3645 resultaten.
Emoties en Kilte
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 602 Een avondwandeling door het bos
vogelgeluiden verbreken de stilte
voetstappen gedempt door het mos
trillend van emoties en kilte…
De smidse van emoties
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 56 zij dwaalde
in herkennen
koesterde de tijd
die was geweest
raakte aan
herinnering voor
een begin van
samen dieper voelen
in de lach en
warme hand lagen
harten nog te wachten
op oorzakelijk verband
die eenheid
werd gesmeed in de
smidse van emoties
maar het vuur was uit
nog is er de huid waar
jaren van verbondenheid
hun…
Hoe emoties donkerden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 105 ik voelde de
weerspannigheid
van witte verf
zij wilde
niet in een keer
stralend dekken
kon de verhalen
van de muur niet
zomaar afsluiten
door een nieuw
onbezoedeld klankbord
als blikvanger te openen
ik zag hoe
emoties donkerden
na eerst drogend lichten
hoorde spanning
in de lucht door
schaduwen van partijen
heb alles…
emoties in overvloed
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 864 de traan, gevat in hartstocht,
lacht mij toe in rode lippen
de traan, lijdend,
weent mij in strak gelaat
de traan van vreugde
woont in glinsterogen
de traan, ultiem
de perfecte druppel
ik stroom over…
EMOTIES VAN TREURNIS
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 424 De onbesuisde vertoning van deze politieke lichtmiss
kunnen wij maar beter bezien met emoties van treurnis…
TEGENGESTELDE EMOTIES
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 58 Ach soms vallen
tegengestelde emoties
heel ongelukkig samen ook al
zijn ze nog zo puur in aanleg…
Een berg van emoties
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 6.586 De pieken waren zeer heftig,
De dalen ontzettend diep,
Nooit meer zal ik met jou op een recht pad lopen!…
Emoties waaien
hartenkreet
4.0 met 30 stemmen 2.605 geuren
Door mooie kleurenpracht omgeven
De zon schijnt mijn wangen rood
Wind woelt door mijn krullenhaar
Mijn adem ruist van intense rust
Ik voel het dit wordt een mooi jaar
Wat is geweest laat ik nu achter me
Verdriet om jou heb ik afgezworen
Ergens heb je een plekje in mijn hart
Maar nooit zal je meer bij me horen
Stormachtig kunnen emoties…
verwrongen emoties
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 178 het kind in mij
foetust warm
weigert verbonden
sereniteit op te geven
bang
in een verkeerde wereld
een vroeger leven
te moeten opnemen
waar verwrongen emoties
haar naakt bang
naar eigen spiegelbeeld
dwingen te kijken…
emoties delen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 114 En bant een donkere schaduw
de woorden
van haar lippen
knipt
haar lange lokken
terwijl zij slaapt
en ontwaakt
op het lelieveld
uit
geurige dromen
zij huilt trilt
van afschuw
over
zoveel onrecht
zij
veegt de tranen
uit haar wimpers
de
ochtend begroet haar
met gouden
herfstbladeren
terwijl
zij
met schildershand
de
verlatenheid…
Drie emoties.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 253 ALS IK NAAR JE KIJK.
Als ik naar je kijk
dan voel ik me sterk
met jou aan mijn zij
voel ik me pas goed
jij geeft me vertrouwen
dat voel ik, van binnen
mijn maatje, mijn vriend,
ik blijf het zeggen:
Wat een geluk
dat ik jou heb ontmoet.
BITTER EN ZUUR.
Je proeft nu het bitter
en je voelt nu het zuur
maar geloof me
dit gaat…
Onderhuidse emoties
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 129 de wereld
staat droog ondanks
het stijgende water
met een sahara vol
onderhuidse emoties
gespannen als boog
wie schiet het eerst
raakt en maakt
contact met de ander
ogen en handen die
feilloos gevoelens ontvangen
reageren op wat zij ontberen
een arm om de schouder
woorden als koele bron in
een vruchtbare oase zonder zon…
Woordloze emoties
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 169 De tijd verstrijkt
in eindeloos veel zwijgen
terwijl juist woorden nodig zijn
waar zelfs één woord
een wonder kan verrichten
blijven letters binnensmonds
in stilte verzuren de emoties
tot steeds meer bitter
tot de overvolle stilte
ze tenslotte uitbraakt
als verwijten zonder einde…
Hernieuwde emoties
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 455 Gedragen als is het een rivier, een stroom van emoties, baant zich een weg,
Zoals de golven van een zee, zo wisselend, schokkend af en toe,
Toch blijft het maar gaan, niet te stoppen, niet tegen te houden, ik krijg het maar niet weg,
Het is er, ik voel het, moet accepteren, maar weet niet goed hoe.…
In bizarre emoties
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 223 het was jouw hand
die woorden schreef
de letters krulden
jij smulde
van details
in bizarre emoties
rechtlijnig
vulde jij met spanning
witte regels op papier
die wulps
grote lussen lekten
van fysiek plezier
het boek heeft nog geen
uitgever bereikt het laatste
hoofdstuk eist ontknoping in realiteit…
Tsunami van emoties
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 123 het lijkt op vluchten
alsof de wereld achter hen vergaat
men wringt door alle bochten
een val kan de allerlaatste zijn
er is geschreeuw
de tijd stormt jagend aan
nog weinig kracht in ademnood
oranje kleurt de overhand
na de nekslag
volgen mooie kanten
barstensvol van ongeloof
golvend in emoties
Een Sotsji- shock
laat nog jaren sporen…
Wildernis van emoties
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 96 Omdat het landschap zich uitstrekte
tot ver achter dromen
die jij mij beloofde
toen we in de achterbuurt sliepen
had ik een boom in de oude stad
om een gedicht over te schrijven
toen het dromen begon te staken
en in de wildernis van emoties
wist ik mijn ziel te ontknopen
uit de kluwen van devoties
en altijd bleef ik hopen
omdat de rivier…
Emoties vandaag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Emoties vandaag
Honderden mensen opeengepakt
in de zaal voor het optreden
voor hun idool.
Bijeengepakt, zwetende blije mensen
naadloos schouder aan schouder,
buik aan rug,
adem aan adem.
Juichend, wuivend,
glunderend.
Ik keek het aan
en een kleine droefenis
greep me bij de keel.
Ik voelde gemis.…
Daar hangen de emoties
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 197 Aan het vervallen huis
hangen nog
de verveloze luiken
en haveloze voordeur
in verschoten donkergroen
aan het gebint
wapperen spinnenwebben in de wind
de tuin ligt er chaotisch bij
emoties hangen
als druppels aan de struiken
hoe vredig was het leven toen
de notenboom draagt
nog steeds haar vrucht
door de takken kijk ik
naar de blauwe…
Slapende emoties
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 56 onder de lappendeken
slaapt een leven
met gerafelde emoties
emoties toegedekt
met een deken van hoop
hoop op een vlak leven
emotieloos
zonder diepe dalen
geen grote hoogtes
hoop op rustig
kabbelende gevoelens
onafhankelijk
van stemmingen
hoop op
een vredig leven
bij tijd en wijle…
overgeleverd
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 605 Niet langer die storm wanneer het waait
en bij zonneschijn een verlichte aarde
niet langer wordt de regen benoemd
volgens het water en haar waarde
Niet langer lees ik de betekenis
in de sterren aan mijn zij
niet langer leef ik met emoties
mijn emoties leven mij...…
Het laatste licht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 255 In het laatste licht
Van de late avondzon
Geest vermoeid
Door levenspijn
Ziel doorgloeid
Van mild verlangen
Naar een nieuwe
Horizon…
Schaduw van je naam
netgedicht
3.0 met 44 stemmen 44 ik zag je
terloops in
de spiegel kijken
heel even vroeger
en nu vergelijken
je draaide je
bruusk om
sinds wanneer
zag jij een vreemde
zomaar terugkijken
geschrokken
was je niet
stress en zorgen
hadden jou geen
goed gedaan
jij hebt te lang
teveel van jezelf
gegeven zonder te
letten op de kwaliteit
van eigen leven
maar…
Rustpunt
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 542 Kom maar…, kom maar hier
leg je moede hoofd te ruste
tegen het zachte van m’n borst
vergeet voor eventjes je zorgen
voor ‘n moment ben je geborgen
verlost van de lasten die je torst
Kom maar…, kom maar hier
leg je moede hoofd te ruste
mijn hart klopt in dezelfde maat
gelijk het ritme van jouw pijn
laat dit ’n gevoel van vrede zijn
voor…
Blij gezicht
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 567 Verlicht de lasten van vermoeiden
verlicht een stil verdriet
Doe dingen die je nodig acht
en stel geen tijdslimiet...…
ADHD
snelsonnet
2.0 met 13 stemmen 2.009 Ik snapte niet waarom het lot mij trof
Dat ik steeds zo actief blijf en nooit moe ben,
Maar nu weet ik goddank waar ik aan toe ben:
Mijn hersenpan zit vol met grijze stof.
Dus boor ik gauw een gaatje in mijn kop
En zet de grijze-stofzuiger er op.…
HERFSTBELOFTES
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 445 Verkleumd in de nerven
van mijn blad
na blad
dwarrel ik met de herfst
gevangen in het zuchten
van het najaar
val ik weg
steeds verder
te moe om te houden
wat ik had
uiteen
binnenin
schrijf ik herinnering
in hout
uit
een nieuwe ring
die verhaalt
over zon en warmte
en betere dagen
onderteken ik
met nieuwe beloftes…
Verstrooiing en vertier
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 84 het was stilte
die lachte als zij
even geen behoefte
aan woorden had
het waarom van deze
verstoring van rust
ontging haar en toch werd
zij dit bij zichzelf bewust
het steeds
sneller zoeken naar
verstrooiing en vertier
bleek de jagende motor hier
in het botsen met tijd
overspannen door emoties
heeft zij eindelijk de knopen
van…
Moe moe moe...
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 2.605 moe moe moe
verduiveld nog aan toe;
een wekker met alarm,
wekt me op zonder veel tam tam.
'k ontwaak nu zachtjes uit m'n slaap,
toch heb ik nog steeds veel vaak.
moe moe moe
verduiveld nog aan toe;
'k dacht nu word ik wakker met die wekker,
'k vergat toch wel de stekker?
nog net in de klas juist gepast,
'k werd gelukkig niet gestraft…
De Beer
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.212 Er liep een beer in het veld
Lichtelijk waggelend beetje uitgeteld
Zijn hoge leeftijd speelde hem ook wel parten
Hij had ook al zo vaak op nieuw moeten starten
Maar nu liep hij toch op zijn laatste poten
De dagen die hem restten wist hij naar de kloten
Zeer vermoeid als hij was, vale vacht gescheurde pezen
Toekomst voorbij, weg die glorieuze…