12473 resultaten.
Dijk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 161 Stel dat ik een dijk kon vormen
van korrel, zand en slijk en wormen
van minuscuul..tot groot en hoog
zag grassen groeien,
kon horen schapen blaten
koeien loeien
voelde hoe hun poten stampten
om mij breder sterker
en lag naast het kronkelende water
zag boten varen
wolken drijven,
stormen weer bedaren
ik zag hoe huizen op mijn dijk
hoe…
De dijk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 Om met een hoofdletter te beginnen
Ben ik iets te klein
Deze legendarische band
Ze stoppen en dat doet pijn
Als een rode draad
In gekleurde klanken
Door het leven
Laten we ze bedanken
In een schouwburg genezen
Van een krankzinnige tijd
Het is voorbij
Het kent geen spijt
Elke dag valt iets te vieren
In het klein en in het groot
Geschiedenis…
Niets anders
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 555 Ik reikte ver over
naar wolken in water
zag hoe ze deinden
dichter bij mij
om nèt buiten bereik
van mijn hand
te vervagen
mij bleef niets anders
dan leegte te dragen
in verlangen naar
dichter bij jou…
Overvaart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 Een gevonden steen uit verveling
in het koude water gegooid.
Als dijken hoog boven water staan
verbreedt de rivier zich tot zee.
Schepen komen en gaan
maar nemen niemand meer mee.…
Waterschapsverkiezingen
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 289 Ons water komt van Maas en Rijn en regen
De stoere dijken waken als soldaten
De dijkgraaf houdt elk gaatje in de gaten
Wat nooit gebeurt…ik kwam zo’n kerel tegen:
Hij zei: ‘Ik heb een goede vraag verzonnen.
Wie heeft er in uw waterschap gewonnen?’…
In z'n element
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 De zon
in z'n element
speelt in en op
het stromend water
z'n koninkrijk....
'Nu' wordt niet later
het uurwerk
in de klokkentoren
staat zelfs stil
Alleen de rivier
houdt z'n monoloog
deze zondagmorgen
geen sterveling op de dijk.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
GRONINGEN, het weide land
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 933 Huisjes op de dijk met wilde tuinen,
waar ik wel eens doorheen wil struinen
verfrissende wind door mijn haren
naar heldere vertes staren
Daar sta ik, blik op oneindig
Ik wacht op dat moment dat ik vangen wil
Ik zie geen verschil
Verder is het stil
Geen auto’s, geen treinen, geen fabrieken
Geen massa, geen wind, slechts molenwieken
hier…
MET VLEUGELS
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 425 Ze staat hier en kijkt om zich heen
en wiegt haar heupen op weelderige klanken
Ze neuriet wat en gaat zitten
met haar teddybeer op haar schoot
Ze sluit haar ogen en geniet van de muziek
die alleen klinkt in haar hoofd
De wereld gaat aan haar voorbij
langzaam vanuit haar dromen
Ze heeft een heerlijk leven
maar vliegt weg naar vroeger
naar…
Roos
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 402 Nog zachter dan een zedig streelgebaar
Ontvouwt de roos haar vurig rode kroon
Haar volle blaad’ren in het ochtendschoon
Dodijnend door een zoele zucht aldaar
De doornen deren niet haar zoete toon
Zo vredig vlammend deze tijd van ‘t jaar
Hier breeduit bloeiend, licht, helder en klaar
Zulk woekerende weelde; ongewoon!
Deez’ schone schijn,…
naar de overkant
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 586 dit strakke land
met akkers stug en stevig
en sloten als een streep
tot aan de horizon
vermoedt het kabbelende water
waar schapen wollig
grazen aan de dijk
zachtmoedig en onwetend
van deze volgepakte veerboot
die 't wolkend eiland meer
en meer in zicht brengt
op de vaart van wind…
Drenkeling
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 142 Wie zo ernstig is beschadigd
kan het litteken weerspreken
slechts door falen en gebreken
is de dichter begenadigd
wie van woorden is verzadigd
mag de blinde vlekken lezen
want door vragen, stom gerezen
is de dichter begenadigd
wie zich tot drenkeling verwaardigt
beschouwt het leven als een stunt
als water naar het laagste punt
is de dichter…
ogenschijnlijk light-verse
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 390 deze dichter
is een zwichter
hij doet water
bij de wijn
dan lijkt het
vers veel lichter
en doet het
niet zo'n pijn…
Grensland Lauwersoog
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 220 Wil missen, en dan de dijk op
Naar het groene gras waar ooien
Hun lammeren zogen, en zij niet eens boos
Zijn als wij tussen hen door
Voorzichtig de dijk oversteken naar
Het duinland met zo veel verschillende
Bessenstruiken, grensland tussen
Oud en nieuw, zand en zout water,
En dan het orchideeënpad dat
Ons kilometers door het landschap…
Zeeland
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 144 Westerstormen beuken op de dijk,
woedend sist het water in basalt.
Klompen klossen op de klinkers. Kijk,
scheldt de wachter tot zijn God, hier valt
geen strijd te winnen. Harder dan hard
is de steen, onwrikbaar blijft de sluis.
Doggen jagen ieder die mij tart.
Zeven vromen stierven in mijn huis.…
in crisistijd
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 291 in crisistijd doet ook
de dichter water bij de wijn
hij schrijft zijn gedichten compacter
gebruikt het papier zuiniger
en kiest zelfs in woordgebruik
duidelijk voor soberheid
zo draagt de dichter solidair als hij is
zijn steentje bij in de strijd
tegen onnodige verkwisting…
RITJE
poëzie
3.0 met 5 stemmen 571 Zij droegen róse hoedjes
op roodgeverfde snoetjes
en voeren langs de dijk.
De sleepman had een zweepje, slap,
en zweepte 'hurt' bij elke stap
van 't paardje op de dijk.
Zij hadden gouden zon gehuurd,
en 't tuigje was zo blank geschuurd
dat voerde over de dijk.…
Ganzenvlucht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 460 In volle vlucht
door de vroege lucht
als jachttoestellen in een formatie
vliegen ze in het vredesteken
elke vleugelslag met een gratie
die de kribben doen verbleken
Het kale water
weerkaatst gesnater
de sonar van de ganzengroep
de uiterwaarden liggen leeg
langs de rivier een groene stoep
de dijken als lange rollen deeg
Eén schamel schot…
Geen einde aan
netgedicht
3.0 met 78 stemmen 9.399 de zon ging onder
maar wij bleven staan
op de dijk in het gras
aan het water verloren we
elkaar in de ogen was het blauw
nog dieper
en de wereld ging voorbij
terwijl we toekeken
en de tijd verdween
niet was blijven plakken
de horizon was daar
terwijl we groeiden
aan elkaar…
Waarheid van de leugen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 245 Vertekening van de werkelijkheid
Verbeelding van de waarheid
Verdediging van de trots
Veroordeling van de onschuld
Verspreiding van het slechte
Vernietiging van het eigen
Wij, die zijn ondergedompeld in het onjuiste
Verdrinkend in de de diepte van het vloeiende
Water als normaliteit
Doorgebroken door de dijken, om de mensen te bereiken
Onwetend…
basalt H.C.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 382 in de woeste, bezeten kop
teistert het spookhuis van de kindertijd
basaltblokken houden onwrikbaar de wacht aan de dijk
onstuimige kleuren spatten uiteen
gaan over in het wijde water
woeste verfstriemen belagen het doek
golven slaan in dikke klodders op het strand
alle remmingen kwijt…
Spiegelbeeld
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 114 Het heelt
het spiegelbeeld
van bomen
populieren die
het Brabants landschap sieren
Nooit verveelt
de zoom van de stroom
oever en wal van rivieren
Ze doorsnijden
er Brabant
met 'z'n hebben en houwen':
de dijkjes en dijken
schutten en sluizen
ettelijke gemalen
vertellen de verhalen
van strijd en verweer
tegen te hoog water.…
Benedenrondje IJsselmeer
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 164 Na de lange dijk in bochten gewrongen,
belandden we bezweet op 't Muiderstrand,
waar we verkoeling in het water zochten.
Over de Muiderbrug
wilden we naar de dijk terug
en via 't slot, de haven en terrassen,
was daar het groene dijkje tussen schapen, plassen,
vonden we de brug over 't IJ: het uitzicht wijds!…
Onder een verdwaalde steen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 471 de nacht
onaangeroerd, vertrokken
met de trein van half zeven
onder het gebladerte te volgen
de nacht
ontkleedt de dijk van oude wilgen
en verschrompelde schaduwen
het water
de golven vormend
dreigen onder spiegels
waar ijskoude dromen beven
het water
breekt de strijd tussen
leven en dood
de beelden
ik hou teveel van ze
woorden…
koudbloedig
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 75 Landschappen van water worden geknecht.
In de verte rijzen obstakels.
Van zeewering tot dam tot dijk
Het water beukt schuimbekt spat.
De smaak van zout dringt door
tot op de lippen, tot in de huid.
De geruchten over uitverkochte vis
in het dorp spoorden ons aan.
Laat schaarsheid mensen hard lopen?
We zeggen van niet, we lopen harder.…
Peinzen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 665 Vraag me niet waarom de regen valt
ik kan geen antwoord geven
hoelang de zon de aarde warmen zal
en alles laat herleven
maar als de wind het koren streelt
of water stuwt over de dijken
zal ik met een oogopslag
de diepte van je ziel bekijken
en vind ik daar een wederwoord
dat terugblikt op het mijne
stel dan nooit geen vragen meer
maar…
zotheid
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 107 het gras in zomerkleed verkleurt
de dijk
aan één kant water, aan de ander
wast een plas wat witte vogelveren
en een oude zwaan
staat op de weg
haar borsten blootgelegd voor
kroost en warme handen
bij het komen en het gaan der tijd
weet ze, dat -haar zorg ten spijt- het gras
naar koude winters geurt…
alles gaat over
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 124 een kleine valk
scheert klagend
over witte
huisjes aan
de dijk
tussen land
en water de
populieren
ruisende bakens
met trillend blad
de brede rivier
verdeelt het land
gedreven stroomt ze
door het landschap
naar de open zee
alles gaat over
in iets anders
wortels en vleugels
steeds verder
terug in de tijd…