Alle inzendingen over bewaren

Deze korte zin is voorgoed beland in 't gebouw, dat hetgeen is verscheiden, wil bewaren en kijkgenot bereiden voor wie het oude met liefde omrandt. Die kleine spreuk kan weleens wegdwalen onder weetgierig zoekende ogen of in vluchtige, verstrooide verhalen.…

O hart bewaar uw grootste goed! Wij worden zachtkens, zachtkens oud: Bewaar die glimlach van 't gemoed, Die stil-gedegen schat van goud - 't Is goud!…

..en in mijn geest bewaar ik steeds de herinnering aan jou aan hoe je lachte hoe je keek en aan wat je zo graag wou nooit zal ik nu die lach weer zien en je bescheidenheid maar in me blijf je wel bestaan ook al ben je "uit de tijd"..…

de grenzen van mijn dromen heb ik nog niet ervaren wellicht wil ik die onbewust voor het laatst bewaren ik loop dan wel de kans het moment suprême te missen door tussen droom en werkelijkheid mij in de route te vergissen…

dag en nacht die vlam die namen en dat vragen: bewaar me berg me muren hier murmureren niemand snoert nog Job de mond 27 januari Holocaust Remembrance Day…

De vredelievendheid van de mens lijkt te zijn ondergesneeuwd al doet iedereen de wens om vrede vooral te bewaren, ‘t zijn de onvredelievende figuren die het altijd weer weten te klaren, de vrede teniet te doen!…

morgen als buiten me roept de aarde geheimen verborgen houdt en knoppen hun belofte bewaren pluk ik alvast de lente - ik kan niet langer wachten - zomaar uit de lucht * voor jou…

beide bewaar ik als herinnering aan het kind in mij dat zich bij vlagen nog wel eens ontheemd voelt…

Een vershouddoos om kliekjes te bewaren Hét hebbedingetje bij Albert Heijn En nu er blijkbaar niet genoeg van zijn Heb ik weer voor Jan Joker lopen sparen Geen moestuinzaadje dat het bij mij deed De Wuppies heb ik nog niet eens compleet!…

ik heb mijn geschiedenis weten te wissen oude liefdes , met vergane vriendschappen heb ik versnippert alsof zij nimmer zijn geweest de doden bewaar ik even heb ik naar ze gekeken heel even en sloot ze voor altijd in mijn hart…

om de tijd op te vouwen als een vloerkleed in een doos van vergankelijkheid om de tijd te vouwen in de rimpels van het voorbije op te vouwen in mijn handpalm te bewaren kleine, kwetsbare seconden om de tijd op te vouwen in mezelf…

De Nederlandse vrouw wil niet meer baren Dat is voor haar een veel te zware pil Ze heeft geen zin in zogen en gegil Maar wil haar liefde voor haar baan bewaren Wij moeten geen asielzoeker meer hinderen Die vrouwen hebben meestal wel veel kinderen…

beide bewaar ik als herinnering aan het kind in mij dat zich bij vlagen wel eens ontheemd voelt…

Bewaar ze maar zolang je kunt. Over een paar dagen zal ze verwelken. Langzaam vergaan tot stof. Net als mijn liefde voor jou. Ik wil je nooit meer zien…

Die je naam weer laten klinken met de stem die hoort bij het moment dat ik bewaar in de echo die je dankbaar achterliet.…

De wind draagt je naam De zon streelt je haren De zee speelt eb en vloed in je hart Wil je voor mij, alleen voor mij je liefde bewaren Maak met mij vanaf nu die nieuwe start. Ik hou van je.…

religie, geen doel maar een geschenk dat men al of niet kreeg als middel om zijn vreugde of verdriet in vorm te kunnen uiten een aan ons bedeeld geluk om te bewaren en goed mee te doen dit noem ik God een grootheid die voor mij te groot is voor woorden…

zo vaak gevallen in scherven ver uit elkaar die ik voorzichtig oppak en aan elkaar plak ik bewaar mijn schervenhart nu voor haar lief, kom maar we gaan naar buiten het is droog mijn hart is klaar..…

Voel wanhopige twijfel als overdreven goedheid denk aan wilde gebaren van manuscriptachtig voelen wil o god bewaar me liefde ophangen aan het groot kapitaal en lach om de onmogelijkheid van mijn zijn.…

Of suffer nog: Iets in een kous bewaren? Geef mij uw ziel en pak wat tonnen mee. En heeft u meineed in uw DNA? Maak ik u topman van de NMa!…

Bij elke tegenslag of moeilijkheid Weet hij altijd zijn kalmte te bewaren. Maar wie hem mild een paraplu aanbiedt, Krijgt bits te horen: ‘Nee, dat wil ik niet!’…

De ochtend raakt je aan in licht en nauwelijks merkbaar gapen ik stop je in gedicht omdat ik wil bewaren je adem en zoals je ligt nog eventjes wilt slapen. -------------------------------------------- uit: De geur van natte meisjesharen (1987)…

Uw spaargeld gaat weer onder het matras Want Rabo vraagt straks negatieve rente Dus geld voor het bewaren van uw centen En voor uw hypotheek en voor uw pas En dat u moeilijk loopt zou kunnen komen Omdat u door de banken wordt genomen.…

beide bewaar ik als herinnering aan het kind in mij dat zich bij vlagen nog wel eens ontheemd voelt…

Je doet iets wekelijks met hart en ziel, En weken worden maanden, maanden jaren, Gelukkig heb ik iets om te bewaren, Met deze staat de teller op een ‘mille’. Maar morgen ben ik weer gewoon aan zet, Op naar het duizendeerste snelsonnet!…

naar z’n werk op de stoep gezet stiekem opruimen staat tegenover stiekem bewaren het is veelal een strijd welke een leven lang meegaat toch kan ik heel goed de boel de boel laten want ik ben toch wel een heel opgeruimd type!…

nog gering is mijn kleine lieve een zachte lach tastend in de niet voelende ruimte intens geeft mijn lieve in een onzichtbare stralende stroom het eeuwige in een mensendroom o kon ik het maar bewaren het grijpen of verklaren…

Ik wil je niet vergeten maar bewaren ver weg in een herinnering samen met de jaren die wij deelden met en naast elkaar ik laat je los sla de volgende bladzijde om van een ander boek met een zelfgeschreven verhaal…

We blijven vechten in Afghanistan Het kabinet noemt het een opbouwmissie En dat soms iemand terugkomt in een kissie Wordt wel betreurd natuurlijk, daar niet van De Kamer zal zich straks hier achter scharen Om zo de lieve vrede te bewaren…

met hoeveel hinkelen we niet tussen de lijnen van het leven tot we afgepeigerd in overheersende verwardheid het evenwicht niet langer weten te bewaren tussen krijtwit en zwart basalt de hel afdalen…