Alle inzendingen over golfslag

Het nieuwe leven is als een feest al zijn de weeën in eb en vloed pijnlijk in de golfslag van de tijd, maar wordt de komst van elk kind bemint. Het ontzwemt de diepte, stijgt naar het licht, nog verblind door slaap in een hulpeloze verdediging, de verwachting die de wereld raakt.…

Terwijl de golfslag zich op ’t strand verliest Raken lucht en water zich in ’t ijle, Waar de einder zich in nevels hult En schepen zich als stippen voortbewegen, Gedragen door het schuim van eeuwen, Gelaten drijvend op de grote waterplas – Zo boven als zo onder – donker.…

We dachten met de wind in de zeilen, niets kon ons dat verhinderen wij zagen een toekomst in de blauwe lucht vol mooie herinneringen Maar een onschuldig zomerbriesje ontaardt soms ook in een storm dan moeten wij laveren, in een wereld vol wildstromend water, van slagregens deinend op de golfslag alle zeilen bijzetten voor later de zon schijnt…

De zee die gaarne neemt, knijpt soms een oogje toe door schitteringen op het eigen water en kent de rust waarin het pril ontstond, alsook de vraag, wat zal er blijven want golfslag is, van tijd tot tijd, zijn rust en stilte moe.…

We dachten met de wind in de zeilen, niets dat ons kon verhinderen wij zagen een toekomst onder de blauwe lucht vol mooie herinneringen Maar uit een onschuldig zomerbriesje ontaardt soms ook een storm dan moeten wij laveren in een wereld vol wildstromend water met slagregens en golfslag alle zeilen bijzetten voor beter later, de zon schijnt…

de wind speelt het eigen spel stormachtig zweept golfslagen doet bomen kreunen tot in de wortel maar stevig is houvast terwijl mijn net gekamde haarbos wappert gaan mijn gedachten naar DNA onbekend van gisteravond tja ik heb zo mijn bedenkingen vroeger werd er veel onder het tapijt geveegd zou het heden ten dag anders zijn ”hoerenjong…

Het droge zand schelpt je nog omstandig haar nee maar de weerstand in de scène is een kronkeling van eerdere acteurs, het ritmische breken van de bruisende golfslag wil al dat springtij van ons, een hoogwit ruisen, het kabaal, namelijk, van de stilte beukend op het witte, mensvreemde strand.…

die dingen als een huisje, een boompje, beestje en kinderen, wel vijf we dachten met de wind in de zeilen, niets kon ons verhinderen wij zagen een toekomst in de blauwe lucht vol mooie herinneringen Maar een onschuldig zomerbriesje ontaardt soms ook in een storm dan moeten wij laveren, in een wereld vol wildstromend water in de regen op de golfslag…

De schaduw van de platanen schuift over de heuvelflank Arm aan geduld aarzel ik Wanneer zij voor mij verschijnt De sissende zee die aan de enkels likt Me wenkend met elke doezelige golfslag Langs de krijtrotsen Verdwalend in de wirwar van het geheugen Die zachte zeef Zie ik haar, blijf kijken hoe ze, Tuimelend in een wolk van schuim, Het…

Ik gooi het eruit maar zit vast dus overboord ermee vang mezelf in de golfslag mijn armen verstrikken ik zink en ben bang dat het lichaam zal stikken ik zit er al zolang tegen aan te hikken schrijven aan jou is soms speels gemak ik voel mij haast zondig een scherm overbodig de koe die de haas negeert omdat ik zo meta kan beschouwen en ongegeneerd…

Ga maar zo lang wonen in die kustlijn grilliger die diafane golfslag dat oogverblindend land van vuistdikke korrels en heel veel wit licht Ik zal je bezoeken in de diadeem van je haar, je zomerpaleis van zout en de baklucht van mijn liefde zal het parfum zijn dat je draagt, de dunne halsdoek.…

waar diertjes elkaar in “een hole”vinden Vogeltjes die nestelen.De boerenzwaluw op komst Lentebloesems in het rond Uitheemse soorten,indringende vegetatie Golfoorlogen Hoornaars honingbijen uitmoorden Dagvlinders opgepeuzeld niet terug te vinden hoe kan men dat verhinderen Golfbrekers meren in wassende voetmatten geweld willen kalmeren,golfslagen…

blik het kokette staren in het zwarte oog een wormgat dat tijd en ruimte overbrugt en alleen het licht komt van dezelfde zon maar je weet: de treinen ontspoord, de huizen ingestort, het vee tot het bot afgekluifd de fotoalbums naar de stortplaatsen of verschimmelend in kelders, zolders in geheugens en registers de namen gewist, de golfslag…

Ha, wat een pret, als 't roezig spookt, De golfslag rolt, de pekel kookt! Hoezee! 'k Ben zeeman; - onder 't felst geblaas, Als we over 't water vliegen, Klim ik getroost in mast en ra's En laat me er lustig wiegen; En blies de wind ook feller nog, Ik hoorde er 't bootsmansfluitje toch: Hoezee!…

Ik denk aan U, als ik het riet zie wuiven Dat op de golfslag schoonbewegend wiegt, Aan U, wanneer een vlucht van teedre duiven Klapwiekend voor de morgenzonne vliegt...…

Een aantal golven later staat ze voor me terwijl de zee zijn golfslag gekalmeerd heeft. Ik wrijf met geile, bevende handen plooien in haar natte witte t-shirt dat verwrongen haar schouders, armen en borsten omkleeft. Haar zoen smaakt naar zee terwijl mijn gevoel het meer op fruit vindt lijken.…

Een golfslag rukt hem redloos mee, naar 't diep der zee - der levenszee! Een plank! Hij grijpt ze en roept, ontzet: 'Ter hulpe!' Och verre is 't vaartuig heen! Waarom die dwaze toch gered? Wat zocht hij anders dan de dood?…

De oever, straks zo lieflijk aan te schouwen, Kaatst de golfslag onheilspellend weer. Terug, vermeetlen! In de branding loert De Dood, van 't steil der klippen. Boven haar Ontvlamt de donderwolk. Terug!…