inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 70.847):

Levensdans

Het glinsterde en glom vandaag in het firmament
het lot is er geland en heeft er eventjes wellicht
onverplicht toch heel kort een hart verpand
tussen de seringen en sneeuwklokjesboom aanbeland.

Oh mensenkind met je smalle snuit
liefde komt er soms op die tedere manieren uit.
Er zijn zoveel soorten vreugde naast ook verdriet
die een ander steeds zo of net even anders ziet.

Er zijn dingen die de grond intens kunnen beroeren
elders andere zaken waar men naar kan loeren.
Dan staan wij als mensen af en aan in evenwicht
wellicht als vereniging die hernieuwd wordt opgericht.

Dan houden wij onze handen soms over de randen
tijdelijk over de randen van het dagelijkse bestaan,
dansen apart in ons eigen tempo onze unieke levensdans
later in een grasveld van de tijd, later in eigen tempo met vlijt.

... Serie vreugde schenken
Vandaag draaiorgel voor een terminaalzieke gehuurd om hen nog even op te laten dansen ...


Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman

Schrijver: annemieke steenbergen, 2 mei 2020


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 49

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)