Alle inzendingen over gastvrij

eens hoe men dit viert in een bloeiende tuin bij de Evenaar waar daarnet een spa zich vergiste domweg een sierlijke plant los stak zij ligt daar door mensen vergeten haar wortels lijden bloot en brandend onder moordlustige zon behouden niettemin vechtersaard dankzij spoedige avondkoelte ruiken verzonken onzichtbaar regenwater bevoelen gastvrije…

nooit meer" zeggen we op 4 mei en gedenken dat vaak ook in stilte ik ontmoet "de ver van mijn bed show" en kilte, zelfs vernederende woorden nu ik zoveel mensen zie op de vlucht voor hen die wijken, soms verdrinken, voor een moorddadige tucht wie van ons zou nog een schuilplaats bieden aan een medemens in nood wie is nog in staat gastvrij…

Herman Rouw Mijn levenspartner zingt mee en ook solo zijn stem "himlisch gut" dacht ik en stond op Om nog even te betalen voor hem, het koor en de enorme gastvrijheid van de Waalse Kerk Kosteres Nienke: "Himlisch Gut"…

verkleuren hun wens is te bruinen van tenen tot kruinen en blond beige te vullen met kroezende krullen niet velen zullen van kleur verschieten een vakantie vindt men gewoon genieten men zal dan getint vervellen en pellen aan het gevoelig vel zo rood verbrand op dat zonnige zand van dat stralende strand men weet het wel in ’t zo gastvrije…

felicitaties voor joannes maria’ wel, wat hij verder kreeg ’n tik om z’n oren vanwege de pastorale orde tijdens het verstoren voorts twee guldens een meccanodoos een hollebolle choco sigaar van oom kees en tante claar’ tien guldens in handschrift spaarboek schuin gestift verjaren op 15 augustus was niks mis dus verlegen nam hij gastvrij…

Herbergzaam huis, dat wel een eeuw daar ligt de landweg langs die leidt naar verre steden, hoe velen hebt ge, als tot een gastvrij sticht, uw uitgesleten dorpel op zien treden.…

Herbergzaam huis, dat wel een eeuw daar ligt de landweg langs die leidt naar verre steden, hoe velen hebt ge, als tot een gastvrij sticht, uw uitgesleten dorpel op zien treden.…

moeten vaak hun thuis verlaten vluchten dan voor natuurlijk of barbaars geweld met de onzekerheid of anderen hen zullen dulden : zij die leven in vrijheid en waar welvaart telt dit kerend getij kent tevens vaak vele stormen ook nu weer of nog steeds uit een verre hoek met mannen, vrouwen en kinderen die zwerven : velen zijn oprecht naar onze gastvrijheid…

Die anderhalve meter blijft nog even u weet wel het nieuwe normaal nou laat ik u dit zeggen dat is abnormaal en laten we hopen tijdelijk abnormaal en die noodwet van de baan want nood breekt al wetten en wat die afstand betreft zo close zijn Nederlanders niet ook niet zo heldhaftig, strijdig, gastvrij dat heeft de 2e wereldoorlog…

je gezin, maar vooral voor jou je vrouw en je gezin moet je nu loslaten zij waar je zielsveel van hou Jarenlang vechten tegen een ziekte zo gemeen uiteindelijk geen kans toen de kracht uit je lijf verdween Ik ben dankbaar jou te hebben mogen leren kennen vaak hebben we elkaar met aandacht mogen verwennen Meestal klaar om te helpen altijd gul en gastvrij…

Kom gerust gastvrij als ook hij is bij hem aan, neem adoeliedjes, beelden van de baai mee maar geen parels die hun glans hebben verloren. Neem wel je eigen spullen mee terug bij vertrek.…

Wisselend licht scheerde langs de stadsrand, over horizon van waterplezier van een gastvrije waterland, verworden tot een zanderij, het fijne zand stuift over het speelkwartier, de lege ramen op de kade staren blind over een woestenij, het vrije zicht voelt zich verraden, afgegleden naar een andere tijd, achteloos gaat de wind er…

De stad springt gastvrij voor mij open, ligt onbeschaamd uitdagend aan mijn voet. Ben met de hond uit, dat altijd en eeuwig…, maar het moet, van stap voor stap, stoppen en dan weer opnieuw gaan lopen. Trillende zomerhitte ligt over eindeloze daken, van familievuurtjes kringelt rook omhoog vanuit het koele park tot aan de hemelboog.…

vandaag de stad uitbundigheid door gastvrij lentelicht beschenen iedereen lijkt onderweg naar toch die ene dag van morgen dwalend door herinnerland alweer zo lang of kort geleden voelt weer heerlijk als vanouds hand in hand het samen onderweg beleven of dwalend door herinnerland alweer zo lang of kort geleden voelt zo eenzaam…

Nieuwsgierige reizigers neem ik gastvrij mee, door nog onvoltooid verleden tijden. Door de wolken naar de zee.…

Wisselend licht scheerde langs de stadsrand, over horizon van waterplezier een gastvrij waterland, verworden tot een zanderij, het fijne zand stuift over het speelkwartier, de lege ramen op de kade staren blind over een woestenij, het vrije zicht voelt zich verraden, afgegleden naar een ander vergezicht van blokkendozen, moeiteloos…

af te staan grazig als een grastapijt waarover prille pootjes rennen als nevel optrekt krioelen krolse beestjes nog dauwdronken verwarmt ochtendzon als minneschijn de weke grond zachtgloeiend richt zich leven hemelwaarts en beantwoordt deze morgenzoen terstond zo gewekt zou ik me willen heffen armen hoog, het hart gelijk de bloemkelk zo gastvrij…

In ons stemming geel met wit gekleurde kamervertrek heb ik alles weer opnieuw gastvrij op het rijtje gezet. De goudenregen, de palmen, vlinderboom en seringen geven ook gedachten en steeds meer van die dingen. Zelfs de eenjarige bloemen met een hele felle kleuren zetten mij aan het mijmeren hoe ontstaan ook de geuren.…

maar ook echt alles moet op de schop van noord naar zuid, van oost naar west wij zijn Amsterdam en lopen voorop we doen als groene stad ons uiterste best Er zit geen lijn in opengebroken straten ook fietsers kunnen geen kant meer op Amsterdam ik ga jou bijna haten beleidsmakers hebben 'n bord voor hun kop Oh Amsterdam mijn eens zo mooie gastvrije…

De tijd verwelkomen die nog überhaupt gastvrij is? Houvast bieden aan de warmte van de nacht? De kranten beamen een vooruitstrevende oorlog. De koffie heeft van zichzelf nog zoveel te doen.…

Telkens het pogen en de beweging in welke vorm dan ook mijn gastvrijheid op te dringen jassen van mijn gasten aan te reiken er werd wat afgeschild voordat zij kwamen knolgewas, de groenten en het vlees de gare kook en het serveren liflaf als toespijs met een eindronde van geneugten en spraakwaters daarna de inspanning om beweging op gang…

het vertrouwde huis in hun dorpje de verhoopte bevrijder van het door Romeinen overheerste land is de marteldood gestorven de ontgoochelde wandelaars zien nog slechts een toekomst vol grijze leegte voor zich opeens komt een vreemde man op hun moeizame weg vertelt van wijsheid en wonder waar ze niets van begrijpen naar Oosterse gastvrijheid…

op aarde voelde ik me vreselijk verlaten iedere gedachte aan mijn kinderen maakte me eenzamer ze reageerden nooit zoals ik verwachtte tijd konden ze nooit voor mij vrijmaken het was altijd druk druk en nog eens druk vanuit de hemel heb je toch een beter overzicht en zie je ook je eigen falen en gebreken ik was ook niet toeschietelijk en gastvrij…

De vreedzame tovenares ofwel lage godin woont met haar dienstbare nimfen op het onbekende verlaten eiland Ogygia soms ontvangt zij een god van het Olympusgebergte verwent hem dan gastvrij met smakelijke maaltijd blijft de eenzaamheid verkiezen kunstig spinnen en weven in de ruime grottenwoning geeft haar levensvreugde begeleid door…

Verwelkom bloeiende bloemen en groeiende takken net zoals de fladderende vlinders en vogelgefluit, ontvang ze allemaal gastvrij De losse klanken bijeengehouden of samengevlochten tot een geheel naar emoties in rijm en vers, wat voel ik me dankbaar om deze hoogtijdagen te beleven.…

Verwelkom bloeiende bloemen en groeiende takken net zoals fladderende vlinders en vogelgefluit, ontvang ze gastvrij Losse klanken worden bijeengehouden of samengevlochten tot een geheel naar emoties in een rijm en vers; wat is het heerlijk om deze hoogtijdagen te beleven.…

Ik woon nu al ruim 67 jaar op deze gastvrije mooie grond, ruim drie keer langer, dat is waar, dan daar, waar ooit mijn wiegje stond. Het voelt, alsof mijn ‘roots’ gaan bloeien, knoppen vormen en dan een bloem. Die gedachte valt niet weg te snoeien hoewel ik dit nooit zo exact benoem.…

Moe van het zeulen werden ze gastvrij onthaald en schonken jaren later hun relieken aan de Dom in Keulen……

Groningen's binnenstad viert weer feest Haagse kroon voor gastvrije open inrichting Boterdiep Spilsluizen Soephuisstraat Uurwerkersgang richting Wipstraat Reitdiep Papengang Gedempt Nieuwdiep het diepst gaat nog het Lopendediep treffende namen om te bekronen met de stadjers als mollemonen de jury heeft echter vooral gemeten op het vorig…

Morfinepleister net vernieuwd praten heel moeilijk en zacht pijn ebt weg, zwakke stem hoe herinner je je mij, wat had je gedacht op antwoord wordt door hem gewacht stel hem direct gerust jij bent de gastvrijheid in één persoon welkom groot geschreven, altijd feest wat zijn we vaak in jouw atelier geweest fles wijn altijd binnen handbereik…