Alle inzendingen over februari

Het park stroomt leeg nu weg van de oranje lantaarns schemer en maanlicht vergeefs de invallende duisternis te lijf gaan Voor het echt gaat duisteren laten eekhoorn en merel nog één keer staart en snavel zien, een afscheid als een toegift het groen van de parkwachter en de blauwige schijn van onze wankele begeerte is het laatste wat…

We leven, als bekend, nog wel in maart Waar Mars de oorlogsgod met gouden zwaard Traditioneel met hagel onrust baart En als vanouds in stormwinden rondwaart Nu roert hij in de sprokkelmaand zijn staart Zelfs de Kalender raakt zo van de kaart En denkt één dagje nog, dan is 't pas maart ...alsof hij in de sterren had gestaard...…

Dralende winter stuit het lenteverlangen met strenge vrieskou.…

als een speer Had mezelf overtuigd dat ik mijn gevoelens was vergeten Niet die gast die geen vrienden met een meisje kan zijn, ik zweer Dacht door te gaan met een schoon geweten We stopte niet met kletsen, Met elkaar pesten Zonder iemand er mee te kwetsen, Elkaars vertrouwen te testen, De krokussen kropen uit hun knoppen Achtentwintig februari…

"Jij bent voor mij de schuimkraag op mijn bier, Jij bent voor mij het oortje aan mijn kopje, Jij bent mijn poepedorusje, mijn dropje, Jij bent mijn kleine koetje, ik je stier." Vandaag blijkt dat de Nederlandse man Ook schriftelijk niet goed versieren kan.…

Waar decennialang winkelier En klant moeiteloos met elkaar Verbonden waren is de super Van nu in ' t geheel niet Geïnteresseerd in de trouw Van zijn klant - en is Deze vandaag de dag niet Meer dan een vage schaduw Die anoniem het winkelwagentje Duwt, en het contact met hem Per direct ontbonden…

Klassiek geschoold Ben ik niet, Na Mulo en Atheneum De universiteit met Wat aanvullende Colleges Latijnse Taal en Cultuur - Maar soms waait Er toch iets over Van wat de klassieke Literatuur ons wilde Leren - vandaag krijg Ik bezoek van Icelus, Nuchter en down-to-earth Als de omgeving waarin Ik ben opgegroeid - Ik merk…

In de klassieke Oudheid waren Verschillende godheden Actief die het Leven van de mens Op aarde sturing Wilden geven - Naast een god Van de liefde Waren er ook Meerdere die de Slaap konden sturen - Drie van de vier Slaapgoden waren Erg betrokken Bij de mens die Graag wilde gaan Slapen - alleen Als je bezoek Kreeg…

Tussen daaglijkse Beslommeringen door Elkaar geleidelijk aan Uit het vertrouwde oog Verloren, Liefde die geen woorden Meer vond, en verdween Aan de einder van dit bestaan Met ieder te veel op zijn bord - Genegenheid opnieuw geboren, Woord dat liefde heet En dat stadig aan Opnieuw gevonden wordt…

. --------------------------------------------- uit: 'Februari' in Het meer van ondank, 1987.…

ik de wonderen in uw handen kan begrijpen, de dankbaarheid na al het schreien nog zwarter dan een wezennacht heel mij door uw gebeden en omring me met het oude lied ik zal luisteren naar herkenning naar de kleine vogel in uw ziel omarm mij, breed in het licht, ik zal de dood verlaten wanneer ik sterven wil 5 februari…

(26 februari 2011) http://www.nu.nl/buitenland/2455854/eiffeltoren-weer-ontruimd-bommelding.html…

Het is vandaag de derde februari Ik spel de krant, het nieuws is al weer oud Eng is het denkraam, 't maakt een mens benauwd Recht door dit alles heen zingt de kanarie Elk nieuw moment wordt rechtstreeks uitgezonden Nu blaast het door ons heen, een melodie Nog nooit vertoond, met stille euforie Urgent, vitaal, wie is er mee verbonden?…

dat was vader zwoegend op het harmonium zingend met ingehouden stem en later in de Bavo het weergaloze orgel zo uitbundig soms dat het voorgestoelte trilde en ik trilde mee tot de stilte vulde het gebouw in zijn geheel en David op het orgelfront voor Saul en het kind tokkelde een lichte voorjaarsregen. 1 februari 2002 ZONNELEEN…

stippelbuik en scherpe kransen-kraag staat in mijn tuin het mannetje te pronken te lonken naar het grote-lijster-vrouwtje dat nog niet wil sjansen vogels laten zich niet sturen ze volgen hun natuur en voelen feilloos aan wanneer het tijd wordt om te zingen terwijl de bomen stil bijna gespannen staan van wat er uit wil botten is februari…

Het is de speling van het licht Door bomen en hun kruinen van naald of blad Het is het spel van zon die laag staat lijkt tot op de draad versleten maar wacht januari februari, maart zon niet langer vergeten Wie aanbad? het duister, de schaduw op z'n langst?…

Was hij de dapperste van alle Russen? Reeds menigeen verdween er op bevel Het Kremlin speelt een crimineel hoog spel De moord- en machtslust blijken niet te blussen Je hoort Navalny’s oproep: ‘geef nooit op!’ Wie vat nog moed? Het kost je zo de kop –…

vanaf de zon opkomt tot zij weer ondergaat wil ik jou laten weten dat voor jou mijn lief de liefde eeuwig is ik kan niet missen niet loslaten en gaan omdat in jou ik vind wat passie betekent waar de liefde leeft in jouw moederschoot groeide daarop geënt het doorgegeven leven dat in nieuw verbond zich voortgezet weet geen ander…

ik wil je een boeket bloemen geven dat het hele jaar door zal bloeien bestaande uit woorden uit mijn hart die jou vertellen hoe lief jij mij bent niet alleen op deze Valentijnsdag zeggen zij hoeveel ik van jou hou want dat wat jij mij steeds betekent kunnen duizenden rozen niet zeggen daarom stuur ik dit woordenboeket bestemd voor mijn…

is de dag van intens verlangen naar samenkomen en omarmen naar het aanwezig zijn bij elkaar het is de dag van de verklaring voor wat affectie ons betekent als bron van het bruisend leven het is de dag van de ervaring dat koude dagen warm blijven waar passie zich vlammen laat het is de dag van zeker weten dat elke pad geluk rapen laat waar…

----------------------------------------- *Opstelling PSV tegen FC Zwolle 6-0 (5-0); Trouw, 7 februari 2003…

februari in het park en het vriest niet, de bomen zonder sneeuw lijken op de bomen in de herfst onder dezelfde waterzon geen stampvoetende wandelaars of verkleumde kinderen op de zwierige schommels waarachter de dampende opa gewoon een roker blijkt het groene perk vult zich met kussende koppeltjes onder begeleiding van gekwetter van…

waait binnen de tijd vertraagt wanneer een kale boom driehoog mij oud aankijkt zijn takken zijn dofgrijs en zwart aan de randen alsof hij treurt en me wil waarschuwen voor wat komen zal ik ril om reeds gevallen schaduwen en knik hem toe hij heeft het koud in zijn marmeren huid vol huiver ik ween nog niet 17 februari…

1984 Maandag ben ik toch maar weer gaan werken Na het gefeliciteer volgde het gecondoleer Op woensdag 15 februari was de begrafenis Op dinsdag bleef ik thuis, dat mocht nog net Op donderdag direct weer aan de slag Voor rouwen mocht ik verlofdagen opnemen!…

Eindelijk kunnen we lente buiten laten staan Binnen waren we in de maanden januari en februari pottenkijkers en mandenkijkers waarin eerst aarde met zand en turf de bruin gebolsterde bolletjes zonder enig durf Ze lieten zich pas gaan als ik met de gieter bij de vensterbank kwam Nu blijf ik uren buiten staan en voed m'n ogen…

Honderd schapen en toch, te gauw hangt daar opeens het ochtendlicht van februari bleek en flauw en in mijn hoofd een droef gedicht.…

van binnen zonder verschil tussen hoop en begeerte één nacht in de schoot van het verlangen klaar terwijl je wacht om de stemmen in mijn hoofd te plezieren ik kijk door het verleden naar de gezichten die niet meer bewegen en zie herinneringen bloeden om de verkeerde redenen ze hebben nooit gehoord van overleven… esteban 15 Februari…

Het is eind februari schrikkeldag  Hoewel we daar normaal niet veel van merken Blijkt nu  dat we dan gratis moeten werken Daarom doen heel wat mensen hun beklag En ook uw vaste versjesschrijver baalt; 'Ik eis dat u mij woensdag doorbetaalt!'…

Op valentijnsdag 14 februari 2011 kwamen oom San en mijn tante Lucy op bezoek. Lucy brengt het Licht in de wereld; in mijn verdrietige wereld. Het is niet alleen de betekenis van haar naam, maar ook alles wat ze al jaren doet, voor me. Keer op keer schenkt zij mij nieuw leven en zal ik, uw nichtje, doorgeven wat u mij hebt geleerd...…

wat in een mensenleven is er mooier dan de liefde die onzichtbaar voor het oog als één ziel onweerstaanbaar in twee lichamen huist die onuitgesproken dat zegt wat zich niet spreken laat omdat er geen woorden zijn die in stilte de ander aangeraakt hem of er-dicht voor Valentijnsdag | 14 februari 2019 weet te intenderen ik heb je nodig…