224 resultaten.
galerie
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 109 in lijn en kleur
in mest en geur
de boer de kunstenaar
in veld en schuur
aan balk en muur
bezielen zij elkaar
de tand des tijds
splijt biels en steen
is grenzeloos
gaat nergens heen
maakt kracht
ontwerpt, vervormt
beroert, bestormt
je geest
tot scheppen en ontvangen
tot voelen en tot zijn
het leven mag vergangen…
eenzaamheid
hartenkreet
4.2 met 5 stemmen 292 eenzaamheid beroert mijn hart,
komt zo plots en onverwacht.
doch met vrienden op het werk
is het sentiment nog redelijk sterk.
het alleen gevoel is op zijn best,
in combinatie met wat stress.
mijn eenzaamheid gebruikt zijn macht
in de vroege uurtjes... van de nacht.…
Ja...
netgedicht
2.6 met 5 stemmen 482 De nacht valt deze dag wat langer
in ver en kletsnat lamplicht
waarin het water stuift
vind geen beschutting
niets is waterdicht
een dak op palen laat de wind door
onaf en onverlicht
wil januari schrijven
terwijl mijn hand drijfnat papier beroert
en van mijn hoofd de druppels vallen
ja schrijf ik
dan stokt mijn pen
toch positief…
Een hand
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 520 De aarde wankelt
als een dronken danser
door de piste van vermaak.
...haar ogen zijn de oasen
waar mijn hart in juicht
om een hand die mij beroert
een hand die mij bemint
ver van de bewuste wereld
verruil ons niet.…
Voorjaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 297 De lente zucht
beroert de roze verenbuik en fluistert zacht:
voel jij het al, ik zit weer in de lucht.…
lege stoelen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 304 bevrijd
en heeft mij een volle schaduw nagelaten
ik zou je kunnen vragen
hoe het is
om op papier in duisternis
te verblijven
jouw tegenspraak is zwak
ook van het lot dat dwarrelt
rond woorden van eindeloze eenzaamheid
die dode vlinders begraven
achter het roestig hek dat niemand aanraken wil
behalve de nacht
immer de nacht
hij beroert…
Huidhonger
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 Het raakt,
haar aanraken,
als striemen
van vergeten momenten
beroert ze
een hongerig verlangen
naar tijdloos
intiem.…
Tijdloos intiem
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 162 Het raakt,
haar aanraken,
als striemen
van vergeten momenten
beroert ze
een hongerig verlangen
naar tijdloos
intiem.…
Trittico*
netgedicht
2.4 met 5 stemmen 99 Ravenna
Niets uiterlijks beroert de stad.
De dood leeft voort in tomben.
Tot bij de intree van het Mausoleum
een Visionair ons toestraalt uit duizenden steentjes...!…
Die het weet, die het zeggen mag
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 499 Wie weet wat hun beroert?
De tamboer en het wiekenmeisje
Zijn weg, is dat de hare?
Die het weet, die het zeggen mag
Of laat het aan de tijd
De tamboer en het wiekenmeisje
Voor het moment verloren
Zin verblijdt maar onverlet
Vergangenheid bij het ochtendgloren?…
Reïncarnatie
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 361 Wanneer de stilte verbroken wordt
Door de leegte er om heen
En de koelte van een avondbries
Als hete adem mijn gezicht beroert
Weet ik de toekomst voorbij te zijn
En terug te keren naar weleer
Doch denkend aan die voorbije tijd
Richt ik de smeekbede niet nog een keer
Want als ik omzie naar de geleden tijd
Al dat leed van miljoenen stervelingen…
Stervenskoud
netgedicht
2.2 met 4 stemmen 204 Hij steelt de dood uit de gang
speelt grijnzend met goud en zilver
kieren lijken mee te kijken
en roestig ijzeren haken
laten de laatste lus bengelen
zijn handen wast hij niet
die lucht beroert niemand meer
de ring aan zijn rechterhand
schittert maar is te ruim
met zijn linkerhand
sluit hij de zware deur
het heeft gevroren
hij denkt…
Gelukkig Kind
poëzie
3.8 met 25 stemmen 6.797 Gelukkig kind,
dat ligt en laat geworden
al 't geen de mens
zo driftiglijk beroert!
Gelukkig kind,
dat niet en peist op morgen,
dat alles mint,
en nijdig niets beloert!
Gelukkig kind,
dat elke stap in 't leven
een stap vernaarst
aan 't heilig kinderland!…
de mooiste
netgedicht
3.9 met 7 stemmen 1.521 papa
zie ik nog
jouw stappen in mijn hart
het kleed van rood en goud
in waardige warmte
en de staf leunde uren weg
in gewillige handen
die dienstbaarheid verlieten uit respect
grote trots beroert alsnog
mijn kinderhart
waar ik naast je liep in kleine handen
die jou droegen, naar omhoog...…
Gelukkig kind
poëzie
2.7 met 3 stemmen 4.398 Gelukkig kind,
dat ligt en laat geworden
al 't geen de mens
zo driftiglijk beroert!
Gelukkig kind,
dat niet en peinst op morgen,
dat alles mint,
en nijdig niets beloert!
Gelukkig kind,
dat elke stap in 't leven
een stap vernaarst
aan 't heilig kinderland!…
Verdwenen weelde
netgedicht
3.7 met 10 stemmen 457 Gelijk de leegte die in nevels voor mijn ogen hangt
en mijn verharde hart beroert dat mateloos verlangt
naar wilde weidebloemen, het bepluimde oeverriet.
Dat keienpaadje naar de witte woning aan het spoor
-waar wilde wingerd zich had vastgebeten rond de eik-
is weggevaagd.…
's Ochtends als de dageraad
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 83 's ochtends als de dageraad
de wereld langzaam lichter maakt
de schemer van de grond losraakt
als dan het licht zo aangenaam
de bomen en het gras beroert
een houtduif in de verte koert
de morning glory slaperig
haar paarse kelken openvouwt
luchtvochtigheid het land bedauwt
dan voel ik mij zo zegenrijk
helaas duurt zo'n moment maar…
De zwerver
netgedicht
3.9 met 8 stemmen 568 Verdriet sluiert hem in
als een dempende mist waarin
met trage pas zijn gedachten gaan;
hij weet niet waarvandaan,
waarheen de weg hem voert,
welke naam de schaduw draagt
die zijn verweesd gemoed beroert.…
bijna gevleugeld
netgedicht
4.7 met 18 stemmen 325 ik ga binnen; het waait
rust door ramen, de levenden
en de doden
het vederlicht murmelt
langs gekleurde glasvogels, te midden van
zeeglans, het houden van
je staat gebogen zoals ik
eerder
in volgegoten schaduwen
van de dagstilte, veroverd door verleden
eeuwigheid
ik adem diep wanneer je hand
beroert en leg me neer,…
standvastig (A. Gormley)
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 194 staan op het strand
je tuurt -vastgenageld- over het water
een laag roest bedekt
je naakte, harde huid
de deinende golfslag valt stil in je hoofd
het wassende water dat niet van wijken weet
maakt je weerloze kop kleiner
het tandenknarsen van de tijd
de zeewind tart je zilte huid
een albatros landt zwijgend op je hoofd
niets en alles beroert…
LAIS CCV
netgedicht
4.8 met 5 stemmen 176 met schuim op de lippen, tong die taalbot
voos op brak beroert, wil men het haten.
oprispingen, pogingen tot praten,
alom galmt het zingevingsstreven.
inderdaad ligt met gaten omgeven
god's skelet bloot in de glim der kelen.
zo wordt verval tot hoogbloei verheven:
‘wij waren mooi, en wij waren met velen’.…
tango / el paseo
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 356 licht gepassioneerd klaagt de bandoneon
met klanken die de ziel schrijnen
gevoelens van verlangen
liefde en pijn vloeien samen
het trage ritme beroert het hart
de tweekwartsmaat daagt voeten uit
voor de ontmoeting van de dans, El Paseo
vioolmuziek wordt gedragen als poëzie
uitnodigend is daar het spel van de dans
om met de melodie in cadans…
Tederheid van wolven
gedicht
4.0 met 2 stemmen 6.385 Wij liggen in het gras
Op het Wolvenveld boven Vršac
Men zegt
Dat hier alle wolven
Zijn doodgeslagen
Tot op de laatste
Levend bleef
Alleen hun naam
Een soort dierlijke tederheid dringt
Vanonder opgeschrikt gras
En beroert onze ledematen
Lippen en bloed
Wij beminnen elkaar zonder woorden
Mijn jonge wolvin en ik
Naar Vasko Popa…
Kalender girl
netgedicht
3.8 met 22 stemmen 1.617 Lonkend naar het geheel
Zoekende naar waar
Sla ik jou open
Tastend is mijn oog
Adem beroert jouw haar
Geen catwalk zal je dragen
Mijn intens Rubens vrouw
Vol en wulps zijn jouw lijnen
Warm klam als pan en duin
Waar eb en vloed deinen
Geniet ik tot aan horizon
Gezicht in struikgewas
Smeltend in ademnood
Bemin ik jouw zinlijke massa…
in het ontwaken van de dag
hartenkreet
2.3 met 3 stemmen 824 het ochtendschemer hou ik tegen
als ‘k in jouw armen wakker word
en mij jou heel dichtbij dan voel
in ‘t vage donker zie je ogen glinsteren
tot zich de huid lustvol verwarmt
en warme gloed zich uitbreidt over ons
jouw hand beroert heel zacht mijn wang
terwijl je lippen hunkeren naar mijn mond
en ik jouw adem smaak
wij beiden ons verenen…
Eind in zicht
hartenkreet
3.3 met 6 stemmen 919 Mislukte operatie
Tumor
Beroerte
Zware revalidatie
Moeilijke tijden komen
Gaan niet
Lopen in elkaar over
Beheersen mijn dromen
Nooit eerder zo dichtbij
Zoveel pijn
Verdriet
Machteloosheid
Geen oplossing meer
Geen licht
Geen lucht
Enkel wachten rest weer
Even, een moment
Afleiding, een lach
Het kan nog, het mag
Denk niet…
Waarheid
hartenkreet
4.2 met 5 stemmen 1.337 de bloementuin is aardedonker
zelfs geen sneeuw die zacht glimt
in de uitgestorvenheid van de avond
ijzig beroert de wind mijn wangen
waar ben je
struiken zijn vreemde bruine schimmen
zonder weerkaatsing
zelfs niet van de somberheid
geen vogels, geen leven , slechts nevel
wat doe je
het tegelpad is hard en koud
gedachten dwingen een…
Etherische varens
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 71 Dit is de dag van de herfstkleuren
van de kleine grijze miezerregen
die zachtjes mijn gelaat beroert
mijn geest verdwaalt zich
zoals mijn voeten
dit is de wijd open wereld
ik ben de geluidloze man
Welhaast ongrijpbaar verplaats ik mij
doorheen de grijze mensenmassa
onzichtbaar, geruisloos
ik ben een geest, een fantoom
Ik ben alleen
helemaal…
Afscheid van Adèle
snelsonnet
4.5 met 6 stemmen 529 We zien Adèle voor de laatste keer
Ze heeft de episodes uit haar leven
Soms zoekend, soms verbrokkeld weergegeven
Inmiddels kan ze dàt zelfs amper meer
Het zijn gedachten die zo’n film omringen
Droef als een lied dat zíj nooit meer zal zingen…
belofte aan jou
hartenkreet
3.3 met 17 stemmen 1.550 als een lach in jouw ogen
mijn tranen beroert
het zachte van jouw stem
stilte brengt
jouw omhelzing in de nacht
mijn verlangen wekt
jij in al jouw pracht
mij de sterren schenkt
beloof ik jou elke morgen
dat vlinders nooit verdwijnen
sterren eeuwig schijnen
dromen in het leven
een bloem die niet verwelkt
licht door het duister…