225 resultaten.
Weerloos
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 300 Weerloos en onmachtig
zo weinig gehoord
zo weinig gezien
Onbestaanbaar en onwetend
Roepende in de woestijn
Geloven, in wat nog
Hopen op anders
Opstaan in licht
Vergeten in de nacht
Maan, de gids
Zon, de warmte
Samen in de groei
Tot het einde toe…
ik kom kijken
gedicht
3.0 met 23 stemmen 7.770 Nemen we een gids?
Ik groet jou Zon ik zoek
het pittoreske fotografeer
mijn medereizigers op de plaatsen
wij zijn pelgrims
ik sta in de rij
ik woon niet meer echt
niet meer in een landschap
met bomen
ik koop een souvenir.
------------------------------
uit: 'Op het oog', 2005.…
Vóór de deur.
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.419 -------------------------------------
uit: De Gids, jaargang 1893…
JUDAS-KUS
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.330 Hij nam de beker en Hij brak het brood.
Hij sprak het woord dat onvergeetbaar klonk
Door de eeuwen heen. En onheilspellend blonk
Op Judas’ rosse lokken ’t avondrood.
En elkeen at van ’t brood en elkeen dronk
De purpren wijn, die hem Zijn liefde bood.
Doch ’t brood was Judas bitter als de dood,
In elke wijndrop gloeide een helse vonk.
Kalm…
Scherzo.
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.398 I.
Dit is van een lichtkind
mijn lieveling
mijn gouden kleine
verlustiging.
Die had verkoren
en was ter wone
in een dunpurperen
anemone.
Wat windebloem was haar
huis geweest
vier bladen haar peinzens-
kluis geweest.
Tot dat een blijdschap
haar werd beschoren
en een verlangen
ingeboren.
Dit eerst begeren…
Liefde en Zonde
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.710 Toen zag ik Liefde en Zonde, hand in hand,
Met rode rozen in het gouden haar.
Zij wenkten mij met vriendlijk handgebaar:
- ‘Kom met ons mede naar 't Beloofde Land!’
Ik trilde stil van weelde en zoet gevaar.
En Liefde gaf me een passiebloem tot pand
En Zonde bond mij met een rozenband
De lokken saam en 'k volgde... ik weet niet waar.…
Late herfst
poëzie
2.0 met 19 stemmen 3.223 Geel is het blad, geel zijn de lichte bladeren,
Ver is de lucht, - 'k durf haast niet dat ik 't zeg -
Niet blauw, niet wit, wèl licht, - het snelle raderen
Van waagnen hoor 'k op blad-bestrooide weg.
Maar angstig is mijn hart, want in mijn aderen
Voel 'k 't leven leven, wetend dat ik weg
Eens moet, en dat ik mee-weg-dorrend leg
Onder de…
Avond
poëzie
3.0 met 6 stemmen 798 Nu blinkt de straat van zilver en van goud,
Waar 't zwartgelakt plaveisel hel beschijnen
De winkellichten. Ver alree verkwijnen
De speelse knapenkreten. Star en koud
Nu staan de huizen. Achter de gordijnen,
Spreken de mensen, warm en welvertrouwd,
Hun liefdewoorden - Sterloos donker rouwt
De regenhemel boven huizenlijnen.
Zo vol die huizen…
Hoe?
poëzie
5.0 met 3 stemmen 785 Hoe zal het blonde kindje zijn
met neusje fijn en oortjes fijn
en zachte haartjes als satijn?
Hoe zal het blonde kindje zijn
met oogjes blauw als morgendauw
En rode lipjes als karmijn?
Hoe zal het blonde kindje zijn
met lidjes rond, en lachgezond
en lonkend lachend zonder grijn?…
Rouwzang
poëzie
4.0 met 2 stemmen 457 In 't zwartomfloersd vertrek, in zilvren nacht,
Op 't kleed van rouw het losgebonden haar,
Alleen met hem, voor hem, met schoon gebaar,
De weduw zong haar edele dodeklacht.
Kon zang hem wekken met zijn tovermacht?
Haar hand lag blank, een lelie, op de baar,
Waar sliep wie nóg behoorde alleen aan haar -
Voor 't huis drong volk, een meisje…
Bij zijn graf
poëzie
4.0 met 2 stemmen 526 De arm vol bloemen, ijlt de vrouw naar 't graf,
Alsof haar stralend dáar te beiden stond,
Wijd open de armen, rijzig, jong en blond,
Haar lief, die haar, wie zij een hemel gaf.
En hijgend buigt ze en bevend kust haar mond
De naam van hem, wien dood nam van haar af.
Zij lijdt voor liefde als voor een zonde straf.
Zij strooit haar bloemen op…
Maar daar is Lijden schoner dan de Dood
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.381 Maar daar is Lijden schoner dan de Dood, -
Want niet om niet wordt 't mensenhart vertreden,
De brand der zielen is het morgenrood
Waaruit licht-stil zal dagen Hemelvrede.
Des Vaders Strijd en Zijn Vertwijf'ling groot
Wordt in het hart der kind'ren uitgestreden,
Híj wordt verheerlijkt door de Zielen-nood
Der martelaren, die Zíjn Naam…
LANDSCHAP
poëzie
4.0 met 2 stemmen 280 0, verre beemden, draagkracht mijner vreugde.
Er staat een reiger met mijn blik te staren:
Een visser schrijft de lijn der piramiden
En knielt voor zoete Boeddha, nu hij inlegt.
De Griekse krekel des te luider roept,
Nu 't christlijk vesper de avondkerkklok luidt.
Eens leg ik af de oogopslag der ziel..
'k Reik u de hand, mijn allerschoonste…
Slimme schoenen
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 222 Verdwalen is voorgoed verleden tijd
Wanneer u koopt wat warm wordt aanbevolen:
De e-gids die (verstopt in beide zolen)
Ook wandelaars langs ’s Heren wegen leidt.
De mensheid heeft het maar weer mooi getroffen,
Men vindt de juiste weg nu op zijn sloffen.…
XXXV - dans van de tijd - 1913
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 131 zesentwintigplus
gensters komen gelijk
met onder spanje
de god uit de wolk
wypisz wymalyj krakow
kan altijd komen
de gids een gedicht
over voor mijn geboorte
de kritiek te licht
ronsard zevenster
van de lopende band
voor loopgraven
regen en maanlicht
in hun zilveren stroom
vinden geen vorm…
EET SMAKELIJK
netgedicht
1.0 met 19 stemmen 1.239 De club met Christus zelf als Grote Gids
Heeft naastenliefde handig afgeschaft
En de verdreven medemens gestraft,
Alles verklarend met 'tenzij' en 'mits'.
Dus uitgeprocedeerde... gij zult weten
Dat ge tot slot ons galgenmaal zult vreten!
(...hulpverleners ontraden asielzoekers ten zeerste het middel van hongerstaking...)…
Muze in de nacht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 107 Een welkom gezelschap,
een gids op onze verre reizen.
Wat staat er in de hemel geschreven?
Kunnen wij de sterren ontleden
tot hun naakte bestaan?
De dichter mijmert uit het raam.
De nacht rust
en in het midden zwijgt de maan.…
Verloren jeugd
poëzie
3.0 met 2 stemmen 843 - Zie mij niet aan, ik ben zó oud geworden!
- 't Is heimwee, heimwee dat u kwelt,
't Is heimwee naar uw jeugd en ge snelt
De drempel over om uw verdriet
Te vergeten, maar 't leed vergeet u niet.
Het volgt u, volgt u op ál uw schreden
En het klaagt met de stem van een arrem kind
En ge ziet uzelv' weer, als lang geleden,
Met bloemen drie…
Op de oceaan.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 494 De zee jacht òp een heir van vlugge kuiven,
Waar zilte zoomen van smaragd in schijnen;
Zij rimplen, rijzen, wentlen en verdwijnen,
In wisslend spel van schittren en verstuiven -
En in de branding van dat stage schuiven,
Laat golf na golf haar donkre diepte deinen, -
Tot indigo en brons in grijs verdwijnen,
Om zilvren kuiven weer omhoog…
Volg mij
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 313 volg mij
naar de goudomrande horizon
volg mij
naar de diepblauwe zee en donkere nachten
volg mij
in de wereld vol wonderen
volg mij
en ik laat het licht weer stralen in je ogen
volg mij
laat mij je gids zijn
pak m'n hand en we zullen samen vertrekken…
Bij Warder
gedicht
4.0 met 4 stemmen 2.304 .
-----------------------------
uit: 'De Gids', mei 2012.…
Zoektocht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 183 naakt is het toezien
in het tranendal van de steengroeve
waar van verre iets wuift
de rand te hoog de plek te diep
er is geen stem zodat spreken zwijgt
er bestaat geen gids voor oude planten
van afgesplitste loten met spruiten
grind van de groeve is teveel in beweging
zodat belopen te vroeg zou volgen…
Leven
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 42 Welluidend buigt zij haar hoofd
in het gloeiend aangezicht haar
mond gedrenkt met weelde als een
lichtje dat uit 't donker treedt met
haar gids dat lichtgloed geeft
en leven, de ruimte blauwt in overvloed
het glas en lood in zonnegloed
mijn ziel wiekt bij 't schoon wonder
lied naar de muziekkamer hierboven…
XVIII - en plein publiek - (1910 / 1970)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 met de lentewind
wandelend op walcheren
de loning hyacint
in gre's hof beland
staan broederlijk voor het raam
twee berkenbomen
kortstondig bloeiend
- kloos in de nieuwe gids
bloem in beweging
november drama
futura op walcheren
in een stormvloed
de zilverdistel
door de storm na zestig jaar
een subverscirkus…
Tot later
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 145 Mijn gids, die overal met mij is heengegaan.
Mijn licht, als ik bang was in het donker.
Jouw liefde voor mij, het grootste wonder.
Stilletjes zwaai ik naar je, schat tot later, dit is niet het eind!
Want het zijn mijn tranen, het is jouw stem, die tot dit gedicht ons heeft geleid!…
- Geluidshinder -
netgedicht
3.0 met 49 stemmen 171 Laat als een warme gids
zijn sporen na,
het aantal klachten
komen uit de complexe feestzalen.…
Toeristische aangelegenheid
gedicht
4.0 met 6 stemmen 6.371 achttien zijn wij
- het lampje meegeteld nabij het hangmat
waarlangs de gids met sleutels en ketens
als laatste nu naar beneden klautert.
---------------------------------------------------
uit: Een plaats onder de maan, 1965…
Geankerd
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 162 Ik heb nooit de grond onder mijn voeten gevoeld
Ik heb nooit hevig naar iets verlangd
Ik bleef maar dwalen, de wind was mijn gids en reisgenoot
Geen land was mijn land
Geen stad schonk mij vertrouwen
Ik heb nooit op mijn medemens kunnen bouwen, totdat ik jou zag
Nu kan ik mijzelf huisvesten op een plek
Nu kan ik mijn doel nastreven…
De Maan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59 Ze zal een wijze gids blijken
àls we in het duister durven kijken.…
Een tweede kans
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 184 ik heb
stenen geraapt
tot heden de wegen gemaakt
de toekomst ingevuld
met overleg en geduld
mijn keuzes gedaan tot vandaag
ineens is daar
dat gapende gat
de diepe kloof zonder pad
met de brandende vraag
hoe overleef ik de breuk
als er geen morgen bestaat
gids me mag ik jouw hand
alleen perspectief geeft mij
nog hoop op een tweede…