Alle inzendingen over geluk OR filosofie OR eenzaamheid

Een traan vol geluk door een glimlach. Een traan vol haat door een woord. Een traan vol verlangen door eenzaamheid en een traan vol liefde door jou.…

Eenzaamheid is geen zwakte, maar een kracht en een teken van moet en zelfvertrouwen. Een blijk van wijsheid en inzicht en een getuigenis van geluk en gemoedsrust.…

Geluk Een beetje geluk Met een paar woorden helemaal stuk Pijn Een heleboel pijn Verboden liefde die niet mocht zijn Verdriet Heel veel verdriet Ligt voor mij nu in het verschiet Gedachten Eenzame gedachten Dat is alles wat ik nu kan verwachten Door Mijn leven gaat door Maar ik vraag me af waarom, waarvoor…

Dromen van genot gedragen door hemels geluk hemels geluk aangedragen door jouw aanwezigheid en mijn hart dat weet dat het voorbij is. Contouren van geluk welke vervagen in de mist wanneer jij weggaat en mij achterlaat en ik met mijn levensschip onderga in de oceaan van eenzaamheid…

bril met mistige glazen de wijsvinger recht voor de neus alsof hij naar de hemel wees en wilde zeggen, mij nemen ze nog niet te grazen de plek door rook gewolkt omvat zijn denkend bestaan zoveel gezwegen zelfs dichtbij het diepste gestaan ach,zei hij fluisterend luister niet naar mij ik was een denker, maar het geluk…

ik zag in je lach een glimp van je ziel hemelse schoonheid voorbij de schaduw van leven mimiek componeerde blijdschap uit stukjes geluk je ogen straalden een zomerse zon in uitbundige verhalen op dat gouden moment wist ik dat onze liefde eeuwigheid kent…

De bergvallei met zoveel schoons in het verschiet nabij verlaten wenst men niet. Het lommerloof dat meer geduld heeft dan men menslijk kan horen grond met een groots verleden uit het ooit geboren en dan van bewoners dat handgebaar vertrek valt zwaar. Gretig gloeide de avondzon en vulde het hart als bron Al wil je dagen luidkeels danken om…

En als ik gelukkig was dan zouden gouden momenten dansen ..uit dankbaarheid, blijvend geluk brengen omdat jij van mij was, glans in mij fonkelde want jij zou mijn struikelblokken vangen. Jij zou mij doen stralen ..…

Het scheurt. Voorzichtig, langzaam, tergend traag. Langs de transen, door het bouwwerk van mijn levensloop. Dwars door stapels fouten, verrotte houten fundamenten, even vele pracht momenten, craqueleert het tot het barst. Het knarst, het wringt, het volgt de nukken van de wind. Het brengt mij weder, tot het teder schijnsel, van…

Al hagelt het en is het grauw het is voor jou een glanzende dag. Een voor grote rustige passen een atelier met een kruk en tafel en geuren van vers dennengroen. Een voor lege doeken en penselen die ook jou vandaag wenken. Kom, blijf niet mistroostig staan loop even hierheen vol verlangen verwoord jouw regenboogzielskracht . Vrees geen…

volgens mijn leraar filosofie is ´het existentialisme tromgeroffel op een leeg vat´ daarbij glimlachte hij intens rimpels in zijn gezicht van poëzie vond hij dat daarmee alle gaten in het menselijk denken te pas en onpas worden gedicht een beetje dankzij hem ben ik geworden die ik ben…

Als Candide en het optimisme het pessimisme kan dat niet luchten omdat het een tegenstelling is maar bovenaan staat het positieve dat ik omarm met mijn levensinstelling de filosofie om te overleven niettegenstaande de rimpeling doorheen mijn doorleefd gelaat staat alreeds jaren in mijn genen gegrift. © Laurens Windig…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Gevolgen van liefde en geluk. Wie kent?…

Eenzaam is je lach geluk dat hangt in de boom van medelijden die je niet wenst omdat je weer ziet wat je niet bereikt en ontdekt hebt toen het kerstfeest en de dood weer op jou bleven wachten.…

Wanneer we pure gelukzaligheid tentoon spreiden is dat dan vanwege puur geluk, of is het maar schijn?…

Waar je ogen nog vragen en het afscheid de stilte verandert in een cocon verlies ik de tijd van antwoorden en vraag ik niets meer dat woorden kleurt en gedachten verdrinkt in geluk dat met eenzaam vergeten begint…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Een strijder voor zijn geluk blijft vragen iets van zichzelf te mogen delen met die ander die niet in eenzaamheid gevangen, maar simpelweg gelukkig wil zijn.…

Ach eenzame mens. Je krijgt wat je vraagt, Dus wens liever het mooie, Als toekomst voor jou. Voor hij die het durft, En niet schroomt het te pakken, Geluk is zijn oogst.…

beter dit of dat had je kunnen doen dat is zeker aan je twijfel nooit meer twijfelen is waar je naar streeft maar pas op wie nooit meer twijfelt is bijna dood toch strijdt elke religie tegen de twijfel de filosofie niet, of toch ik hou van de wind die over het riet waait en over het water waar die ook naar toe…

Die we delen omdat we eenzaam zijn. Liefde geven is liegen. Liegen is geluk zoeken dat niet bestaat. Ik ben weer alleen en mijn eenzaamheid lijkt op jou als jij verdwaalt in onbereikbare dromen waar woorden je betoveren en toverspreuken je niet meer wakker maken zolang ik spreek.…

Hun slapeloze blikken zijn de boodschappen die ik verzamel als ik hun stemmen kan vinden en hun echo's mijn eenzame dromen vullen zoals ze mij verlaten en niet van hun dwaaltochten naar genezend geluk terugkeren.…

De kou die steeds antwoordt met een eenzame echo. En een stem die geen warm gehoor zal vinden of het licht van de eenzaamheid zal verwarmen. Want de vragende tijd is verloren in beloften die geen kou verdragen. En geluk begraven waar de kou wacht als de boodschap die alles bewaart wat mijn dromen niet meer kunnen vinden.…

In eigen stilte en eenzaamheid nam ik me voor hield ik het bord goed voor me uit, waarop dan wel stond: "de diepgang der dingen". Ik moest hier enig graafwerk voor verrichten. Het zou me van mijn strijd verlichten. Voor velen nam dit proces het zonlicht tijdelijk weg.…

Het is doodstil doch de kalme golfslag van het bloed voel ik als mentale kracht door mijn aderen stromen de tijd gaf me de ruimte daar aan te bouwen misschien bovenmenselijk om te dragen maar toch het kan je innerlijk sterk maken hoewel de botten kraken het juiste woord vond bij de bron waaruit ik kracht ging putten nu in mij latere…

Ik doe de deur open en ga naar binnen Jij bent er alles gesloten Dat voelt zo eenzaam…