Alle inzendingen over bouw OR bouwvakker OR nieuw huis

Harde dreun jankende kreun t’s oud en t’s nieuw roept de gnoe. Dieren bijeen bouwen de bom de aarde draait in één tel om.…

Als de afstand groter lijkt wordt de liefde dieper in het onaantastbare vangende met je blik weet je weer wat pure verliefdheid is Het cement tussen de stenen van liefde die een huis bouwen van uiteindelijk geluk maar het onvermijdelijke verdriet ook een kamer gunnen een zijkamertje!!…

Te bouwen aan gedachtengoed daarvoor is het nieuwe licht gegeven.…

De maretak, het kruis, het leed dat toen geschiedde moest een nieuwe toekomst bieden. Een toekomst in geloof en diep vertrouwen waarop de mensheid echt kon bouwen, bouwen aan gerechtigheid en vrede geldt dit dan ook nog voor het heden? Pasen, een feest van menselijk genot geworden tot een lege dop.…

Wij mogen dan wel niet naar Mozambique Vanwege de kleingeestige kritiek Van lastige aanstaande onderdanen, Maar nu laat ik voor mij en mijn vier vrouwen Net zo’n mooi huis in moeders thuisland bouwen."…

zij hebben geleerd in liefde en vertrouwen een huis te bouwen nog spelen ze hun bloementuin als hemels paradijs maak ik ze wijs dat de wereld niet is wat zij lijkt zou ze graag behoeden voor knauwen in vertrouwen de barsten in het goede toch laat ik ze gaan zij zijn in staat om eindelijk op eigen benen te staan…

Ik bouw een huis van zonnestralen dat ik luchtig door Iris verven laat zij trekt haar kwast in lange halen zodat het in gebogen kleuren staat tussen het wit van wolken zo hoog omkranst het liefdevol en gastvrij in voortdurend begripvolle dialoog vorm ik veiligheid en maak vrij niemand hoeft bij mij te vrezen voor verdrinken of…

je klanken bedriegen woorden valkuilen in het duister tastend naar houvast nee ik vertrouw jou niet niet zoals ik weet dat bomen bloeien in mei niet zoals de kou bijt door mijn wollen wanten in de winter niet om op te bouwen drijfzand draagt het huis waarin ik woon…

Ben een wrak dat langzaam opgevreten wordt van binnenuit roest staal in jouw beton verbrokkel wat ooit eens begon weer bladdert verf van de ramen hout begint te tanen na haar duurzaamheid ik was voor tijdelijk kom nu naar huis in samen bouwen wij ons eigen thuis…

Regelmaat niet op te bouwen maar toch weer met stenen sjouwen in de hoop dat iets blijft staan. Morgen weer opnieuw beginnen weer de taak iets te verzinnen zodat eens dat huis blijft staan.…

Alsof ze bij de bouwmarkt zijn langs geweest, voor het raam is het een groot feest van vogels die aan het bouwen slaan. Ze piepen, nee joh, die moet recht en die ander ertussendoor, hij kijkt op en zegt; je doet het dalijk zelf maar hoor!…

Lief kind, jij tintelt nog van levenslust 't is of iedere nieuwe dag je kust blijf jij maar rein en onbedorven leef jij maar verder zonder zorgen. Maar ik benijd je zo, lief kind omdat ik steeds weer in je vind wat nimmer meer van mij zal zijn.…

welnu achter deze gevel komen woorden tot leven zoals destijds bij de bouw de metselaar dit huis liet groeien steen voor steen zo maakt de dichter met zorg de juiste keuze woord voor woord…

dus laat de tijd telkens terug komen tot we oud zijn en voldaan laat de tijd hier komen wonen voor we verder gaan ik ben niet bang op jou te bouwen anders heeft dat ook geen zin jij hebt al mijn vertrouwen zonder jou geen nieuw begin…

Boeren wonen hier nu nog Terwijl de bouw maar verder gaat Het wordt levendiger doch Gelukkiger is niet 't resultaat Een boer kijkt moedeloos toe Het sneeuwt nieuwe gezichten De wereld wordt nooit moe Van andere gedichten…

Ontbied de bouwvakker uit de ivoren toren van het hospitaal, om dicht te maken wat ooit uit z’n voegen is gebarsten, te hakken met z’n houweel naar de oorsprong…. Stapel opnieuw met mij die stenen de ondersten bovenal en kijk hoe ik blijf graven, pa zolang er aarde is in mij; draag me als ik val.…

Ik heb de blauwdrukken in brailleschrift besteld in cryptogrammen omgezet en met geweld ontdaan van wat de wet als richtlijn stelt Komaan laat ons een huis in vrijheid bouwen met hoge ramen voor het licht En zonder sloten want in blind vertrouwen doen wij geen enkele deur meer dicht De kamers hebben ijle witte wanden met een plafond…

op te bouwen lege handen wachtend thuis tranen, bloedsporen en verdriet voor je ouders en geliefden vijf mede gewonden ver van huis ik klaag aan de wind fluistert wel wie…

kom, hoor de voetstappen van hen die aan de vrede bouwen rustig en vastberaden gaan ze doelbewust maken ze verschil hoe goed is hun goed-nieuws-gesprek hoor die voetstappen brengen wonderschoon klinkende toekomstmuziek…

Het nieuws, waar alle kranten vol van staan, gaat deze dagen over strijd en haat in Syrië en in het Kalifaat. Het houdt niet op. En ik? Ik roep ontdaan: Vergeet die mannen die hun staten bouwen. Hoe gaat het met de kind’ren en de vrouwen?…

Echt alles wat er fout kon ging er fout, Daar bij het nieuwe vliegveld van de buren, Waardoor de bouw ontzettend lang ging duren, Als het geopend wordt is het al oud. Één zekerheidje zijn ze daar nu kwijt: Niemand spreekt meer van deutsche gründlichkeit.…

Een nieuwe Kuip stond er op het program, Die BAM en Heijmans samen zouden bouwen. Die hangen uitgeteld nu in de touwen, Daar dat er op het laatst toch niet van kwam. Die BAM is ook met gasaanleg belast, Ik houd mijn hart met beide handen vast.…

Wij bouwen aan onze dromen. Wat wij ons zelf beloven geeft vertrouwen voor een nieuwe start. Bij een tegen beter weten hoort soms een bij de neus genomen, omdat hoop te vaak met de werkelijke uitkomst wordt verward.…

Zoveel dat ik nu nog niet zie, maar dat gaat groeien en gaat leven; is ergens nog de droom gebleven van nieuwe hemel, nieuwe tijd, van nieuwe kansen, echt bevrijd de velen die naar vrede vragen... wanneer zal toch die tijd gaan dagen? Ik weet het niet, maar wil vertrouwen dat we hier samen toch aan bouwen.…

Ik heb een land, jij ook waar we beiden ook van houwen ik ben daar geboren, grootgebracht en heb het helpen bouwen. Ik heb een huis, jij ook waar ik in wil blijven wonen. Ik heb een leven net als jij dat ik met Vrede wil belonen!…

het is niet door de regen dat ik een huis bouw rondom een rusteloze gedachte noch door het vilten mos - een trage stroom die stenen streelt- het is niet omwille van het gesuis dat sluimert als een sombere wolk tussen kale muren en verspilde tijd het is om het geluk te vinden -een gevleugelde liefdesdrift geborgen in een onvergankelijk…

Zouden we niet samen een huis, een wijnkelder en een leven bouwen? Ik wil niet huilen maar ik zie onze bladeren bruiner worden en ik kan niet meer. Ik wil niet meer. Niet meer alleen. Want we zouden alles samen doen, maar vandaag kan ik slechts huilen om een bloem die leek te bloeien maar uiteindelijk ten onder ging.…

Kijkend in jouw nieuwe oogjes wilde ik winnen jouw vertrouwen en je het gevoel gaan geven, dat jij altijd op mij kan bouwen. Jij volmaakt nieuw mensje, door god aan mij gegeven.... Die dag was ik doordrongen, van het wonder van het leven.…

toen de wolken waren opgetrokken het gebonk van bouwen enkel nog vaag naklonk aan het einde van de toegestroomde mensenschaar werd het zichtbaar - hemelhoog het is een boom, riep er een, en inderdaad, het was een boom, het is een huis, vond een ander, en ook dat was waar het was zelfs zonneklaar dat het een winkel was, een reiskantoor…

welnu achter deze gevel komen woorden tot leven zoals destijds bij de bouw de metselaar dit huis liet groeien steen voor steen zo maakt de dichter met zorg de juiste keuze woord voor woord…