Alle inzendingen over finale OR cabaret

Waren ’t haar halfgesloten ogen De melodie, de woorden (zeg maar ‘words’) Eerst tikke-tikke-tak en dan die birds Die ons weer de finale binnenvlogen Maar dan dat duivelsteken aan het end Da’s voor Anouk een Teach In leermoment…

Wie kinders afslaaft voor een hongerloon Of onverantwoord staat te barbecuen Of vechtend over straat rolt in een kluwen Wordt straks gefotofinished door een drone Bedenkt dat als je rondstapt in wat lekkers Uit de final sales-collectie van M. Dekkers…

Ik ging naar zolder: voetbalboeken halen, En droom, al bladerend, van de finale.…

Toch heb ik ook in díe finale zin, Maar dan met Rensenbrink z’n bal erin!…

zag de stilte in de zaal het ademloos verwachten hier en daar een klein gebaar in het verzetten van gedachten gaf mijn laatste gas en zij de vonk waardoor het vuur in woorden klonk applaus schoonde de rook uit de finale…

achteraf zeg ik het was een natuurwet mijn verlovingen vol beloften van geluk liepen ongeconsumeerd steeds meteen stuk op die Jordanese blom uit het cabaret Ging het er mij om met de zang en cultuur verkeringen naar een hoger plan te tillen door geraakt en vervoerd als combi te trillen stuk voor stuk sloeg dom een modderfiguur Ze kloegen…

O ja, daar schiet mij toch al wat te binnen: We laten ze in de finale winnen!…

Al haalde Joost een plaats in de finale En werd zijn happy hardcore gewaardeerd Vrij plots is hij gediskwalificeerd Voor hem een drama, voor ons landje balen Toch mogen wij een beetje happy wezen De faam van Joost is hierdoor flink gerezen…

Wat vindt u van de toestand op de aarde Gaat alles nog een beetje naar uw gang Of bent u af en toe behoorlijk bang Zijn er nog zaken hier voor u van waarde Al is er op deez´ aardkloot volop pijn We staan in de finale met Joost Klein…

Zwoegend zoek ik naar wat woorden Ben vandaag niet goedgebekt Zinnen die finaal ontspoorden Of waarvan de clou was uitgelekt Ik stootte maar wat ijle kreten Taal valt toch altijd op zijn plaats Maar het is kwaad kersen eten Met een dichter, achttienkaraats…

Het wedkantoor geeft hen maar weinig kans om dit keer de finale te gaan halen, want op de beelden van de generale ontbrak het aan een wilde show of dans. Alleen een liedje en niets eromheen? Zo vecht je tevergeefs. Ze staan alleen.…

U kent toch Brian Farley zeker wel? En Yntema en Boyd en Schoop en Martis? Iconen van een wereld die keihard is Het barst van boeven in het honkbalspel Op velden waar je ‘t tuig ziet samenscholen Daar worden honken telkens weer gestolen…

Ik kijk ernaar met enige reserve maar wil de euforie ook niet bederven. Toch heb ik het idee dat de champagne vanavond rood is, niet oranje.…

Treurig was het in de avond mensen met oranje kronen en oranje jurkjes zwijgend huiswaarts te zien fietsen. Ach, de zon was al een tijdje onder, maar liet nog een spoortje kleur na in het verre westen. Maar die kleur... nee, even niet.…

Haar hoge C verweeft orkest en viool golft mee op de wind over bergen, door de dalen, streelt ze kussend het ruisende lover in de wolken onder de zon stralend zuiver, geeft ze de lucht een hemels gehoor, zo harmonieus het is alsof ze betovert. Haar hoge C streelt zacht het diepst van de ziel van oor tot oor. Haar hoge C, Ennio Morricone…

We ruiken alsmaar sterker de finale Vanavond zullen ze capabel blijken Óf stof voor achteraf voorspellend zeiken Wanneer ze het uiteindelijk niet halen En wordt het wat we hadden kunnen weten Is al het goede dikwijls snel vergeten…

Het spel voor Duitsland is gespeeld De kaarten zijn verdeeld Nu is het wachten tot zondag op de wedstrijd der wedstrijden Oranje zal spelen tegen Spanje het wordt vast een finale met heel veel franje het enige wat we verwachten is dat Oranje de Wereldcup wint met vereende krachten…

Wie zondag denkt nog iets te gaan bestellen Een pizzalijntje of een ambulance Vergroot die dag bepaald de scoringskansen Door ’s middags vast de oproepdienst te bellen En in de meeste naastgelegen landen Zijn zwaartekracht en zuurstof nog voorhanden…

Hoewel het team in de finale strandde, ontving Oranje toch een huldeblijk. Terwijl ik keek naar dit terecht gebaar, maakte m’n vrouw een inktvismaaltijd klaar.…

zij hebben alles uit de kast gehaald voor de finale afrikaanse trommels zwiepen ritme de slagsectie gaat mee pauken donkeren roffelend spektakel tot de hemeldeuren open gaan maar het mooiste moment is niet de laatste tel de stilte die volgt is dat oorverdovend wel…

Van Edwin moest men “kappen met die shit”: “Als we zo doorgaan gaan we naar de kloten”, Succesvol is dat tuig teruggefloten, Met álle Ajacieden lukte dit. Daarna was Ajax nergens meer te vinden, Nooit wist men zó succesvol in te binden.…

't Is een erg spannend duel, daar komt de finalevraag voor Ramses : Hoeveel atleten startten er dit jaar in de marathon van Los Angeles ? Zijn antwoord "8022" blijkt helemaal juist, maar Melodica schrikt zich een steenpuist bij haar opdracht : Geef van elke loper de volledige naam plus adres !…

Een monster, half mens half tierende stier May the best man win... wat doet Tyrios hier? Ontheiligt het gras in de eeuwoude tempel van Wimbledon Mekka van tennisvertier Maleisische Minoszoon magic millennial talentvolle twentyfirst century fox Foeterend scheldend op hoorbare schootafstand Middleton's kids in de royal box…

Daar lag Kadafi dan, gewond op straat Zijn lijfwacht van zo’n veertig mooie vrouwen - Die hij veel meer dan mannen kon vertrouwen - Kwam toch voor de finale strijd te laat Ze wilden graag zijn laatste redding worden Maar hun make-up was niet op tijd in orde…

De song werd met bedenkingen ontvangen En Common Linnets, wat een rare keus Die vogels heten op zijn Hollands kneus De woordspeling leek in de lucht te hangen Maar nee, het duo toonde zich geen kneuzen Sinds de finale zijn ze ware reuzen…

ik strijk violen vooral de eerste heeft mijn klank blaas trompetten als het rietje aan mijn lippen hangt sla de pauken in finale en weer ga ik je halen voor een eindeloos applaus jij dirigeert al mijn muziek heb je ook hartstochtelijk lief…

Wij haatten hen, omdat zij Duitsers waren De oorlog en dan óók nog die finale waarin wij absoluut niet konden falen Hun schwalbe maakte ons tot martelaren We maken ze nu in op onze sloffen Ze zijn verrekte aardig hoor, die moffen!…

het glas danste niet wel de beelden die in aansprekende kleuren hun acte de presence weerkaatsten ik zag hoe jij door kleine hand en vingergebaren de groep leidde met ogen hun passen en richting lief duidde jij schitterde lach die opbloeide in de grote finale gestreeld door fleurig fluweel in een ovationeel dat de hemel haalde…

In Palestina waar ik nu vertoef ben ik benieuwd naar Uw 'final move'.…

Om tien voor twaalf vroeg ze me ineens: wil je worden begraven of liever gecremeerd ~~~~~~~~~~~~~~ Om vijf voor twaalf wist ik het antwoord: mag ik er eerst een nachtje over slapen ik sluit m’n ogen er nog even voor…