10075 resultaten.
het is goed zo (voor B.)
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 2.417 haar einde vond verstrooiing
op resten groen geel gras
terwijl wij zachtjes spraken
kuste de wind haar as
werd de geest weer helder
voelde aarde warm
kwamen woorden samen
gaf je mij jouw arm…
Het laatste
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.755 Een boom in het gras
door jou gekozen
om het laatste wat was gebleven
van wie je lief was
aan het universum terug te geven
door de wind te worden meegenomen
als een phoenix verrezen uit de as.
Vandaag jij - dezelfde
boom - hezelfde gras
het laatste van wat je was
door de wind te worden meegenomen
als een phoenix verrezen uit de as.…
Als as valt .....
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.345 mij gaan
geen verbodsbord stopt mijn zinnen
geen stopbord verbiedt mij de waan
ik wil je hier op het teer beminnen
toe lief geef mij voorrang laat je gaan
kijk een zebrapad als bedstee
zwart en wit als klank en kleur
kom ik pak jouw beide handen
ruik de bodem, proef de geur
echt, geen stoplicht houdt ons tegen
wanneer de avond als as…
Mijn oma
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 2.523 Van jou is alleen as nog over,
Maar die behandelen we met eer,
Alles doet me aan je denken,
Ook al ben je er niet meer.…
bedekt met as
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 425 je zei nooit
liefde is sterker
dan wind
alleen maar dat toekomstwoorden
niet uit te leggen waren
het waaide
maar ik sliep zacht
en warm
want met wie kon ik anders praten
dan het houtskool dat hellend
de bloemblaadjes
brandde
vier deeltjes voor elk seizoen
licht als witte kant
jij bewaarde jouw nachten
en zag losmakend…
Met as vervuld ( haiku’s)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 163 Door de zon verdroogt,
fluistert vuur de dagen uit,
wensen met as vervuld.…
Van boom tot as ?
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 221 Zal ik mijn hout met mededogen,
tot vuurvonken hakken, tot
op een winteravond, zal ik
gloeien in jouw warme haard,
hartverwarmend zul je nestelen,
tevreden in mijn diepe stoel, je
voeten warmen aan mijn
onverteerde as, waarin je mijn
visioenen las, is het heerlijk niets
te hebben en niets te willen, samen
te verwaaien in osmose van…
van as tot aarde
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 273 welke waarheid wordt gebeeldhouwd
onderaan de urne
terwijl onze handen wrijven
over het gelaat
van schaamte
hoelang zal de trein blijven branden
tussen losgehaakte windstreken
die doorheen zwartgekalkte grachten
de gruwel spoelen in de keel van
menselijkheid
en de vloed van vrede willen
herwinnen
zeg mij, wie richt het hoofd…
De lichtste zullen wederkeren
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 157 Het is dat lot wat de toekomst in een
inzicht laat herbeleven, opgeschreven
in een gedicht wat een betekenis geeft aan
dat alles een sleutel heeft, nu nog onvindbaar
het rijpt in de as van de geschiedenis
door de dolende zielen opnieuw gedolven,
geselecteerd in onmacht of onvermogen,
in alles wat ons omringt
in het voortschrijdende…
Vrucht in as?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 22 Slijp mijn nachten met
de pennen van ieder uur
in ongeduld, aangescherpt
door slijpers ziel, omvat
het lopend vuur op verguld
papier, waarop de verzonnen
tranen van een verjaarde zon
terugvloeien in de literaire pot
waaruit alles al is gedoopt, die
inkt nimmer drogen zal, opnieuw
z’n vrucht vindt in opgewaaide as.…
De taal als instrument.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Slijp mijn nachten met
de pennen van ieder uur
het ongeduld gescherpt
door slijpers ziel, omvat
het lopend vuur op
papier verguld een
opkomende dag, waarop
de verzonnen tranen
van een bejaarde zon
al zijn opgedroogd en
waar de inkt gedoopt
werd in verwaaide as,in
de taal als evoluerend
en kloppend instrument.…
Erosiebruine lelies
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 810 jongste regen sproeien
aanschouw het sterven van het as
hoor zacht bruisen onder het gruis
zie de geboorte van fris oevergras
daar knipoogt een ster de liefde thuis
en laat in je lokken de lelies bloeien.…
Jouw reeds gestold hart
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 198 en zalf ik
de voorbije uren als was in mijn handen
moet ik dankbaar zijn voor
de regen op het bleekje waar jouw wit
zich ontvouwde naar de kleuren van jouw as
Neen, de kolenkit kent geen zwart maar alleen
Het gruis waarmee jij me verried…
Oma's memo
gedicht
2.0 met 163 stemmen 26.249 haar mooiste meesterwerk ben ik,
haar mausoleum voor een dochter,
de hare, die mij baarde en toch stierf,
de missing link die ons verbindt,
gemis dat vlees werd, stof en as.
uit alles blijkt dat zij zich traint in blijven,
in voortbestaan, inpakken van wat was.…
Feniks
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 Tot as vergaan
Ben je, liefste zus
Die ik me ooit
Had kunnen wensen,
Wat zou ik vurig
Willen dat je
Als een feniks
Uit de as weer
Op kon staan,
En voor eeuwig
Kon blijven bestaan…
Wraak!
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 184 Romeinen zijn op weg naar Rotterdam
Met rooie koppen, opgestroopte mouwen
Gaan zij de hele binnenstad verbouwen
De Italiaan wil wraak, en haalt zijn gram
Massaal stormt straks de horde uit de trein
En vraagt de kortste weg naar een fontein.…
Bezit
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 6.279 Waar ik mijn hart aan heb verpand
in mijn verspild verleden,
het ging voorbij, het hield geen stand,
het is als zand vergleden.
Ik heb mij steeds het meest gehecht
aan sterfelijke zaken,
aan dingen die ik nimmer echt
tot mijn bezit kon maken.
Maar alles wat zo dierbaar was
dat ik het heb verloren,
is mij sinds ik het kwijt ben pas
voorgoed…
Dodendans
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 2.486 Ik zie in het licht
wat dwarrelend gruis
op gouden koorden
een dans creëren
in werv’lende warmte
vol wondere schijn
die me lokt
om samen
‘n éénheid te zijn
en ik denk aan
de woorden
bij sterven gesproken
stof zijt ge
tot stof zult ge wederkeren…
Mild ( voor buurman Gerard )
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 719 een mensenkroon, omkranst een
zacht gezicht van verwondering over
de trek van vogels in een laatste
vlucht, dat is meer dan stof alleen,
dat moment even in tijd verstilt,
uitgezwaaid in een omhelste
zucht, maakt afscheid mild.…
Meer dan stof alleen….
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 750 wortels naar een mensenkroon
en omkranst een waardig gezicht,
een blijk van verwondering over
natuur en de trek van vogels in
een laatste vlucht, dat is meer dan
stof alleen, een vertrek wat zich
verstilt in een moment van tijd,
herkent zich in een gerelativeerde
zucht en maakt een afscheid mild.…
Lichtjaren
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 196 Gedacht, verbeeld en
helder raakt ons de
nacht waar wij liggen
tussen Draak en grote
Stier, maan verlichte
planeten, belichaming
van verbeelding, wat
een mens in sterren
ziet, lichte schil uit
het stof van alledag
zal door tijd worden
vergeten en anders niet,
dromen naast onszelf,met
elkaar door lichtjaren
van schaduwen en
vertier…
ter overdenking
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 685 tot stof zullen wij weder keren
elke keer weer schiet dat door
mijn hoofd achter mijn computer
vanuit een ooghoek zie ik
rag rechts in de hoek,
een stofnest zelfs,
hangend aan de stekker die
mij verbindt met u
schoonmaken is een optie
en vervolgens hang ik daar
als stof, ter overdenking…
Vlieg
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 141 Ik heb vandaag maar geen stof afgedaan
terwijl ik zou opstaan
zag ik nog juist een vlieg
zonder vleugels aan zijn lichaam.…
Stof genoeg
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 483 Ja, stof genoeg,
maar wie wil lezen?
Ikzelf liever niet.…
Bodemloos?
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 92 De ooit zó trotse dag doopt
de inkt in vage schimmen,
begraaft z’n aardse vuilnis
achter zich, wentelt zich in
de tragiek van onmacht
verbreekt het zwijgen in
duizend splinters tot aan
de laatste bladzijde
van het gebroken woord
maar uit de transcendente ziel
van een gedicht waaruit
de bodem werd geslagen,
de stof niet bewaard…
Meer dan stof alleen.….
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 73 Gelaten in het wachten, van
wie het stof wordt verstrooid,
waarmee de aarde is vernist,
met levenshouding getooide mist,
verfrist de aangeboden beelden,
wind verscheurt het zout in een vervilte
zee, verbleekt of kleurt de zon en maan,
naar gelang we dichter bij het licht
gaan staan, de belichaming van
troost, stuwt levenskracht van…
vuurvogel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 190 assepoester veegt en veegt
alle as veegt ze bij elkaar
hier en daar ligt een donzig veertje
uit een ver verleden
zacht
wit
kwetsbaar
vermengd met zwarte as
zachte as
witte aarde
kwetsbaar wordt kracht
nu het vuur gedoofd is
kan de vogel herrijzen
deze keer geen struisvogel
maar een adelaar
die vliegen kan…
Dood
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.880 Leven is leven
tot het overgaat
dan is er alleen nog de dood
tot het stof is weggewaaid
Stof is stof
tot het weer samenkomt
dan is er de geboorte
waarna de dood zich weer samendromt…
Drievuldigheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 47 Een menselijke persoon
is een sterfelijke inhoud,
ter grootte van een lichaam.
Onze creatieve geesten
bouwen met tijdloze energie,
die onze planeet omspant.
Onze onsterfelijke zielen
dragen eindeloze liefde voort,
die diep in het heelal onstond
en die op aarde voortbestaat.
Dankzij een wereld
die volstroomt met liefde.
Ondanks een…
Naakte Aap
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 97 dan liefde geven
Alsof geen hoger levensdoel nog wacht
Stof vergaan in wederkeer tot stof…