Grensland Lauwersoog
Lauwe lentebries verwarmt mijn gezicht,
Wangen die gloeien gaan van zoveel buitenzijn
Waddengolfjes die kabbelend
Tegen de zeedijk van onze late jeugd
Zachtjes hoorbaar in stukjes slaan;
De grilk die stiekem met ons meeloopt
Onderaan de dijk, en wel goed uitkijkt
Dat hij niet te dicht bij ons komt,
Maar die ons ook voor geen goud
Wil missen, en dan de dijk op
Naar het groene gras waar ooien
Hun lammeren zogen, en zij niet eens boos
Zijn als wij tussen hen door
Voorzichtig de dijk oversteken naar
Het duinland met zo veel verschillende
Bessenstruiken, grensland tussen
Oud en nieuw, zand en zout water,
En dan het orchideeënpad dat
Ons kilometers door het landschap leidt
Waar de eenling en de massa zichtbaar recreëert
Terug naar de haven waar vissers vertrekken
En aankomen in altijd durend ritme
... Wandeling langs de dijk van Lauwersoog, met zicht op Schier, zaterdag 17 mei 2014. ...
Schrijver: Bert Weggemans, 19 mei 2014Geplaatst in de categorie: natuur