Tsunami van emoties

het lijkt op vluchten
alsof de wereld achter hen vergaat
men wringt door alle bochten
een val kan de allerlaatste zijn

er is geschreeuw
de tijd stormt jagend aan
nog weinig kracht in ademnood
oranje kleurt de overhand

na de nekslag
volgen mooie kanten
barstensvol van ongeloof
golvend in emoties

Een Sotsji- shock
laat nog jaren sporen na
de één wat dieper dan de ander
perst vreugde naar de top

Biografie van deze schrijver

Olympische spelen ademnood juichen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 122