inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 75.059):

Onsterfelijkheid

Kleuren en vormen
Stuk voor stuk meesterwerken
Taal van een vlinder.


Hoe je als een vonk in het leven sierlijk
jouw breekbare en kwetsbare vleugels laat zweven
in een licht wiegend spel tussen de zingende vogels terwijl ze
geheimen van natuur bij zich hebben die in jouw kleuren worden ontrafeld.

Verder fladder je op de golven van een
wind vrij rond in weelderig planten- en bloemendecor
waar je allerlei kronkelende lijnen in oneindig en onvoltooid trekt
Naïef ik ben, probeert kind in mij hen een voor een te volgen zowaar vangen.

Zacht en ontspannen deel je enig geluk
en liefde met om het even wie of wat van waaruit ook
rust en stilte worden geademd in een omgeving waar alles beweegt
in een tempo, maat, ritme van waar einde nog niet is geschreven of gesproken.

Wanneer zon laatste blik werpt door de
bomen laat jij je leiden door een van haar betoverende
stralen tot ergens hoog in de hemel waar je zal glinsteren boven de
veranderende aarde tegelijk in geheugen van mijn hart om nooit meer te vergeten.


Zie ook: http://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 31 augustus 2021


Geplaatst in de categorie: natuur

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 77

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
PAJ
Datum:
1 september 2021
Las eerst Onterfelijkheid....
maar dat is een grapje hoor Catherine.
Wij erven de genen (van degenen waarmee we ons leven vorm mogen/moeten geven), maar op deze erfelijke reis doorwaden wij stervelingen tevens het karma der vorigen in ons bestaan op deze planeet.

Is het lot der aardetijd en -ruimte ons gunstig gezind, dan fladderen wij in die vonk der eeuwigheid als vlinders en schitteren tenslotte als een postmortale Icarus aan de eeuwig stralende astrale hemelboog...

Maar God beware ons deze en dergelijke zoete love and peace, Catherine, het maakt me zo weeïg...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)