Alle inzendingen over dood OR uitdaging OR onsterfelijkheid

gericht op de blijdschap en het welzijn van wie jou lief waren Jouw zachtaardigheid in het spreken dat nooit kwetste Jouw kwinkslagen waarachter de betrekkelijkheid school die voor even de ernst van dagelijkse zorgen verzachtten Maar ook de attenties zo eigen aan jou die onze ziel glimlachend in bewaring nam Dit zijn de onsterfelijke…

zelf, die zo Te zien onsterfelijk, En niet aan zichzelf onderworpen is, En zonder twijfel eeuwig leven zal…

Onsterfelijkheid, de lege vormfactor tussen vlees en droom, zonder stilstand de eeuwige spiraal afglijden ingekapseld in de slotvaste tijdscapsule Slechts bittere weerspiegelingen zouden resten en de nasleep van uitstervende tremolo’s, met in elke oogknippering de vergankelijkheid van een klaproos Obligaat toekijken op afscheid en verscheiden…

Ik herinner haar handen wrijvend over elkaar alsof ze haar rimpels wilde doen verdwijnen in haar geest was ze jong dan lachte ze maar om die handen want die waren niet van haar ze was totaal verstomd af en toe een oerkreet ik vergeet het nooit, verdomd haar laatste diepe zucht zo heeft ze zichzelf ontvlucht een lach verscheen op haar…

Natuurlijk liggen er droge handdoeken klaar. Natuurlijk krijg je zoveel warme chocomelk als je wilt. Een mobiele sauna, allemaal allang geregeld. Kom op zeg, even niet janken en gewoon de Beringzee over zwemmen.…

Boeken blijven, dood, gewoon, in oude kasten staan.…

Kleuren en vormen Stuk voor stuk meesterwerken Taal van een vlinder. Hoe je als een vonk in het leven sierlijk jouw breekbare en kwetsbare vleugels laat zweven in een licht wiegend spel tussen de zingende vogels terwijl ze geheimen van natuur bij zich hebben die in jouw kleuren worden ontrafeld. Verder fladder je op de golven van een wind…

Mijn uitdaging is: Vrij zijn in mijn doen en laten Er mogen zijn Accepteren en zijn wie ik ben En mag zijn waar ik wil zijn…

Verstokt de adem inhoudend, de snijdende pijn verbijtend, priemend door merg en been Dwalend door ultieme helrode landschappen; zwoel prachtig wel betraand doch extreem sereen. Hunkerende emoties opgeborgen in felle helblauwe wolkjes speels weggedreven naar verre horizonten Geborgenheid en tedere genegenheid, trouw en integer plots brutaal ontnomen…

Onbewogen waakt het licht als een godin die met ons zinkt als lood, onsterfelijk maar dood, en droog of zacht of dof als talk, in het zilte. ----------------------------------------- uit: 'Triptiek van het licht', 1982.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Op zomaar een dag zat ik zomaar op de fiets voor een onsje zomaar of een dozijn van iets Ik fietste langs een sombere file: lange gezichten in elke lange auto reden achter hun geliefde aan in een verdrietig laag tempo een sterk gevoel leefde bij me op en ik voelde me onsterfelijk: ik had de dood ingehaald!…

In een treinwagon de dood tegemoet. Samen met hen die moesten gaan. Onsterfelijk moedig. Oneindig lief.…

Godsdienstwaanzin loopt dood, maar zelfs de dood blijkt leven van eeuwigheid tot amen: onsterfelijk, maar in vlammen. Zijn zwaard der gerechtigheid, in verdorvenheid geheven, laat hem branden als de hel, als destijds het WTC. Geen traan blust zijn inferno: dat is aan God, of aan Allah.…

Ik ben oud, ik maal niet om onsterfelijkheid – ik wil weer jong zijn!…

De stervende weg Naar onsterfelijk leven Heeft veel kruispunten…

Kennen de vrouwen samen het geheim van de onsterfelijkheid?...…

Winter heerst er in mijn hart ‘t is er snijdend koud en guur Wolken zijn er grauwig zwart wat ik mis, is het levensvuur Stilte heerst in mijn innerlijk alleen de nacht is deelgenoot Duisternis schijnt onsterfelijk even onsterfelijk als de dood Smart beheerst de lange weg waar de zon het schijnen laat De verlaten weg, die ik afleg voert…

je sprak glorie en maakte de wereld onsterfelijk maar veel is vreemd in voorbijgaan op het laatst viel regen als rood fluweel op tongen gedragen zonder stem ik zal je huilen om elk onwennig woord telkens de dood jouw gezicht bedekt en rouw de stoelen vereenzaamt robijnen zijn slechts stenen op lippen stil en lege kamers…

De bloemen nooit in onsterfelijke bloei tussen het malse gras op jouw graf onze vriendschap is niet overleden als een vlinder of veulen in draf hier geuren seringen in ‘t serene zwijgen onder sombere wolken lopen kleine insecten op zoek naar verpozen ik overdenk mijn defecten die zonnestralen bedreigen nu de dood jou heeft…

Onsterfelijke gedichten Zijn soms niet meer Dan vier regels lang.…

Dode letters vergulden het gram. Dat wat eens geleefd heeft Om onsterfelijk te wezen Eindigt in stijfheid voor eeuwig stram. Het laatste adres staat er gebeiteld in de steen. Ik ben onmachtig met al die doden om mij heen.…

de onsterfelijke nachtmuziek van een Nocturne, zo melancholiek 1 maart 2020…

Mijn geestige geest is geestelijk rijkelijk bedeeld, om vele geesten in de geest van de mens van geluk, glorie, hoop, kracht en strijdkracht toe te bedelen. Opdat vrede en harmonie geestelijk de wereldlijke wereld gaan overheersen boven het heersen van afgestompte, zieke geesten. Geestig genoeg?! Je had moeten zien met welke geest ik…

Moeilijk is niet onmogelijk Dat is een ander woord Zoals een uitdaging Ook geen probleem is Het één is een werkwoord Het ander een lijdensweg De dichter doet moeilijk De taalpurist onmogelijk En de uitdaging is om dan Het probleem te laten zwijgen Uit: 'Eiland op de akker', 2005.…

Van de grote drie zijn er twee nu dood, “Heroes don’t come easy”. Vanavond is ‘t een van de avonden waarop mijn tijd zinloos wordt gedood. “De avonden” zijn gisteren gestorven, om onsterfelijk te zijn. In toekomst en hiernamaals zijn zij niet voor niets gestorven.…

glijd omlaag, jij witte vlinder en zing nog een onsterflijk wiegelied…

Ze keurt de mannen, knoopt de knoopjes van haar jurk – open en weer dicht.…