inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.288):

Kerend getij

plots word ik mij weer gewaar
van het ruisen van de wind
een gevoel vol van verwondering
dat ik zo vaak als muziek heb bemind

bladeren laten de geliefde zomer achter
als ware het voortaan een vreemdeling
zij moeten zich van haar onthechten
om te vergaan op de bodem van verwachting
waar zij zich met het aardse zullen vervlechten

zelfs mensen moeten vaak hun thuis verlaten
vluchten dan voor natuurlijk of barbaars geweld
met de onzekerheid of anderen hen zullen dulden :
zij die leven in vrijheid en waar welvaart telt

dit kerend getij kent tevens vaak vele stormen
ook nu weer of nog steeds uit een verre hoek
met mannen, vrouwen en kinderen die zwerven :
velen zijn oprecht naar onze gastvrijheid op zoek


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 7 oktober 2015


Geplaatst in de categorie: wereld

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 127

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
elze
Datum:
9 oktober 2015
ja Hans, een overpeinzing, een vlucht in de geest en dan merken dat de wereld op zijn kop staat en je afvragen of het al altijd zo is geweest.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)