inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 23.020):

Vrij zijn

Een vogel slaat zijn vleugels uit
Laat zich dragen
op de handen van de wind
Het enige van waarde
is dat hij zijn vrijheid vindt

De stilte kunnen horen
Zacht dansen met het leven
Heelt verdriet en pijn
Laat vergeten en vergeven

Niets meer willen
Alleen maar zijn
Zoals de vogel op de wind
Waarom moet een mens
vaak eerst hard vallen
voordat hij dat belangrijk vindt


Zie ook: http://www.transsilvania.nl

Schrijver: Silvana, 5 november 2008


Geplaatst in de categorie: vrijheid

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 372

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)