Alle inzendingen over een gouden traan

Partijen komen met hun mooie plannen Als opmaat naar een goed gekozen stem ‘We gaan erop vooruit!’, zo klinkt met klem Het zal er op verkiezingsdag om spannen ‘Het zoet komt’, zo zegt elk Haags creatuur Ik krijg daarvan spontaan vier jaar het zuur…

In naam van de genderdiversiteit vervalt het onderscheid van speelster/speler en telt alleen nog de gemene deler van rol.. Divers is toch verscheidenheid? Begrijpt u zelf, jury, wat u weerhoudt te kiezen voor 't gemeenschappelijk meervoud?…

gouden schatten verbergen zich in mijn hart evenals mijn verdriet bedwing m’n ongenode tranen rijk zijn de kamers een ring om elke vinger toch wil ik alles achterlaten alleen voor hem argwanend, zij die prevelen dat hij vast niet deugt maar ten diepste voel ik zijn waarachtigheid ik weet waarheen ik wil en bovenal met wie van…

soms schreien tranen hemelhoog…

Gouden warrige haarlokken losjes als tamboerijnbellen tikkende tijdloze klokken tenen die naar voren hellen draven langs zwarte grachten in warme zakken tissueproppen zijn frases zullen verzachten benen die niet zullen stoppen Twijfelachtig wil ze negeren en ontbering voorkomen haar tranen stromend dresseren wuivend pampasgras, pijnbomen…

duizenden spikkels zacht en koud net tranen van goud ze vallen zachtjes op mijn gezicht ze smelten en vermengen zich met tranen aan de hemel is geen plekje meer licht precies zoals ik vanbinnen ben ik voel me een slappe plas siroop en niemand houdt van me, die ik ken ik ga het liefst nu dood kon ik de uren maar terugdraaien want voor regen…

In Amsterdam durft men hard op te treden Dat oor van Piet, die blinkend gouden ring Is bij de intocht een herinnering Aan ons schandalig slavernij verleden Zo wordt een kinderfeest voor je het weet Tot op de laatste pofbroek uitgekleed.…

En bant een donkere schaduw de woorden van haar lippen knipt haar lange lokken terwijl zij slaapt en ontwaakt op het lelieveld uit geurige dromen zij huilt trilt van afschuw over zoveel onrecht zij veegt de tranen uit haar wimpers de ochtend begroet haar met gouden herfstbladeren terwijl zij met schildershand de verlatenheid…

begraaf mijn tranen op het strand met zachte streken van je hand zodat ik nu eens kan vergeten de geheimen van niet-weten die mijn leven domineren als een tij dat niet te keren krachtig beukt op kademuren alle dagen, alle uren van mijn onvolkomen leven dat ik eens terug zal geven zodat de Man die tranen spaart de mijne in het zand ontwaart…

Lief ik kan geen tranen vinden Als mijn hart hem elders peist, Waar zijn ziel met de beminde Sterren van de avond rijst En ons, dagelijks verblinden, Hoger wegen wijst. Naar de heemlen van de lage zoden Stijg' de gouden offervlam! Wie kan wenen naar de vroeg vergoden Die de dood ons halen kwam?…

Ik zie, nu je ogen vol met tranen zijn, dat je je blik naar binnen richt. Zullen daar nieuwe wegen zijn? Koele golven spoelden over en dreven weg met de dromen van je jeugd. Je tijd is gestolen. Ik wil geven mijn goud, kamperfoelie en cipres. Zo eer ik de wegen waar jij je voeten zet.…

In het absolute niets van deze gouden avond, walsen mijn ogen met de sterren en vlecht ik deze pure schoonheid in het ochtendblozen van een dromer.…

Twee gouden ringen, Ons toegezonden. Waren de dingen, Die ons voor altijd verbonden.…

25 Jaar gaan niet zonder slag of stoot. Soms zijn vreugde of verdriet groot. Natuurrampen en aardbevingen doorstaan, steeds maar weer opnieuw samen verder gaan. Problemen groot of klein, konden voor jullie geen reden zijn..... Wonden heelden, barsten weer open, ondanks pijn toch maar weer verder lopen. Samen over het rulle zand, kris kras…

Gedichten met een gouden randje ik lees ze o zo graag er lekker even mee wakker worden zo ook weer vandaag. Toch lees ik ook gedichten die missen die gouden rand wat één en al verdriet is wat is er met hen aan de hand. Men zit met zoveel vragen doen zichzelf weer dingen aan ik wou dat ik het begreep en die mensen kon verstaan.…

Gouden glinstering spiegelt het avondwater ondergaande zon.…

Gouden zonnestralen. Het zilveren ochtendlicht glijdt over mijn wangen en streelt mijn gezicht. Gouden zonnestralen. Het hete middaglicht, passie en liefde samen als een goed bericht. Gouden zonnestralen. Het gouden avondlicht. In bloemengeuren zal ik verdwalen. Straks gaan de bloemen dicht. Zilveren manestralen.…

De im- mense ruimte Zorgt voor een heerlijk contact tussen jou en mij Jij brengt mij de zon die mijn wezen beroert met gouden stralen ik voel jouw kracht Onze eenheid maakt ons beter en sterker Liggend op een ster straalt een licht helder op jouw mooie gezicht.…

De herfst, in goud gevat laat zich van zijn mooiste kant zien De bomen barsten uit in kleuren waarvan dichters de woorden ongeschreven laten de taal zichzelf nog uit moet vinden om te beschrijven schilders hun palet mengen in dromen Ogen drinken gretig dompelen in een bad vol goud het hart…

De deelnemers vertoeven in het huis, Lief en leed hopen ze te ervaren, Maar ze vliegen elkaar in de haren, Heel Holland zit gespannen voor de buis, Het gedrag dat voor hen al gewoon is, Geeft botheid een nieuwe betekenis.…

Het blinkt, het rouwt, het slinkt, slikt, kauwt en klinkt. Bedolven met sterk verlangen liefdevol afgeschermd, nee eerder bruut ondergedoken bijna zinderend afgesneden van de sprankelende zon. Zit er mee in mijn maag, maar het zoekt zijn weg toch wel omhoog. Bittergoud vervreemd, pril geluk genoeg ja resoluut weggestoken het maagdelijk…

Zwarte nachten over Geschreven in de lucht Met gouden handen…

Het kussen bezet, gooit dons lachend vanaf één hoog zijn oog ziet alles door een kier keert inzicht naar buiten zes treden vinden geen thuis spijlen breken de laatste cirkel zelfs de sleutel past niet meer ooit had hij goud in zijn handen…

Hij spreekt esperanto met snelle voeten tien noppen brengen toppen dichterbij geloven in zegen van boven haalt vurig hel en hemel almaar dichterbij en vloert de laatste hindernis zijn zonnebril verbergt eerlijk zicht op waarheid een handige list laat volgers een betoverend standbeeld bouwen…

Bezit ik hópen goud!…

zij droeg haar haat als een tiara van klatergoud op loodzwaar lood in onbegrepen ongewilde eenzaamheid…

Ik slenter van café naar café, een Southern Comfort hier, een Deugniet daar, ik blaas Nothern Light in de neusgaten van sexy opgedofte jongedames met rode slips, die boven hun strakke jeans uitsteken, terwijl ik een Westmalle opslurp, denk ik aan de strakke bollen, die door de halve kroeg begeerd worden. Haha, stomdronken cowboys, ze knipoogde…

Eén kamer is voor jou Van alle gemakken voorzien Geheel naar jouw idee zowel aangekleed als ingericht Ga zitten; al naar gelang jouw wens, wordt op grote zilveren schalen 't resultaat van de bronst vereeuwigd…

Is in wijsheid te stijgen, met een ware inhoud Het blad blinkt als een ster, donkergroen naar lichtblond Spreekt voortaan in zilver, als het goud is verwond…

niet te overtuigen alleen van Gaal is aan het juichen, en stoot daarbij iedereen aan geen beker zegt hij maar krijg geen schrik ik heb nog steeds voor jullie mijn gouden pik!…