Alle inzendingen over doodgaan OR natuur OR appelboom

Geurende appelbomen en de jasmijn door zonlicht overgoten vergankelijkheid. Rust en stilte, het heden en verleden samen komen.…

Toen de appelboom bloesemde vruchten ging dragen viel er eentje vanuit de boom een talentvolle dichteres werd appeltje haar naam is Hazen proficiat en alle geluk van de wereld…

Als ik doodga hoop ik dat je er bij bent dat ik je aankijk dat je mij aankijkt dat ik je hand nog voelen kan Dan zal ik rustig doodgaan Dan hoeft niemand verdrietig te zijn Dan ben ik gelukkig.…

Door het geopende venster hoor ik een motor voorbij ronken lieve Maas jouw doodgaan kerfde een litteken in mijn hart…

geloof me ik alleen jij alleen samen willen we leven beloof me dat niet jij dat niet ik dat we dan ook samen doodgaan…

Is niet bestaan Gelijk doodgaan? Zou mijn konijn In de hemel zijn?…

Ik heb de natuur tot vriend gemaakt ga ook vandaag met haar in gesprek. Haar stilte spreekt ook nu boekdelen haar werkelijkheid spreekt mij wel aan. Ik zag de dood zomaar weer doodgaan haar bestaan vermalen en verteren. Werd ook ik al verwacht na haar, men schalde een naam meer toch niet.…

huizen de bij kwam langs ergens vanonder het dak van z’n woning en zei: als je haar vindt delen we mijn gouden schat aan honing ach wijze natuur ik heb niets waardevols te geven niets heb ik wat zo mooi is zo fijn o jawel liet de natuur hem voelen wat wij bedoelen is probeer in het leven gewoon menselijk te zijn…

(1926-2008) er zijn mensen die zeggen dat doodgaan behoort tot het zeer weinige dat niet zou mogen terwijl het in werkelijkheid het nog enige rechtvaardige blijkt te zijn wat er nog is…

jaloers, want zo vertrouwd, zoals jij rouwt om een ander moet ik soms ook doodgaan, niet bestaan voor tranen die je huilt niet om wat was boven mijn as als voor die ander?…

als men mij niet zoekt niet wordt gemist gevangen zit in de tijd die te stil te vluchtig is om te verdromen laat me dan doodgaan herontwaken naast wie mijn werkelijkheid bemint…

Op mijn vakantie in het buitenland Verbleef ik in een tuin met appelbomen Het rijpe fruit verscheen in al mijn dromen Met zeven Adams, etend uit mijn hand Maar thuis is het snel over met die roes Wel heb ik nog zes potten appelmoes…

'Een nieuwe lente en een nieuw geluid' Ik laaf me aan de Mei van Herman Gorter De dagen langer en de nachten korter De appelboom loopt al een beetje uit De laatste dagen voel ik me... 'Al dente' Straks ook nog naar de tandartsassistente!…

Mijn appelboom begint al te verkleuren De schemering daalt vroeg over het land Het zijn de eerste tekens aan de wand Maar verder ga ik daar niet over zeuren Ik sta hier op een krukje met een touw; Ik zag het eerste deel van Boer Zoekt Vrouw!…

Zul je beloven dat je ouder wordt, ouder dan ik, omdat ik zonder jou het leven toch als tijdverlies beschouw? Een staande plant waarvan de bloem verdort? Ik blijf wel leven, dat is geen probleem: nieuwgierigheid drijft mij al jaren voort. Maar zonder jou word ik niet meer gehoord en raak ik van mijn eigen ik vervreemd. Het lijkt wat egoistisch…

of anders zonder de oorverdovende stiltes in mijn desolate leegte en zonder uitstel adem ik onvatbaar voor de ellenlange zinnen ieder woord weer in hoe veel liever zou ik willen dat je mij verstaat zonder een woord op momenten waarin ik vrees voor mijn levenslange en langzame dood…

Nadat ik mijn leven Langzamerhand overgenomen Zag worden door onzichtbare Digitale bestanden waarvan Het nooit meer zeker was Of ze ooit nog mijn eigen Ik zouden kunnen vasthouden Of dat ze zeer waarschijnlijk Mijn identiteit zouden verkopen aan de Hoogstbiedende digitale fraudeur - Kom ik aan het eind van mijn Levenstijd toe aan…

Mijn zijn is bij uw doodgaan ten onder gegaan. Bij uw opstaan kwam ik te voorschijn in de zonneschijn. De nacht zal bij 't opdagen van uw vuurwagen tot 'n waas vervagen : dan zal uw pracht stralen van kracht.…

neem mezelf eens op de schop graaf verder dan naar wie ik nu ben spit door tot wie ik werkelijk wil zijn eigenhandig leg ik mijn wezenlijke " ik " bloot want eens als ik sterf wil ik wel als mezelf doodgaan al is het met zwarte nagels…

in natuurfilms zelfs de natuur wenst vrede en gemak maar mensen trekken zo nodig naar de oorlog of zitten voor hun tv of internet om het te bekijken en om kwaad te zijn terwijl de pijn in je hoofd toeneemt liever zou je slapen onder vallende sterren en nooit meer denken…

Wie zal de appelboom laten verkommeren, de stoel voorgoed laten staan in de regen? Iemand toch zal toe moeten zien dat alles voorbij gaat. ---------------------------------------- uit: 'Al die mooie beloften', 1978.…

Een appelbloesem is een juweel van een ding om naar te kijken ik ken een appelboom die staat zo scheef er hangen zoveel appelen aan die wordt zo gestut doet zijn rug niet zeer valt die niet een keer zag je maar eens al die appelen hangen o wat waren toch je ogen groot…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Uit het groen uit het blauw bouw ik het huis in het zwart voor mijn nacht zo is elke stad bevolkt bebouwd waar de huizen eens bewoond dichtgaan waar de mensen eens geleefd doodgaan.…

Stel nou dat de dood tegen me zegt ‘ga maar dood als je denkt nu is het goed en niet wanneer je van mij, de dood, dood moet’ Zou ik dan over een miljoen jaar nog bestaan of gewoon doodgaan als ik toch al dood zou gaan?…

Vrije appelboom het is nog te vroeg, toch schud ik hem de hand. De wolken breken het regent zonlicht boven het rivierenland.…

Ik ben het blad dat ritselt in de wind Ik ben de zoete glimlach van je kind Geloof me vrij , het is geen droom Ik ben de bloesem van de appelboom Ik ben de kleuren van september De eerste sneeuwvlok in december. Dus sta niet aan mijn graf met je verdriet Het is vergeefs. Ik ben daar niet ...…