Alle inzendingen over diamant OR verraden OR champagneglas

voor mij bent U een diamant met ontelbare lichten en kleuren bent U blauw en dan weer rood lichtgeel donkerviolet bent U in oplichtende ogen zonnestralen bliksem bent U als schittering zo vaak anders dan wij verwachten (uit de bundel tot leven geroepen)…

't Zijn dropjes uit een bron, Die eindigt, noch begon. De mens wil gaarn sierlijk zijn, Door diamantsteen, of robijn, Opdat zijn rijkdom zij geprezen: 't Was beter dat hij 't recht begon, Om eens te blinken als de zon, Dat zal een andre schoonheid wezen.…

Kom, Turbo, zet de vliegmachine aan Een miljardair die Govert Goudglans heet Vond deze week, zo zegt ‘ie, een planeet Die puur uit diamant lijkt te bestaan Maar hoogmoed komt natuurlijk voor de val Daar heb je Donald en de neefjes al…

Op amper 4000 lichtjaren valt grote rijkdom te vergaren. "Kom, teken nu hier" aldus mijn bankier "voor ons ultieme pensioensparen !"…

Saffier noch diamant, laat staan smaragd, of welke edelsteen je maar verzint, met ik weet niet wat voor toverkracht die bij de eerste aanblik elkeen verblindt, ik ontken hiervan geenszins de pracht die zich natuurlijk daarin bevindt, maar die ik toch zoveel minder acht dan de vrouw, door mij bemind. In waarde overtreft zij ieder ding.…

Schitterend als diamanten, zo blonken die ogen van jou. Waarvan ik de scherpe kanten, wel even afslijpen zou. Ik heb me erin kunnen verdrinken, tot op de bodem van je ziel. Maar toen kreeg ik te horen, dat je op iemand anders viel. Opeens zag ik je ogen van een andere kant, als van een ongeslepen diamant. Ruw en zonder enige glans.…

Op haar diamanten jubilee maakte het adellijk panoplee de Queen apetrots. Maar die apenrots hield 't Spaanse Hof van het diner…

Meer dan woorden spreken daden die de ware geest verraden.…

Gespitste oren verraden in het grasland een waakzaam konijn…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

De dichter pleegde aan zijn tong verraad: hij had zijn hoorders naar de mond gepraat.…

Ogen Je mag me voorlogen O, ja het is liegen Maar dan verraad je me niet, je verliet…

Het leven of het verraad? De boom /overwint, des levens amen.…

grijs verleden kleurt mijn dagen tijd schuurt mijn herinnering ben verdwaald in lege dromen troosteloze mijmering plat betreden zijn de paden van het hemels paradijs voel mij tot het bot verraden maar mijn hart vindt geen bewijs…

Zijn ogen dralen in versleten waarheid waar onschuld zwijgt geveinsd in zijwaartse blikken Waakzame cellen dragen haar naar zekerheid het helder weten van verbloemd verraad…

Een eeuwige stroom dreigt over te gaan in de kater van de eeuwige haast dammen dwingen in de plannen kabbelend water tot verleden als onbelangrijk weggezet het heden laat zich daartoe winnen wij zijn aan zet maar wassen onze handen in de stroom die Judas spiegelt…

het pad van vriendschap en vertrouwen slingert zich blind langs klip en kloof over rots, ruw en onbehouwen, in woestenij en diep geloof door dorpen van een goegemeente langs wegen, aders met een ziel verhard met eerlijke gesteenten van volle waarheid, vast, stabiel helaas, soms wordt het bermbrandlopen of daagt een onverhoedse kuil die…

De beet van een spin tussen slaap en ontwaken Twee lege kopjes op jouw nachtkastje Misselijk, ziekmakend, om te kotsen totdat ik leeg en rillend achterblijf, eenzaam Dromend van mijn rode haar dat ik pluk voor pluk kwijtraak totdat er overblijft, stille paniek Een eenzame duif die overmoedig dichtbij landt, de boodschapper Jij die langskomt…

De nacht ontkleedt mij in een stille wake tot diep in de broosheid van mijn poriën die eens werden gevoed door het naakte pantheïsme die de vleugel was die mij droeg doch de gesel die mij tartte zag ik niet als de gesp die mij verbond met het verlangen om eeuwig trouw te zijn aan die vagebond die mij verried en de deuren wou forceren…

Elke krater door één reuzenstap gemaakt maakt stinkende wonden en verandert geluk in haat, verterend het voelen het verlangend bedoelen vernietigend elk teder woord er is niets dat dan nog baat... Oorlog is slechts zelfverraad!…

Hij nodigde me uit voor een gesprek, maar voor dat het zo ver was zette hij me eerst eens flink voor gek, de verrader. Ik was niet boos, moest lachen daarentegen, want ik wist, hij had door zijn beroep, toentertijd veel last van hersenroos gekregen Net als die deerne die me eens uitnodigde voor een gedicht, ik bleef er zeven weken slapen…

Ik had zo graag ze dit verraad bespaard, maar soms is men zijn eigen tegenstander en gooit men weg wat beter was bewaard.…

er glansde vreugde op de Dam ze sprak uit ogen, open naar de hemel en men eerde blij de vrijheid een geweerloop blonk zijn koude staal stonk zwaar en schoot een vloek over de mensen uit in elke ruit rondom spiegelde het kwaad…

Een kus van verraad; historisch bij monden. Een vals vertrouwen dat niet berust op goede gronden. Ten onrechte blijkt de goede overtuiging een wang te hebben toegekeerd en pas later met een beschadigd vertrouwen op zijn schreden te zijn weergekeerd.…

Oude vrienden blijven hun idealen altijd trouw: de vriendenkring wordt niet van het pad geraakt, aan hun vriendschap pleegt niemand ooit verraad.…

Hoera, de coalitie lijkt weer één Het leek er deze week om te gaan spannen Vanwege Christianne’s stikstofplannen En toch bleef Rutte IV weer op de been Maar weet, eer u de haan zult horen kraaien Zal Wopke het regeerakkoord verraaien…

is eeuwig verdreven Een stenen muur om haar gebroken hart Door geen mens te doorbreken Geen wezen op deze aarde Zal haar hart nog doen weken Een poging tot bezinning Wordt nog voor aanvang afgeslagen Haar oren zijn gesloten Ik hoef haar niks te vragen Dus vanaf een afstand Sla ik haar gade Kijkend naar iemand Die in de liefde is verraden…

zonsopgang in september mistflarden drijven over gras een vaalbruine spin draagt een kruis er vloeit kleffe zijde uit haar tepel ondersteboven wacht zij in het web gif sluimert in de holte van een kaak trilharen meten elke gril van de wind elke loze vliesvleugelslag maar de druppel glinstert en verraadt haar plan…

"Wie zegt mij dat het verraad niet herleeft in een ander land? waarom vluchten uit weerzin en leed, waarom hopen dat men vergeet wat de ziel heeft doorstaan en gemerkt? slechts zolang de herinnering nog werkt is mijn leven mijn eigen bezit, onverschillig of het bestaat uit vervoering of nederlaag.…

slangachtig wegdraaiend van staccato ritmes, ingehouden ritmes van majeur naar mineur en terug benam het haar de adem alsof haar hart verstild in witte boezem van ijs en sneeuw niet meer rood kloppend wachtte op de verlossing van de lente een hart dat wachtte op de verlossing van de ware liefde het maakte haar bang haar hart een verraden…