks geschieden, Met moord en doodslag en met rampgebieden? Maar nee, niks aan de hand nog, tot vannacht. Ach raakt u nog niet al te zeer van streek, Ik spreek u aan het einde van de week.…

Het is besmettelijk, zeker en vast een plekje hier, een vlekje daar laat er naar kijken, 't lijkt een last wanneer je niet uitkijkt er niet op past is het straks foute boel. Hij laat ernaar kijken, de arts kijkt bedenkelijk fronst zijn wenkbrauwen en hij slikt ik denk niet dat het kanker is, maar je krijgt een zalfje en dan is het zo klaar…

Tal van zeer lieftallige personen in omgeving En dat is mooi Complimentjes en gemeende benaderingen Schatten van kinderen, onheus tactvol kleinkindje Zegeningen niet te tellen Dankbaar Gezond naar ziel en lichaam Muze steeds aanwezig Ochtendgloren wenkt Sterrenhemel lonkt De volle maan beste vriend Heelal zo heftig temperamentvol en wijs…

de ontevreden welvaartskneus heeft angst - humeur van likmevestje zijn métier - z’n tweet-vervuiling braakt een heilloos ‘nee’ hij líjdt en leidt; zijn kwelzucht duurt het langst gedachten kloppen in zijn brein: parbleu, kom op, breek áf die ongein, nomdedieu!…

Schiermonnikoog betreurt wat is geschied: Het eiland was naar Groningen gewandeld, Maar nadat er geducht is onderhandeld Is het weer teruggekocht als Fries gebied. Toch hadden wij Schier nooit mogen verkopen: Dat eiland is niet zomaar weggelopen!…

neem mij bij de hand mevrouw leid mij langs het landschap van uw koninklijke torso heuvels dalen grotten uw grazige weiden waarlangs het pad loopt naar het eind waar de afrekening zal geschieden met mijn ziel en zaligheid…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Maar opdat hier geen onheil zal geschieden Zou ik gewoon de vogeltrek verbieden.…