12121 resultaten.
Visioenen en dromen bewaak ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen
met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet.
Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar
vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar.
Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt
mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt.
Toch hoor ik ook bij tijd…
Blij met de opkomende maan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 Is het deel van de complexiteit van leven
eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven
Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn,
het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn.
Ik leunde vandaag wat op de tijd
en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt.
Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader
een lader van je gemoed…
Bergen geheid soms eenzaamheid
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 48 Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden,
verneem ik woorden van zuid en noord,
als door een open poort zie ik de grote beer
naast de kleine ook diep in slaap iedere keer.
Zie ik slaperige andere sterrenpracht
gedurende de lengte van menige nacht.
Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen
vanuit de maan als het desolate wit,
naast…
Door stilte kan het opwellen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was
en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben.
Moet je eerst oud worden en kunnen lijden
om over andere tijden te kunnen belijden.
Het is zien, horen en voelen van leven.
Het is ontdekken en ontleden van het zuigende
ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang
rood oranje en roze durven dragen…
Een Leven met verdriet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 18 Een Leven met verdriet
Wat ze je ook aandoen
Doe dat bij een ander niet
Een Leven met verdriet
Een Leven met pijn
Het kan niet alleen maar roze geur en manneschijn zijn
In het leven zit het mee of tegen
Na de zon komt altijd regen
Er zijn vette en magere jaren
Een Leven met verdriet
Maar ooit daar moet je in geloven
Ligt er ook iets…
Helft
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Ik heb twee gezichten
Één is altijd blij
Ik lach, ik ren en ik spring
Maar dit is maar een deel van mij
Je zegt dat ik zwak ben
Dat ik mij aanstel
Voor confrontatie weg ren
En dat klopt ook wel
Dat komt door de andere helft
Die met pijn en verdriet
Die is alleen van mij
De helft die jij nooit ziet…
Een handvol zand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Een handvol zand:
Met een hand vol zand begon haar pad van leven,
onwetend wat ze zou beleven.
Met haar hand vol zand bouwde ze luchtkastelen,
dromen brachten haar een verre toekomst zonder verleden.
Haar ogen konden glinsteren als sterren in de nacht,
ze straalden hoop, liefde en pracht.
Ze danste op de tonen van het lied,
dat vreugde…
mijn kameraadje
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 3.316 Als ik jou zie dansen
kleurt mijn zwart in vrolijk geel.
Een streepje muziek, niet meer te houden,
geen beweging je teveel
Toch schuilt er onder dat vrolijke
in jou een groot verdriet.
Doch mensen die je niet kennen,
merken dat "droeve" niet.
Ik wil je zo graag helpen,
ik weet alleen niet hoe.…
Cirkel van liefde
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 381 liefde onder, naast of boven mij
beroer me met jou vleugeltippen
om samen te duizelen op hemelhoogte
en rusten op een aardse bloem
jij slaat de akkoorden op mijn woorden
en samen zingen we het refrein
hoe groot is de vreugde van het samenzijn
in die nimmer aflatende dans van de
eindeloze cirkel van leven dat geen einde kent
laten we immer dansen…
bekvechten(tanka)
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 282 ik ken er maar twee
beiden boven de tachtig...
als ik hen bezig
hoor, lijkt het alsof ik naar
zevenjarigen luister!…
Het zijn van tegenpolen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 ik voelde zon
maar zag hoe
wind vriezend door
de schaduw gleed
je warme ogen
namen me mee
ik pakte je handen
wist de kou die jij leed
lichaam spreekt
zonder woorden
de taal van samen
in elkaar bekoren
liefde en verdriet
dansen leven in balans
als een lentezon die vriest
in het zijn van tegenpolen…
Steunzolen Blues
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 248 Ik zou gaan dansen
Gaan dansen met haar
Ik zou gaan dansen
Gaan dansen met haar
Zaterdagavond
Met zo'n mooie meid
Maar het kan niet doorgaan
Ik ben mijn steunzolen kwijt!…
Verloren
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 569 Zo, n verdriet om jou
En mijn verloren dromen
De schemer in mijn kamer
Weerkaatst diep in mijn ziel
In godsnaam hoe kan het
Dat ik zo diep viel
Ik zal je beeld moeten wissen
De herinneringen verdringen
Zodat ik op een dag
Weer kan dansen en zingen
En dan, verlost van alle pijn
Zal ik pas mezelf weer zijn…
Voor wat me 't diepste raakt
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 501 Voor wat me 't diepste raakt
vind ik geen woorden;
ik kan de rimpels van mijn ziel
niet zien
noch ook haar glanzen óp doen lichten
door een lied;
het stil verdriet
dat me ook nu weer vergezelt
wordt wel getemperd door een lieve najaarszon;
maar hoe de vreugde
ooit begon,
ik heb er 't raden naar
en schilderen kan ik niet,
noch dansen doen…
Charlie en de zijnen!
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 150 Je wordt pas
echt gehoord
echt gelezen
pas
echt gezien
als je er niet meer bent!
`Je suis Charlie´
echt!…
Verdriet, groot verdriet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 201 Er zijn iets grotere verdrietjes, ze nemen
meer plaats in beslag, maar dat is omdat:
je niet eerder zoveel verdriet zag!
Dan is er het enorme verdriet,
denkend: dat overkomt een mens niet,
is fout gedacht want echt:
Het overkomt iedereen, goed of slecht.…
Vreugde- en verdriet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Vlak naast elkander liggen ze
vreugde- naast verdriet
de traan die biggelt
verraadt het antwoord niet.
Of je verdriet, verlost
door een traan te laten vloeien
of een lachbui die hetzelfde kost
vlak naast elkander
't Is de emotie die 't 'm doet.…
Wat zaait het leven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 62 De buitentemperatuur is nog niet laag genoeg
slootwater in plaats van ijs omringt de boeg.
De dag voelt als grote rimpeling in de sloot
een die ons alvast laat ruiken aan de dood.
De wintermaanden hebben gedragen en gebaard
hebben ons als voorjaarsboden aangestaard,
wensen nu eveneens met het daglicht te spelen,
al wilden krokussen deze zonnestralen…
Levensdans
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 49 Dan houden wij onze handen soms over de randen
tijdelijk over de randen van het dagelijkse bestaan,
dansen apart in ons eigen tempo onze unieke levensdans
later in een grasveld van de tijd, later in eigen tempo met vlijt.…
Rode Tranen
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.029 Een engel, stil, haar hoofd gebogen
Puur en zuiver in haar zijn
Zwarte doeken, rode tranen
Ze voelt een diep intense pijn
Huilen is haar stille antwoord
Op haar lijden en verdriet
Ze wil graag dansen, zingen, leven
Ze wil wel maar ze kan het niet
De Duivel uit haar diepste wezen
Troost haar in haar diepste pijn
Daar waar God haar heeft…
Druppels honing
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 137 Mooi is muziek
geluk vinden
in een lied
van je één twee drie
hop - sa - sa -
of we dansen de
latijns - amerikaanse
cha - cha - cha -
met gestolde gedachten
bevroren tranen
scherven
van stil verdriet
dwalen
door winterwouden
in woordschalen
vergaren
poëzie
vol hoop
geurende bloesem…
Dans
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 155 De ongenaakbare oude zee
zal niet met je dansen
In zilte nevels danst zij weg
met de geesten van de dood
Haar rusteloze danse macabre
met donkere despoten van de nacht
De wind blaast onweer in de wolken
strijkt over het hart van de storm
De oude gulzige zee
zingt van zwarte diepte
Van saudade dat vreemde verdriet
van zee en…
je woorden dansen niet
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 910 je tekens kan ik
niet meer lezen
je schrift verdwijnt
in beelden die
ik niet begrijp
je wijkt als ik
je nader en spreekt
in een verkeerde taal
de woorden dansen niet
maar breken allemaal
je ogen lachten
als ik bij je was
nu tasten ze me af
ik weet niet wat je ziet
maar voel intens verdriet
je hand beweegt
maar streelt niet meer…
Vrij zijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 372 Een vogel slaat zijn vleugels uit
Laat zich dragen
op de handen van de wind
Het enige van waarde
is dat hij zijn vrijheid vindt
De stilte kunnen horen
Zacht dansen met het leven
Heelt verdriet en pijn
Laat vergeten en vergeven
Niets meer willen
Alleen maar zijn
Zoals de vogel op de wind
Waarom moet een mens
vaak eerst hard vallen…
Haar verdriet is mijn verdriet
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.176 Haar hoofd zo vol van zorgen
en het hart zo vol verdriet
ik kan alleen haar tranen drogen
maar problemen oplossen niet
Het is me echt zo zwaar te moede
wanneer ik haar verdrietig zie
een arm om haar schouders leggen
haar hoofd huilend op mijn knie
En mét haar huil ook ik mijn tranen
heb net als zij slapeloze nachten
'k heb nog steeds…
verdrietig verdriet
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 573 het gebeurde zomaar
het leven in gesleurd
op de wereld gepleurd
en daar sta je dan
met vraagtekens,
waarom ben ik hier
je verdedigt jezelf
met woorden
gehoord worden,
zou mooi zijn, mooi gaan
ik ben mijn ouders dankbaar
en ik haat ze…
Wanneer ik in de aarde word gelegd...
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 178 Een zonovergoten zondag, met wind die
het licht doet dansen door de ramen;
weemoed wordt geboren want morgen is
het al oktober: de bladeren gaan vallen en
heel de herfst kondigt zich aan, met regen
en stil verdriet, met afscheid en woorden die
niet meer gezegd zullen worden, te laat
om alles nog in te halen, goed te maken.…
Wat mag nog komen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 Hoe lang de week, de maand het tijdloze
verdagen kan, ik heb geen weet.
Geen weet of zelfs de lupine bloei
doornen van rozen wellicht gehaald worden.
Nu schort er even niets, niets meer of minder
er is een serene rust zonder rare hinder.
De jaren en maanden hebben al vele schaduwen
talrijke vogelvluchten en blauwe luchten
in ons en onze…
Hoe sterk ben je
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 275 Hoe sterk ben je
wanneer
je niet meer rouwt
maar kunt vieren
dat jouw dierbare
geleefd heeft
en voor altijd
aanwezig is
in jouw hart…
Mag ook ik even
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 66 Mag ik je schouder om even op uit te huilen,
wees maar stil nu gaan de woorden toch verloren,
ik wil eigenlijk alleen maar even voor verdriet schuilen
nu kan ook ik woorden van troost even niet horen.…